ปลายติ : ก. หนีไป
อารคฺค : นป. ปลายเข็ม, ปลายเหล็กแหลม, ปลายธนู
โกฏิ : (อิต.) คม, ปลาย, มุม, ที่สุด, หาง, ส่วน, เงื่อน. กุฏฺ โกฏิลฺย, อิ, อิณฺ วา.
ขุทฺทปุปฺผิย : (ปุ.) ชิงช้าชาลี ชื่อเถาวัลิชนิด หนึ่ง ใช้ทำยาไทย, เข็ม, ต้นเข็ม, ดอกเข็ม.
คุณฺเฐติ : ก. ห่อ, หุ้ม, คลุม, ซ่อน; ปกปิด
คุยฺห : (วิ.) ลับ, ซ่อน, ซ่อนเล้น, ปกปิด.
คุฬฺห : (วิ.) สอดแนม, ซ่อน, ปกปิด. คุหุ สํวรเณ, โต, ทีฆะเป็น คุฬฺห บ้าง.
นิคูหติ : ก. ปกปิด, ซ่อน, อำพราง, แอบแฝง
นิลีน : ค. ซึ่งแอบ, ซ่อน
นิลียติ : ก. แอบ, ซ่อน
ปฏิคูหติ : ก. ปกปิด, ปิดบัง, ซ่อน, ซ่อนไว้
ปริคูหติ : ก. ปกปิด, ซ่อน
ปาปุรติ : ก. ปิด, ห่อ, คลุม, ซ่อน, กำบัง
ปารุปติ : ก. ปกปิด, นุ่งห่ม, ซ่อน
มตฺถก : (ปุ.) หัว, กระหม่อม, สมอง, สมองศรีษะ, ปลาย, ยอด. มสฺ อามสเน, ตฺโถ, สกตฺเถ โก จ. มสิ ปริ-มาเณ วา.
มาคธี : (อิต.) คัดเค้า, เข็ม, โยถิกา (คัดเค้าเข็ม), ดีปลี. วิ. มคเธ ภวา มาคธี. ณี ปัจ.
ยูถิกา ยูธิกา : (อิต.) คัดเค้า, เข็ม, พุทธชาต. ยุธฺ หึสายํ, อิ, สตฺเถ โก, ทีโฆ. ศัพท์ต้น แปลง ธฺ เป็น ถฺ.
สิขร : (ปุ. นปุ.) จอม, ยอด, ปลาย, หงอน. สิ. สเย, ขโร.
อปนิทหติ, อปนิเธติ : ก. ปิดบัง, ซ่อน
อปิทหติ : ก. ปิด, ซ่อน, ป้องกัน
ปลายิ : ก. หนีไปแล้ว
ปลายี : ค. ผู้หนีไป
ชานิปติ : (ปุ.) เมียและผัว วิ. ชายา จ ปติ จ ชานิปติ. ชายาศัพท์ เมื่อมี ปติ อยู่เบื้อง ปลาย แปลงชายาเป็น ชานิ. อภิฯ กัจฯ ๓๓๙ รูปฯ ๓๔๓. เป็น ชานิปตี โดยเป็น อ. มวัน. บ้าง.
อารา : (อิต.) เหล็กหมาด, เหล็กเจาะ, เหล็กแหลม, สว่าน, เข็ม.อรฺคมเน, โณ, อิตฺถิยํอา.อภิฯลงอปัจ.
กกฺกฎกยนฺตก : นป. บันไดมีขอที่ปลายสำหรับเกาะกำแพง
กจฺฉา : (อิต.) เชือกสำหรับผูกท่ามกลางตัวช้าง, สายรัดกลางตัวช้าง, สายรัดท้องช้าง, ปลายแขน, ข้อมือ, ชายกระเบน, หางกระ เบน, สายรัดเอว, รักแร้, หญ้า, เครือเถา, ที่ชุ่มน้ำ.
