อวชานาติ : ก. ดูถูก, เหยียดหยาม, ปฏิเสธ, ไม่รับรู้
เชคุจฺฉ : ค. น่ารังเกียจ, น่าเหยียดหยาม
ปฏิกุฏฺฐ : ค. ซึ่งถูกติเตียน, ซึ่งถูกรังเกียจ, อันเขาเหยียดหยาม, น่าติเตียน
อวิมานนา : อิต. การไม่ดูหมิ่น, การไม่เหยียดหยาม
โคกณฺณ : (ปุ.) โคกัณณะชื่อของคืบชนิด ๑ ใน ๔ ชนิด คือการเหยียดนิ้วมือและนิ้วนาง คืบออกให้ตรง.
ชมฺภนา : (อิต.) การเหยียด (ทำสิ่งที่งอให้ตรง), การเหยียดกาย. ชภิ คตฺตวิมาเน, ยุ, นิคคหิตาคโม.
ตโนติ : ก. แผ่ออก, ขยายออก, เหยียดออก
นิพฺภจฺเจติ : ก. ขู่, คุกคาม; ทำให้เลวลง, หยามน้ำหน้า
ปฏิปฺปณาเมติ : ก. เบนกลับออก, เหยียดออก
ปเทส : (ปุ.) การเหยียดนิ้วหัวแม่มือและ นิ้วกลางออกให้ตรง, คืบ ชื่อมาตราวัด ระยะแบบโบราณ ๑๒ นิ้ว เป็น ๑ คืบ. ปปุพฺโพ, ทิสฺ เปกฺขเณ, โณ.
ปสร : ป., ปสรณ นป. ความซ่านไป (ในอารมณ์ต่างๆ ), การแผ่ออก, การเหยียดออก
ปสารณ : นป. การแผ่ออก, การเหยียดออก, การขยายออก
ปสาริต : ค. อันเขาให้แผ่ออกแล้ว, อันเขาให้เหยียดออกแล้ว, อันเขาขยายออกแล้ว
ปสาเรติ : ก. เหยียดออก, ให้เหยียดออก, สละ, ละทิ้ง
สมฺปสาเรติ : ก. เหยียดออก
สฺยาม : (ปุ.) ประเทศเจริญ, ประเทศรุ่งเรือง(ด้วยความดี), สยาม(สะหยาม), ประเทศสยาม. ปัจจุบันคือ ประเทศไทย (เปลี่ยนเมื่อ พ.ศ.๒๔๘๓). สุ วุทฺธิยํ, อามปจฺจโย. แปลง อุ เป็น ย.
หีลน : นป., -ลนา อิต. การหยาม, การดูถูก
หีเลติ : ก. หยาม, ดูถูก
อญฺชติ : ก. ๑. ฉิบหาย
๒. แจ้งชัด
๓. ทา, ไล้, หยอด
๔. ไป, รัก, ใคร่, รักใคร่
๕. ดึงออก, เหยียดออก
อทฺธน : ค. ยาวเหยียด (ทางไกล)
อภิปฺปสาเรติ : ก. ดึง, คลี่, กระจายออก, เหยียดออก
อายมติ : ก. ดึงออกไป, เหยียดออกไป, กางออกไป
โอหีฬนา : อิต. การดูถูก, การหยามน้ำหน้า