เขฬ : ป. เขฬะ, น้ำลาย, เสมหะ, เสลด
สิเลสุม : (ปุ.) เศลษม์, เสลด, เสมหะ สิลิสฺ สิเลสฺ วา สิเลสเน, อุโม.
พลหา : อิต. เสลด
เสมฺห : (ปุ. นปุ.) ไศลษม์ เสลด เสมหะ ชื่อเมือกที่ออกจากลำคอหรือลำไส้ วิ. สิลิสฺสเต อเ ตฺรติ เสมฺห. สิลิสฺ สิเลสเน, โม, ลิสสฺส โห, วณฺณปริยาโย จ. ส. ศฺลษฺมก. เศลษฺมนฺ.
นิฏฐุภติ : ก. ถ่ม, บ้วน, ขากเสลด, บ้วนน้ำลาย
นิฏฐุภน : นป. การถ่ม, การบ้วน, การขากเสลด, การบ้วนน้ำลาย
อเนฬคล : ค. ไม่มีน้ำลายในลำคอ, ไม่มีเสลดติดคอ
สเวเชติ : ก. สลด
ธมฺมสเวค : ป. ธรรมสังเวช, การสลดใจโดยธรรม (คือปลงตก)
ธมฺมสเวค ธมฺมสเวช : (ปุ.) ความสลดใน ธรรม, ความสลดใจในธรรม, ความสลดโดยธรรม, ความสังเวชโดยธรรม, ธรรมสังเวช เป็นอารมณ์ของพระอรหันต์ เมื่อ ท่านประสบอนิฏฐารมณ์ ท่านไม่หวั่นไหวไปตามอนิฏฐารมณ์นั้นๆ.
วิสาท : ป. ความเศร้าใจ, ความสลดใจ, ความตกต่ำ
สวิคฺค : กิต. สลดใจแล้ว, ตื่นเต้นแล้ว
สวิคฺคมานส : ค. มีใจสลดแล้ว
สเวค : ป. ความสลดใจ
สเวชนิย : ค. ควรสลดใจ
อนาถ : (วิ.) ผู้ไม่มีที่พึ่ง, ผู้หาที่พึ่งไม่ได้, ผู้ไร้ที่พึ่ง, ผู้ไม่มีอิสระ.ไทย อนาถ (อะหนาด)ใช้ในความหมายว่า สงสาร สังเวช สลดใจ.อนาถาใช้ในความหมายว่ากำพร้ายากจนเข็ญใจ.ส.อนาถ.