กทร : ๑. ป. ไม้พะยอมขาว, กฤษณา; เลื่อย;
๒. ค. ระทมทุกข์, เศร้าใจ
กรปตฺต : นป. เลื่อย
ขรปตฺต : (นปุ.) ตองเหลือง? , เลื่อย.
กกจ : (ปุ.) เลื่อย, ดองดึง ชื่อไม้เถาชนิดหนึ่ง ใช้หัวทำยา, สวาด ชื่อ ไม้เถา มีหนาม. กจฺ พนฺธเน, อ, ทฺวิตฺตํ แปลง ก เป็น กก.
กกจขณฺฑ : ป. ขัณฑ์, ส่วนของเลื่อย
กกจทนฺต : ป. ซี่หรือฟันเลื่อย
อุภโตทณฺฑกจ : นป. เลื่อยที่มีฟันสองด้าน
เฑติ : ก. บิน, ลอย
พฺยาลมฺพ : (วิ.) แขวน, ลอย, มีประการต่างๆ. วิ อา ปุพฺโพ, รุสฺ โรสเน, ยุ.
วุยฺหติ : ก. นำไป, แบก, ลอย, ปลิว
อุปลฺลวติ : ก. ลอย
กเสรุ : (ปุ.) กระจับ ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง ขึ้น ลอยอยู่ในน้ำ มีฝักเป็นสองเขาคล้ายศรีษะ ควาย เมื่อแก่มีสีดำ ตกอยู่ที่พื้นดิน เนื้อ ข้างในขาว มีรสมัน, วิ. เก สยตีติ กเสรุ. กปุพฺโพ, สี สเย, รุ.
โคกณฺฏก : (ปุ.) โคกกระสุน ชื่อไม้เลื้อย ลูก เป็นหนาม ใช้ทำยา, กระจับ ชื่อพรรณไม้ ใบสีเขียว อาศัยใบและก้านเป็นทุ่นลอย อยู่ในน้ำ มีฝักคล้ายเขาควาย เมื่อแก่มีสีดำ เนื้อในสีขาว เป็นอาหารมีรสมัน วิ. ควํ กณฏโก โคกณฺฏโก. ปฐวึ วา ลคฺคคณฺฏโก โคกณฺฏโก, เอกักขรโกสฏีกา วิ. โคสฺส สุริยสฺส กณฺฏโก โคกณฺฏโก.
โคฏวิส : (ปุ.) สมอ ชื่อของของหนักที่ใช้เชือก หรือโซ่ผูกไว้ สำหรับใช้ทอดลงไปในน้ำ เพื่อให้เกาะดิน มีให้เรือลอยไปที่อื่น วิ. คมิจฺฉิตทิสํ อฏติ เยน โส โคฏวิโส. คมิจฺฉิตทิสปุพฺโพ, อฏฺ คติยํ, อิโส.ลง อ ปัจ. ประจำหมวดธาตุ เป็น อฏ แปลง อ ที่ ฏ เป็น อว ลบบทหน้าเหลือ ค แปลง อ ที่ ค เป็น โอ รวมเป็น โคฏว+อิส ปัจ.
ชลยาน : (นปุ.) ยานที่ลอยอยู่ในน้ำ, ยานในน้ำ, น้ำ, เรือ.
ฑียน : นป. การบิน, การลอยขึ้น
ตรล : (วิ.) กลิ้ง, โคลง, ไหว, หวั่นไหว, หมุนรอบตัว, ลอยไป, ปลิวไป. ตรฺ สมฺภมปฺลวเนสุ, อโล.
ติลนิ : (ปุ.?) จอก, แหน ( ตั้งอยู่ในน้ำ ลอยอยู่ ในน้ำ). ตลฺ ปติฏฐยํ, นิ, อสฺสิ.
ธช : (ปุ.) ธง, ธงชัย, ธงชาย (ธงรูปสามเหลี่ยม), ธงแผ่นผ้า, เครื่องหมาย, ลอยตรา, ลักษณะ, ธวัช, ธุช. ธชฺ คติยํ, อ. ส. ธฺวช.
