สตฺถ : นป. ศาสตร์; ตำรา; เกวียน, กองเกวียน; ศัลตรา, หอก, มีด
อกฺข : (ปุ.) คะแนน, เกวียน, กลุ่ม, ดุม, เพลา, เพลารถ. วิ.อรนฺติ เอเตนาติ อกฺโข. อรฺ อกฺ วา คมเน, โข. ถ้าตั้ง อรฺ แปลง รฺ เป็นกฺ. ส. อกฺษ.
พาห : (ปุ.) แง้มแห่งประตู (แง้มคือริม, ข้าง), บานแห่งประตู, ราว. วหฺ ปาปุณเน, โณ. แปลว่า เกวียน ก็ได้.
วาห : ๑. ค. ผู้นำไป;
๒. ป. เกวียน
สกฏ : นป. เกวียน
กณาชก : นป. ข้าวปลายเกวียน, ข้าวหัก, ข้าวป่น
กพฺพร : (ปุ.) ทูบ ชื่อไม้แม่แคร่เกวียนที่ยื่น ออกไปติดกับแอก, หัวเกวียน. วิ. กํปฐวึ วุโนติ ฉาทยตีติ กุพฺพโร. กุปุพฺโพ, วุ สํวรเณ, โร อสฺสตฺตํ, วสฺส โพ (แปลง อุ ที่ วุ เป็น อ แปลง ว เป็น พ), พฺสํโยโค.
กุพฺพร : นป. ทูบเกวียน
จงฺกุร : (ปุ.) เกวียน, รถ, ต้นไม้ ?
ติลวาห : (ปุ.) เกวียนอันเต็มแล้วด้วยงา, เกวียนบรรทุกงา.
นาภิ : (อิต.) ดุม ชื่อของส่วนกลางล้อเกวียน หรือล้อรถที่มีรูสำหรับสอด, สะดือ, ท้อง, ศูนย์กลาง. วิ. นภตีติ นาภฺ หึสายํ, อิ, ณิ วา. ส.นาภิ, นาภี.
นาภิ, นาภี : อิต. สะดือ, ท้อง; ดุมเกวียน, ดุมรถ
พีชสกฏ : นป. เกวียนสำหรับบรรทุกพืชผล
มหานาภิ : (อิต.) ดุมเกวียน.
สกฏภาร : ป. ของบรรทุกเกวียน
สกฏมคฺค : ป. ทางเกวียน
สตฺถวาห : ป. พ่อค้าเกวียน
สนฺทน : (ปุ.) เกวียน, รถ, รถศึก, ปืน. สนฺทฺ ปสวเน คมเน วา, ยุ.
สากฎิก : (ปุ.) คนขับเกวียน. วิ. สกเฎน จรตีติ สากฎิโก.
สากฏิก : ป. ผู้ไปด้วยเกวียน
อน : (นปุ.) เกวียน, เลื่อน.อนุปาณเน, อ. อถวา, นตฺถินาสายสฺสาติอนํ.น+นาสาลบสารัสสะอาที่นาเป็นอแปลงนอุปสรรคเป็นอ.
อปกฺขร : (ปุ.) เพลา, เพลารถ, เพลาเกวียน.
อร : (ปุ. นปุ.) ดอกบัว, ซี่, ซี่จักร, กำ (ซี่ของล้อรถหรือเกวียน), ส่วนเวลา, เครื่องเล่น.อรฺคติยํ, อ.ส.อร.
อาร : (ปุ.) ซี่, ซี่จักร, กำ(ซี่ของล้อรถหรือเกวียน).ดูอรด้วย.
โอปเธย : นป. จักร, ล้อเกวียน