เตล : (นปุ.) น้ำมัน, ( ที่ได้จากพืชและเนื้อสัตว์ ไขสัตว์) , น้ำมันงา ( ได้จากงา ). ติลฺ สิเนหเณ, โณ. แปลว่า สำลี นุ่น ฝ้าย ก็มี. ส. ไตล.
เตลโกฏฺฐาคาร : ป., นป. คลังน้ำมัน, ที่เก็บน้ำมัน, โรงน้ำมัน, ร้านน้ำมัน
เตลจาฏิ : อิต. หม้อน้ำมัน, ขวดน้ำมัน, ถังน้ำมัน, ถาดน้ำมัน
เตลโจลิกา : อิต. แมลงสาบ
เตลธูปิต : ค. ซึ่งปรุงด้วยน้ำมัน
เตลปาก : ป. การต้มด้วยน้ำมัน, การหุงด้วยน้ำมัน, ทำให้สุกด้วยน้ำมัน, ทอด
เตลสงฺคุฬิกวาท : (ปุ.) วาทะว่า ขนมระคน ด้วยงา, วาทะว่าขนมแตกงา ( ขนมทำด้วย แป้งคลุกด้วยงา).
เตลโหม : นป. การทำพลีกรรมด้วยน้ำมัน (คือการเอาน้ำมันราดไฟหรือจุดไฟบูชายัญ)
สูกรเตล : (นปุ.) น้ำอันเกิดจากหมู. สุกร+ชาด+เตล. น้ำมันของหมู, น้ำมันหมู. สูกร+เตส.
ตล : (นปุ.) ชั้น, ชั้นล่าง,พื้น, ฝ่ามือ. วิ. ตลยติ เอตฺถ วตฺถุชาตนฺติ ตลํ. ตลฺ ปติฏฐายํ, อ.
คนฺธเตล : นป. น้ำมันหอม, น้ำหอม, น้ำอบ
ปากเตล : นป. น้ำมันงาที่เคี่ยวให้เดือดแล้วสำหรับใช้ทาตัว
เตลปชฺโชต : ค., เตลปทีป ป. อันลุกโพลงด้วยน้ำมัน, ตะเกียงน้ำมัน
อามณฺฑ : (ปุ.) ไม้ละหุ่ง, เทพทาโรชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง เปลือกหอมใช้ทำยา, แฟงชื่อไม้เถาชนิดหนึ่งมีผลกลมยาวแต่ผลเล็กกว่าฟักวิ.อามํวาตํทายตีติอามณฺโฑ.อามปุพฺ-โพ, ทา อวขณฺฑเน, อ, ทสฺส โฑ.ลงนิคคหิตอาคมแล้วแปลงเป็นณฺอถวา, อาปุพฺโฑ, มณฺฑฺภูสเน, อ. อีสํปสนฺนเตล-ตายอามฌฺโฑ.ส.อามณฺฑ.
ตลฆาตก : นป. การประหารด้วยฝ่ามือ, การตบ
ตลภาค : (ปุ.) ส่วนแห่งพื้น, ภาคพื้น, พื้นราบ.
นิตฺตล : (วิ.) กลม, กลมกล่อม. วิ. นิคฺคตํ ตล มสฺมาติ นิตฺตลํ ส. นิษฺตล.
กรตล : (นปุ.) พื้นแห่งมือ. ฝ่ามือ. ส. กรตล.
กุนฺตล : (ปุ.) ผม, ช้องผม. วิ. กุนฺตํ กุนฺตคฺคา การํ ลาตีติ กนฺตโล. กุนฺตสทฺทุปฺปทํ, ลา อาทาเน, อ. อถวา, กติ เฉทเน, อโล, อสฺสุตฺตํ. ส.กุนฺตล.
จิตฺตลตา : (อิต.) จิตรลดา ชื่อสวนพระอินทร์, สวนจิตรลดา (หลากด้วยไม้เถาต่างๆหรือ เป็นที่รวบรวมแห่งไม้ทิพย์). วิ. นานาลตาหิ วลฺลีหิ จิตฺตตฺตา จิตฺตลตา. เทวานํ วา จิตฺตาสา เอตฺถ อตฺถีติ จิตฺตา. อาสาวตี นาม ลตา, สา ยตฺถ อตฺถิ สา จิตฺตลตา. จิตฺตํ ลนฺติ คณฺหนฺตีติ จิตฺตลา, ทิพฺพรุกฺขา ; เตสํ สมูโห จิตฺตลตา.
ติล : (ปุ.) กกงา, กองา, ต้นงา, พืชงา. ติลฺ สิเนหเน, อ.
ตุล : (วิ.) เสมอ, เสมอกัน, เท่ากัน, คล้าย, เช่นกัน. ตุลฺ อุมฺมาเณ ตีรณายํ วา, อ.
ตูล : (ปุ. นปุ.) นุ่น, สำลี, ฝ้าย. ตูลฺ นิกฺกรีเส, อ.
นภตล : (นปุ.) พื้นแห่งฟ้า. พื้นแห่งท้องฟ้า, นภดล. ส. นภสฺตล.
กปฺปาสปตล : นป. ชั้นหรือเยื่อบางๆ ของฝ้าย
กูปตล : นป. พื้นหลุม
ขคฺคตล : นป. ใบพระขรรค์, ใบดาบ, ใบมีด
โคตฺตล : ป. สุนัขจิ้งจอก
จิตฺตลตาวน : นป. สวนจิตรลดา, ชื่อสวนของพระอินทร์
จิตฺตลหุตา : อิต. ความเบาแห่งจิต
ติล ติลก : (นปุ.) เมล็ดงา.
ตูลิ, ตูลิกา : อิต. ฟูกยัดนุ่น; พู่กันหรือแปรงทาสี
นวตล : (นปุ.) พื้นเก้า, พื้นเก้าชั้น, นพดล.
ปาณิตล : นป. ฝ่ามือ
ปาทตล : นป. ฝ่าเท้า
ปาสาณตล : นป. แผ่นหิน, พื้นหิน ; ที่ราบสูงตามธรรมชาติ
ปาสาทตล : นป. พื้นปราสาท
ปิจุปตล : นป. หลอดฝ้าย, ม้วนฝ้าย
ภูมิตล : นป. พื้นดิน
เภริตล : นป. หน้ากลอง
มหิตล : (นปุ.) พื้นแห่งแผ่นดิน, พื้นดิน, พื้นโลก, มหิดล.
เมทนีตล : (นปุ.) พื้นแห่งแผ่นดิน, พื้นแผ่นดิน.
รตฺตลตา : (อิต.) เถาวัลย์แดง.
รสาตล : นป. นาคพิภพ
หตฺถตล : (นปุ.) พื้นแห่งมือ, ฝ่าแห่งมือ, ฝ่ามือ.
อากาสตล : นป. หลังคาแบน, กลางหาว
อิลาตล : นป. พื้นโลก, หน้าดิน
กุตูหล กุตุหฬ โกตูหล โกตูหฬ : (นปุ.) การตื่น, การตื่นข่าว, ความแตกตื่น, ความเอกเกริก. วิ. กุ ปาปํ ตุลยตีติ กุตูหลํ. กุปุพฺโพ, ตุลฺ อุมฺมาเณ, อ. หฺ อาคมกลาง ธาตุ. เวสฯ วิ. กุ ปาหํ โตชตีติ กุตูหลํ. กุปุพฺโพ, ตุชฺ หึสายํ, อโล แปลง ช เป็น ห. เป็น กุตุหล กุโตหล โดยไม่ทีฆะ บ้าง.