กญฺจิย กญฺชิย : (นปุ.) น้ำส้ม, น้ำข้าว, ข้าว ปลายเกรียน (ปลายข้าวขนาดเล็ก).
กฏ : (ปุ. นปุ.) ไหล่ภูเขา, ลาดภูเขา, ทอง ปลายแขน, กำไลมือ. กฏฺ คติยํ, อ.
กณาชก : นป. ข้าวปลายเกวียน, ข้าวหัก, ข้าวป่น
กมฺพุ : (ปุ.) ทอง, ทองคำ, ทองปลายแขน, ทองกร, กำไลมือ. กมุ อิจฉายํ, พุ. กมฺพฺ สํวรเณ วา. อุ.
กรคฺค : (นปุ.) ปลายแห่งแขน, ปลายแห่งงวง, ปลายแขน, ปลายงวง.
กากคุยฺห : นป., ค. ที่กาซ่อนอยู่ได้, รังกา
กาณาชิก กาณาชก : (นปุ.) ข้าวปลายเกรียน คือปลายข้าวขนาดเล็ก, ปลายข้าว.
กิลิฏฐ : ๑. ไตร. ถ้อยคำที่ไม่สมต้นสมปลาย;
๒. กิต. เศร้าหมอง, ไม่สะอาด
กิลิฏฺฐ : (ไตรลิงค์) ถ้อยคำผิดเบื้องต้นเบื้อง ปลาย, คำไม่สมต้นสมปลาย, คำขัดแย้ง กัน, ความเศร้าหมอง. กิลิสฺ อุปตาเป, โต, ฏฺฐาเทโส, สฺโลโป.
กุฏ : (ปุ.) ยอด, จะงอย (ปลายที่สุด). กุฏฺ โกฏิลฺเล, อ.
กุนฺตาล : (นปุ.) กระไดลิง, ลางลิง, (เถาวัลิชนิด หนึ่ง), ดอกคาง, ดอกเข็ม, ดอกตาเสือ.
กุสคฺค : นป. ปลายหญ้าคา
โกฏฐก : นป. ซุ้ม, ป้อม, ที่หลบซ่อน, ห้องเก็บของ, ยุ้ง, ฉาง
โกฏิก : ค. มียอด, มีปลาย, มีที่สุด
ขคฺค : (ปุ.) กระบี่, ดาบ, พระขรรค์ ชื่อศัตราวุธ ชนิดหนึ่ง มีคมสองข้าง กลางของความกว้างนูน ปลายแหลม, พระขรรค์ชัยศรี. คำชัยศรีเป็นคำใช้ประกอบชื่อของสิ่งต่างๆ ที่ถือว่าเป็นมงคล. ขคฺคฺ ขณฺฑเภเท, อ. ส. ขฑฺคฺ.
ขลีน : (ปุ. นปุ.) บังเหียนม้า คือเครื่องบังคับม้าให้ไปตามที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วงสองข้างสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ, เหล็กผ่าปากม้า. ขลุ (อัพ. นิบาต) ก็, ริม, ใกล้, แท้จริง, ได้ ยินว่า, เขาลือว่า, ห้าม, แล. ลงในอรรถ อนุสสวะ ปฏิเสธ ปรากฏ และ ปทปูรณะ.
คุหน : นป., คุหนา อิต. การซ่อน, การปกปิด, การรักษา; ความลับ
คุฬฺหปาท : (ปุ.) สัตว์มีเท้าซ่อนแล้ว, งู.
คูหติ : ก. ซ่อน, กำบัง, ปกปิด
คูหน : นป., คูหนา อิต. การซ่อน, การกำบัง, การปกปิด
คูหิต, คูฬฺห : ค. อันเขาซ่อนแล้ว, อันเขาปกปิดแล้ว
คูฬฺหก : (ปุ.) การสอดแนม, การซ่อน, การปกปิด.
จลย : (ปุ.) ด้าย, ทองปลายแขน, กำไลมือ, เส้นทอง.
จาปโกฏิ : อิต. ที่สุดแล่ง, ปลายธนู