ชว : (วิ.) รับ, เร่ง, ด่วน, แล่นไป, ว่องไว, เชาว์. ส. ชว.
ชวติ : ก. วิ่ง, แล่น, รีบเร่ง, รีบร้อน
ตาเรติ : ก. ให้ข้าม, ให้ผ่าน; ให้รีบเร่ง
ปวติ : ก. พัดไป, ฟุ้งไป; รีบร้อน, รีบเร่ง
รย : ป. รีบเร่ง, ด่วน
อจฺจายิก : ค. เร่งรีบ, รีบด่วน
อภิชวติ : ก. กระตือรือร้น, รีบเร่ง
อภิธาวติ : ก. วิ่งตรงไป, แล่นไป, เร่งรีบ
อภิธาวี : ค. ผู้แล่นไป, ผู้เร่งรีบ; ซึ่งไหลไป
อสเมกฺขการี : ป. ผู้รีบเร่ง
อสฺสขลุงฺก : ป. ม้ามีฝีเท้าเลว
อุชฺชวติ : ก. รีบเร่ง, ไปทวนกระแส
ตถตฺต : (วิ.) มีจิตเที่ยง, มีจิตตรง.
สุรงฺค : (ปุ.) สีงาม, สีดี, สีงามเรืองรอง, สีฉูดฉาด, สุรงค์, สุหรง (สีงาม สีจัด สีฉูดฉาด). สุนฺทร+รงฺค. ส. สุรงฺค.