นิปลาวิต : ค. ซึ่งลอยน้ำ, ซึ่งลอยอยู่ในน้ำ
ปฺลวน : นป. การกระโดด, การลอย
ปิลวติ, (ปฺลวติ) : ก. ว่ายน้ำ, ลอยน้ำ, เคลื่อนไหวไปมาอย่างรวดเร็ว, ลอยไป
ปิลว, (ปฺลว) : ป. การว่ายน้ำ, การลอยน้ำ; นกนางนวล, นกกระทุง, นกกะลิง, นกเป็ดน้ำ
ปิลวิต : ค. ว่ายน้ำ, ถูกลอยน้ำ
ปุลวน : (วิ.) ลอยไป, ปลิวไป. ปลฺ คติยํ, ยุ. วฺ อาคม แปลง อ ที่ ป เป็น อุ.
ปุววิกติ : (ปุ.) ขนมอันบุคคลทำให้หลาก. หลากคือต่างๆ แปลก เลิศลอย.
พฺรหาหฺมณ : (ปุ.) พราหมณ์ มีความหมายดังนี้.- ๑. เป็นชื่อของชนวรรณะหนึ่ง วิ. พฺรหฺมํ อณตีติ พฺราหฺมโณ. มนฺเต สชฺชายตีติ อตฺโถ, พฺรหฺมปุพฺโพ, อณฺ สทฺเท, โณ. พฺรหฺมุโน อปจฺจํ พฺราหฺมโณ. ณ ปัจ. โคตตตัท. นฺ อาคม แปลง นฺ เป็น ณฺ. เขาถือว่า พวกเขาเกิดจาก อุระ หรือปากของพระพรหม.และ ๒. เป็นชื่อของพระอริยเจ้า พระอรหันต์ พาหิตปาปตฺตา พฺราหฺมโณ ชื่อ พระอรหันต์ เพราะความเป็นผู้มีบาปอันลอยแล้ว (ละบาปได้แล้ว).
พาหิตปาป : (วิ.) มีบาปอันลอยแล้ว.
เมฆ : (ปุ.) เมฆ ชื่อไอน้ำที่รวมกันเป็นก้อนลอยอยู่ในอากาศ วิ. มิหติ โลกํ วสฺส ธาราหีติ เมโฆ. มิหฺ เสจเน, โฆ. แปลง อิ เป็น เอ ลบ หฺ.
วูฬฺห : กิต. นำไปแล้ว, ลอยไปแล้ว
สวฺหย : (วิ.) เป็นไปด้วยชื่อ (ไม่ใช่คนหลักลอย ไม่ใช่คนเถื่อน). วิ. สห อวฺหเยน วตฺตตีติ สวฺหโย.
อนาลมฺภ : ค. ไม่ลอย, ไม่แขวน
อนุณฺณต : ก. วิ. ไม่ฟู, ไม่ลอย ; ถ่อมตน, ไม่หยิ่ง
อุฑฺฑน : (นปุ.) การเข้าไป, การเหาะไป, การลอยไป, การบินไป. อุปุพโพ, ฑิ เวหาสคติยํ คมนตฺเถ จ, ยุ.
อุฑฺเฑติ : กิต. ผูก, มัด, รัด; บิน, เหาะ, ลอยขึ้นไป, ปาไป, ทิ้งไป
อุปฺปจฺจ : ป. การบินขึ้น, การลอยขึ้น
อุปปลวติ : ก. ว่ายน้ำไป, ลอยไป
อุปฺปฺลวน : นป. การลอย, การโผล่ขึ้น
อุปปาติก : (วิ.) (สัตว์) ผู้ลอยมาเกิด, เกิดขึ้น, ผุดเกิด, เกิดผุดขึ้น, อุปปาติกะ, โอปปาติกะ (เกิดเอง โดยอาศัยอดีตกรรม ไม่มีบิดา มารดา ได้แก่ เทวดา พรหม สัตว์นรก เปรต อสุรกาย).
อุปฺปิลวติ : ก. ลอย, โผล่, กระโดดขึ้น
โอปปจฺจยิก : ค. ผู้ลอยเกิด, ผู้ผุดเกิดขึ้น เช่น เทวดา
โอปปาติก : (วิ.) ผูดเกิดขึ้นดุจลอยมาเกิด, ผู้ลอยมาเกิด. วิ. อณฺฑชลาพุสํเสเทหิวินา อุปติตฺวา วิย นิพฺพตฺตาติ โอปปาติกา.
โอปิลาเปติ : ก. ให้ดำลง, ให้จมลง, ให้ลอย