อสฺสาณีกอสฺสานึก : (ปุ.) อัสสาณีกะ, อัสสานี-กะ, ม้าตัวหนึ่งมีคนสำหรับม้าสามคนชื่ออัสสาณีกะ, กองพลม้า.เป็นอสฺสาณิกอสฺสานิกบ้าง.ส.อศฺวานีก.
อสฺนาติ : ก. กิน, รับประทาน
อสฺมสารอสล : (ปุ.) เหล็ก.ศัพท์หลังอสุพฺยาปเน, อโล.
อสฺมิ : ก. (ฉัน) เป็น, มี
อสฺมิมาน : (ปุ.) มานะว่า อ. เรามีอยู่, มานะว่าอ. เราเป็น, มานะว่าเรามีอยู่, มานะว่าเราเป็น, การถือว่าเราเป็นนั่นเป็นนี่, การถือตัว, การถือเราถือเขา, ความถือตัว, ความสำคัญว่ามีตัวตน, อัสมิมานะ.
อสฺสก : (นปุ.) อัสสกะชื่อแคว้นในอินเดียโบราณ เมืองหลวงชื่อโปตนะ.
อสฺสกณฺณ : (ปุ.) อัสสกัณณะชื่อภูเขาลูก๑ใน๗ลูกเป็นลูกที่๗ทั้ง๗ลูกนี้ล้อมเขาสุเมรุจึงเรียกว่า สัตตปริภัณฑ์.
อสฺสโคปก : ป. คนเลี้ยงม้า, คนดูแลม้า, อัศวรักษ์
อสฺสโคปกอสฺสโปสก : (ปุ.) คนเลี้ยงม้า.
อสฺสม : (ปุ.) ประเทศเป็นที่มารำงับความโกรธ.วิ. อา โกธํสเมนฺติเอตฺถาติอสฺสโม.ประเทศเป็นที่ยังราคาทิกิเลสให้ระงับวิ.อาภุโสสเมนฺติ ราคาทโย เอตฺถาติ อสฺสโม.อาปุพฺโพ, สมุ อุปสเม, อ, อาสฺสรสฺโส, สสฺสทฺวิตฺตํ.อาศรม (ที่อยู่ของฤาษี ที่อยู่ของนักพรต) วิ. มุนีนํอิสีนํวสนฏฺฐานํอสฺสโมนาม. บุคคลผู้ประพฤติพรหมจรรย์พรหมจารีบุคคล.ส.อาศฺรม.
อสฺสมณ : ป. มิใช่สมณะ, ไม่ใช่ผู้สงบ
อสฺสมณฺฑล : (นปุ.) สนามม้า.
อสฺสมปท : (นปุ.) สถานที่เป็นที่ไปของบุคคลผู้ระงับความโกรธ, ฯลฯ, อาศรมบท.
อสฺสมารก : (ปุ.) ต้นยี่โถ.วิ.อสฺเสมาเรตีติอสฺสมารโก.อสฺสปุพฺโพ, มรฺปาณจาเค, ณฺวุ.ต้นพุด ?
อสฺสมุขี : (อิต.) ยักษิณีมีหน้าเหมือนม้า, ยักษิณีหน้าม้า.
อสฺสลกฺขณ : นป. ลักษณะม้า, การทายลักษณะม้า
อสฺสลณฺฑ : ป. มูลม้า, ขี้ม้า
อสฺสวนีย : ค. ไม่น่าฟัง, ไม่ควรฟัง
อสฺสวาณิช : ป. พ่อค้าม้า, พ่อค้าที่ใช้ของบรรทุกหลังม้าไปขาย
อสฺสวานิก : ป. กองทัพม้า
อสฺสา : ๑. อิต. แม่ม้า ;
๒. (จตุ. ฉ. เอก ของ อิม) แก่เธอ, แก่หล่อน, ของหล่อน
อสฺสาชานิย : ป. ม้าอาชาไนย, ม้าพันธุ์ดี
อสฺสาชาเนยฺย : (ปุ.) ม้าผู้อาจในอันรู้ซึ่งเหตุพลันม้าผู้อาจในความรู้ซึ่งเหตุและสิ่งมิใช่เหตุโดยยิ่ง, ม้าอาชาไนย.
