ปชปฺปติ : ก. พูดมาก, อ้อนวอน
ยาจติ : ก.ขอ, ขอร้อง, อ้อนวอน
อภิยาจติ : ก. ขอ, อ้อนวอน, ขอร้อง
อาสาสติ : ก. หวัง, อ้อนวอน
อาสึสติ : ก. หวัง, ปรารถนา, อ้อนวอน
ยาจิต : กิต.ขอ, ขอร้อง, อ้อนวอนแล้ว
ยาเชติ : ก. ให้บูชายัญ, อ้อนวอนให้ทำการบูชายัญ
อภิยาจน : นป. การอ้อนวอน, การขอร้อง
อภิยาจิต : ค. ถูกอ้อนวอน, ถูกขอร้อง
อยาจิต : กิต. ไม่ถูกถาม, ไม่ถูกอ้อนวอน
อายาจน : (นปุ.) การเชื้อเชิญ, การขอร้อง, การวิงวอน, การอ้อนวอน, คำเชื้อเชิญ, ฯลฯ.อาปุพฺโพ, ยาจฺยาจนายํ, ยุ.
อายาจิกา : อิต. หญิงผู้ขอ, หญิงผู้อ้อนวอน
อาราธน : (นปุ.) การยัง....ให้ยินดี, การยัง....ให้โปรดปาน, การเชื้อเชิญ, การยินดี, การนิ-มนต์, การอ้อนวอน, การให้สำเร็จ, การบรรลุ, การถึง, การอาราธนา (การขอ).อาปุพฺโพ, ราธฺสํสิทฺธิยํ, ยุ.ไทยใช้อารา-ธนาเป็นกิริยาในความว่าขออ้อนวอนเชื้อเชิญส.อาราธน.
อาสึสก : ค. ผู้หวัง, ผู้อ้อนวอน
อุปยาจติ : ก. อ้อนวอน, ขอร้อง
อุปยาจิตก : นป. การอ้อนวอน, การขอร้อง