เกกา : (อิต.) เสียงร้องของนกยูง วิ. กายติ กายนํ วา กา, เก มยูเร ปวตฺตา กา เกกา. เป็น อุลตตสมาส. ส. เกกา.
เกทาร : (นปุ.) ทุ่ง, นา, นาดอน, ลาน, สนาม. วิ. กฺลทียตีติ เกทารํ กฺลิทฺ กฺลทฺ วา อลฺลภาเว, อาโร, ลฺโลโป. เก ชเล ลสติ ทาโร วิทารณ มสฺสาติ วา เกทารํ. เก ปฐวิยํ ทายกสฺสทาฬนํ เอตฺถาติ วา เกทารํ. เก+ทาฬน ลบ น แปลง ฬ เป็น ร เป็น อลุตตสมาส.
เกนิปาต : (ปุ.) ถ่อ, หางเสือ. วิ. เก ชเล นิปาตียเตติ เกนิปาโต. กระแชง เสา กระโดง?. ส. เกนิปาต.
เกลาส : (ปุ.) เกลาสะ ไกลาส ชื่อภูเขา วิ. เก ชเล ลาโส ลสนํ ทิตฺติ อสฺสาติ เกลาโส. ลสฺ กนฺติยํ, โณ. ไทยเขียน ไกรลาส เพราะแทรก ร เข้ามา. ส. ไกลาส.
เกกร : (ปุ.) คนตาเหล่, คนตาหลิ่ว, คนตาส่อน. วิ. กุจฺฉิตํ กโรตีติ เกกโร. กุปุพฺโพ, กรฺ กรเณ, อ, อุสฺเส (แปลง อุ แห่ง กุ เป็น เอ). สฺ เกกร.
เกลาสกูฏปฏิภาค : (วิ.) มีส่วนเปรียบด้วยยอด แห่งภูเขาชื่อว่าไกลาส มี วิ. ดังนี้. สัมภาวนปุพฺ กัมฺ เกลาโส อิติ ปพฺพโต เกลาสปพฺพโต. ฉ. ตัป. เกลาสปพฺพตสฺส กุโฏ เกลาสกูโฏ. ฉ. ภินน. พหุพ. เกลาสกูเฏน ปฏิภาโค เยน โส เกลาสกูฏปฏิภาโค (วรวารโณ).
เกตก : (ปุ.) บุคคลผู้กำหนด, บุคคลผู้เรียก. กิตฺ ญาณสํเกตเนสุ, เกตฺ อามนฺตเน, ณวุ
เกตกี : (อิต.) การะเกด, ลำเจียก. กิตฺ นิวาสโรคาปยเนสุ, ณฺวุ, อิตฺถิยํ, อี.
เกตน : (นปุ.) การกำหนด, การหมาย, ธง, บ้าน, เรือน, ที่อาศัย. กิตฺ ญาณนิวาเสสุ,ยุ.ส.เกตน.
เกตุกมฺยตา : (อิต.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้ใคร่ ดังธงนำหน้า, ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีจิต ใคร่ดังธงนำหน้า, ความเป็นผู้มีจิตใคร่ดัง ธงนำหน้า.
เกตุภ : (ปุ.) ดู เกฏุภ.
เกตุมนฺตุ : ค. ซึ่งประดับด้วยธง
เกทารโกฏิ : อิต. ที่สุดแห่งนา, ปลายนาดอน
เกทารปริยาทา : (อิต.) คันนา.
เกทารปาลิ : (อิต.) เส้นเขตนา.
เกทารปาฬิ : อิต. เขื่อน, คันนา
เกปุก, - พุก : นป. น้ำ
เกพุก : (นปุ.) น้ำ?.
เกยูรี : ค. ผู้ใส่กำไลแขน
เกราฏิก : ค., ป. ผู้คดโกง, ผู้หลอกลวง; คนโกง, คนหลอกลวง, คนตระหนี่
เกราฏิย : นป. ความคดโกง, ความหลอกลวง
เกลิ : อิต. ความสนุกสนาน, การเล่นกีฬา
เกลิกา : อิต. พิณ, ไวโอลิน
เกลิกุญฺจิกา : อิต. ลูกสะใภ้
เกลิ เกฬิ : (นปุ.) ความเยาะเย้ย. กีฬฺ วิหาเร, ณิ.
เกวลี : ค. ผู้หมดกิเลสโดยสิ้นเชิง (พระอรหันต์)
เกสกมฺพล : นป. ผ้ากัมพลทำด้วยผม, ผ้าห่มทำด้วยผมมนุษย์
เกสกมฺพลี : ค. ผู้ห่มผ้ากัมพลที่ทำด้วยผมมนุษย์ (หมายถึงอชิตเกสกัมพล)
เกสกลฺยาณ : นป. ความงามแห่งผม
เกสมชฺชก : นป. หวี
เกสหตฺถ : ป. ปอยผม, มวยผม
เกสิก : ค. (ผลมะม่วง) มีไคล, เข้าไคล
เกสินี : (อิต.)หญิงมีผม,นางมีผมงาม.ส. เกศินี.
เกโสโรปน : นป. การปลงผม, การตัดผม
เกโสหารก : ป. ช่างตัดผม, กัลบก
เกสาเกสิ : (อิต.) การรบอันจับที่เส้นผมที่เส้นผม เป็นไป วิ. เกเสสุ จ เกเสสุ จ คเหตฺวา อิทํ ยุทธํ ปวตฺตตีติ เกสาเกสิ. อี อิต. รัสสะ เป็น อิ? เป็น พยติหารลักขณพหุ พ. รูปฯ ๓๔๑.
อุปลิกฺขติ : ก. ข่วน, ขีด, เกา, ทำให้บาดเจ็บ
กเกรุก : (ปุ.) ไส้เดือน.
เจตเกทุ : ป. นกกวัก
เจลเกลุ เจลเกฬุ : (ปุ.) นกคุ่ม ?
ตกฺเกติ : ก. นึก, ตรึก, ตรอง, เชื่อใจ
ถเกติ : ก. กั้น, ปิด
ธนุเกตกี : ป. ต้นลำเจียก
นเกตน : (นปุ.)
นิเกต, นิเกตน : นป. อาคาร, ที่อยู่, ที่อาศัย, บ้าน, เรือน
นิเกตวาสี : ค. ผู้อาศัยอยู่ในบ้านหรือในสำนัก
นิเกตี : ค. ผู้มีบ้าน, ผู้อาศัยอยู่ในบ้าน
นิลฺโลเกติ : ก. เฝ้ามอง, ระมัดระวัง