กญฺจุก : (ปุ.) ผ้า, ผ้าโพกหัว, หมวก, เสื้อ, เสื้อกั๊ก, เกราะ, หีบ, ซอง, ฝักมีด, เครื่อง ปกคลุม, คราบงู. กจฺ พนฺธเน, อุโก, นิคฺคหิตาคโม.
สาฏิกา : อิต. เสื้อคลุม, เสื้อ
กกฏ กงฺกฏ : (ปุ.) เกราะ, เสื้อเกราะ. กํก คมเน, อโฏ. ส. กงฺกฏ.
กณฺฐลตา : อิต. ปลอกคอเสื้อ; บังเหียนม้า
กวจชาลิกา : อิต. เสื้อเกราะ
โกช : ป. เกราะ, เสื้อเกราะ
โกเสยฺยปาวาร : ป. ผ้าห่มซึ่งทอด้วยไหม, เสื้อคลุมไหม
เจลิกา : อิต. เสื้อใน (ของผู้หญิง)
ตนุตฺตาน : นป. เสื้อเกราะ
ทีฆกญจุก : (ปุ.) เสื้อนอก.
ปารุปน : นป. การนุ่งห่ม, ผ้าห่ม, เสื้อคลุม
ปาวา : อิต. เมืองหลวงของแคว้นมัลละ; เสื้อคลุม; ต้นมะม่วง
ปาวาร : ป. เสื้อคลุม
พาหิติกา : อิต. เสื้อคลุม, เสื้อกันหนาว
วารพาณ : นป. เสื้อเกราะ
อาวิก : ป., ค. เสื้อที่ทำด้วยขนแกะ, ผ้าสักหลาด
อินฺทธนุ : (นปุ.) รุ้ง, สายรุ้ง, รุ้งกินน้ำ. วิ. อินฺทสฺส สกฺกสฺส ธนุ อินฺทธนุ. ส. อินฺทฺร ธนุ. ไทยนำคำนี้มาใช้ตามรูปสันสกฤตว่า อนิทรธนู (ออกเสียงว่า อินทะนู) เป็นชื่อ ของเครื่องประดับบ่าทั้งสองข้าง เป็นผ้า เนื้อ เดียวกับเสื้อ เย็บติดกับเสื้อ รูปเรียวเล็กน้อย ด้านทางคอมีรูสำหรับร้อยลูกกระดุม อีกอย่างหนึ่ง ทำเป็นธนูแข็งติดเครื่องหมายยศทั้งสองข้าง. และเป็นชื่อของลายขอบ ที่เป็นกระหนก.
โชต : (วิ.) โพลง, รุ่งเรือง, ฯลฯ. ชุตฺ ทิตฺติยํ, โณ.
ชตุ : (นปุ.) ครั่ง ใช้เรียกทั้งตัวครั่งและขี้ครั่ง โดยมากหมายเอาขี้ครั่งที่ใช้เป็นชื่อตัวครั่ง น่าจะ เป็น ปุ., ยาง, ยางไม้. ชนฺ ชนเน, ตุ, นฺโลโป. ส. ชตุ.
ชิต : ๑. นป. ความชนะ;
๒. ชนะแล้ว, มีชัยแล้ว, ปราบปรามได้แล้ว
ชิติ : (อิต.) ความชนะ, ความมีชัย. ชิ ชเย, ติ.
ชุติ : (อิต.) รัศมี, แสง, แสงสว่าง, ความรุ่งเรือง, ฯลฯ. ชุตฺ+อิ ปัจ.
ชูต : (ปุ. นปุ.) การเล่นการพนัน, การพนัน, สกา. วิ. ชวติ เถยฺยํ กโรติ เอเตนาติ ชูตํ. ชุ คติชวเน เถยฺเย วา, โต, ทีโฆ.
เชติ : ก. ชนะ, มีชัย
โชติ : (ปุ.) โชติ, ชื่อไฟชื่อ ๑ ใน ๑๘ ชื่อ, ไฟ.