อสฺสาท : (ปุ.) ความยินดี, ความสำราญ, ความเพลิน, ความเพลิดเพลินความชอบใจ.
อสฺสาทน : (นปุ.) ความยินดี, ความสำราญ, ความเพลิน, ความเพลิดเพลินความชอบใจ.
อสฺสาทิโลม : (ปุ. นปุ.) ขนที่ปากเป็นต้น.
อสฺสาเทติ : ก. พอใจ, ยินดี, เพลิดเพลิน, สบายใจ
อสฺสามณก : (วิ.) ไม่ควรแก่สมณะ, ไม่ใช่กิจของสมณะ.
อสฺสามิก : (วิ.) ไม่มีบุคคลเป็นเจ้าของ, ไม่มีเจ้าของ.
อสฺสาลี : ค. กลับฟื้น, สดชื่น, มีความสุข
อสฺสาว : ป. สิว, โรคสิวที่หน้า
อสฺสาส : (ปุ.) ลมหายใจออกวิ. อาปุนปฺปุนํสสนฺติเยนโสอสฺสาโส.อาปุพฺโพ, สสฺปาณเน, อ.อานนฺติอสฺสาโส.ไตร๒๑/๒๕๘.คัมภีร์ส่วนมากแปลว่าลมหายใจเข้า?
อสฺสาสก : ค. อันนำมาซึ่งความสบายใจ
อสฺสาสปสฺสาส : ป. การหายใจเข้าและหายใจออก
อสฺสาเสติ : ก. ให้โล่งใจ, ให้สบายใจ, ปลอบใจ
อสฺสิต : ค. อาศัยอยู่, เนื่องอยู่, ได้รับความอุดหนุน
อสฺสิรี : ค. ไม่มีสิริ, ไม่มีศรี, ไม่มีความรุ่งเรือง
อสฺสุ : (นปุ.) น้ำตา.อสฺอโธปตเน, สุ.อสุเขปเนวา.
อสฺสุต : ค. ไม่ได้ฟัง, ไม่ได้ยินแล้ว
อสฺสุตวนฺตุ : (วิ.) ผู้ไม่ฟัง, ผู้ไร้การศึกษา.
อสฺสุธารา : อิต. ธารน้ำตา, การไหลออกแห่งน้ำตา
อสฺสุมุข : ค. มีหน้าเต็มด้วยน้ำตา
อสฺสุโมจน : นป. การไหลออกแห่งน้ำตา, น้ำตาตก
อสฺสุโรป : (ปุ.) การเพาะน้ำตา, การเพาะวาจาชั่ว
อส : (ปุ.) บ่า, ไหล่, ภาค, ส่วน, แนว, คอต่อ.อสฺคติทิตฺยาทาเนสุ, อ.
กิโสร : (ปุ.) ลูกม้า วิ. กสตีติ กิโสโร. กสฺ คมเน, โอโร, อสฺสิ. กิญฺจิ สรตีติ กิโสโร. กึปุพฺโพ, สรฺ จินฺตายํ, อ, พินฺทุโลโป, อสฺ โส (ลบนิคคหิต แปลง อ ที่ ส เป็น โอ).
กุณปาส : (ปุ.) กุณปาสะ ชื่อเปรตผู้เคี้ยวกิน ซากศพ วิ. กุณปํ อสตีติ กุณปาโส. กุณปปุพฺโพ, อสฺ ภกฺขเณ, อ. กุณาล
ทาสี : (อิต.) บ่าวผู้หญิง, หญิงที่เป็นบ่าว, คนรับใช้หญิง, คนใช้หญิง, หญิงคนใช้, ทาสหญิง. วิ. ทุกุจฺฉิตํ อสตีติ ทาสี. ทุปุพฺโพ, อสฺ อทเน, อ. แปลง อุ เป็น อา อี อิต. ทิยฺยนฺเต เอตายาติ ทาสี. ฎีกาอภิฯ เป็น ทียนฺเต ทา ทาเน, โส, อิตฺถิยํ อี. ส. ทาสี.