อนิมิสอนิมืสฺส : (ปุ.) เทวดา, ปลา (ไม่กระพริบตา).
อุพฺเพชตุ, - เชตุ : ป. ผู้ตกใจกลัว, ผู้สะดุ้ง
กิลญฺช : (ปุ.) เสื่อ, สาด, ลำแพน, เสื่อลำแพน, เสื่อหยาบ. กิลปุพฺโพ, ชนฺ ชนเน, กฺวิ, นิคฺคหิตาคโม.
ชุณฺห : (วิ.) รุ่งเรือง, ฯลฯ ชุ ทิตฺติยํ, ณฺห. ชุตฺ ทิตฺติยํ วา, โห, ตสฺส โณ.
ทุธา : (อัพ. นิบาต) โดยส่วนสองง ทฺวิ+ธาปัจ. วิภาตตัท. แปลง ทฺวิ เป็น ทุ.
ปรตุกมฺยตา : (อิต.) ความที่แห่งคำพูดเป็น คำพูดเพื่อยังคนอื่นให้รัก (พูดสอพอเพื่อให้เขารัก ).
ปเวณิ : อิต. ช้องผม, ผมที่ผูกไว้หรือมวยผม; เชื้อสาย, ประเวณี, ประเพณี ; เสื่อ, เครื่องลาด
ภิสิ ภิสึ : (อิต.) เสื่อ, ที่นอน, เบาะ, ฟูก, หมอน.
ภุมฺมตฺถรณ : นป. การปูบนพื้นดิน, เสื่อ, พรม
มตฺถ : (ปุ.) คนที่สอ, ผักเปลา.
อชฺโชต : (ปุ.) ความรุ่งเรือง, แสง, แสงสว่าง.อาปุพฺโพ, ชุตฺ ทิตฺติยํ, โณ. แปลง อุ เป็นโอ รัสสะ ซ้อน ชฺ.
อนุตฺตร : (วิ.) ผู้ประเสริฐกว่าหามิได้, ไม่มีผู้ประเสริฐกว่า, ไม่มีบุญเขตอื่นยิ่งกว่า, ไม่มีบุญเขตอื่นจะยิ่งกว่า, ดีเลิศ, ยิ่ง, อย่างยิ่ง, เยี่ยม, ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, ประเสริฐสุด, สูงสุด. วิ. นตฺถิอุตฺตโรยสฺมาโสอนุตฺต-โร.นตฺถิตสฺสอนุตฺตโรติวาอนุตฺตโรส.อนุตฺตร.
อนุสาสนี : (อิต.) การพร่ำสอน, คำสั่งสอน, อนุศาสนี (คำสอนสำคัญที่ต้องสอนบ่อยๆ)ส. อนุศาสนี.
อปสฺสย : ป. เครื่องหนุน, หมอนข้าง, พนักพิง, เตียง, เสื่อ
อโรคฺย : (นปุ.) ความไม่มีแห่งโรค, ฯลฯ. โรคสฺสอภาโวอโรคฺยํ.ความเป็นแห่งบุคคลผู้ไม่มีโรค, ฯลฯ.วิ.อโรคสฺส ภาโวอโรคฺยํ.ณฺยปัจ.ภาวตัท.ดูอาโรคฺยด้วย.
อวณฺณวาท : (ปุ.) การกล่าวซึ่งโทษมิใช่คุณ, การกล่าวโทษ.วิ. วณฺโณถุติ, ตสฺสอวทนํอวณฺณวาโท.อวณฺณสฺสวาวาโทอวณฺณวาโท.
อุชฺโชต : (ปุ.) แสงสว่าง. วิ. อนฺธการํ วิทฺธํ เสนฺโต โชเตตีติ อุชฺโชโต. อุปุพฺโพ, ชุตฺ ทิตฺติยํ, โณ, ชฺสํโยโค.