นิลฺลป : ค. ซึ่งไม่หลอกลวง, ปราศจากการสบประมาท
ลิปิ : อิต. การเขียน, ตัวอักษร, อักขระ
เลป : ป., เลปน นป. การฉาบทา, การไล้
โลป : ป. การตัดออก, การลบออก
นินฺนาเมติ : ก. น้อมลง, ก้มลง, โค้ง, แลบออก
นิลฺลาเฬติ : ก. แลบลิ้น, เลีย
นิลฺโลป : (ปุ.) การปล้น, การชิง, การแย่งชิง. นิปุพฺโพ, ลุปฺ วิลุมฺปเน, โณ.
ปฏิหาเรติ : ก. ให้กลับไป, กั้น, ขัดขวาง, ไล่ไป, หลีกเลี่ยง, ติดตาม
พฺยปคต : ค. จากไป, ไล่ไป, ดันถอยไป
สเตรตา : อิต. สายฟ้าแลบ
สลฺลาป : (ปุ.) การกล่าวกับ, การกล่าวด้วยดี, การกล่าวด้วยดีต่อกัน, การพูดจากัน, การสนทนา, การเจรจาปราศรัย, คำอ่อนหวาน. วิโรธรหิตํ วจนํ สลฺลาโป. สํปุพฺโพ, ลปฺ วาเ กฺย, โณ.
อกฺขณา : (อิต.) สายฟ้า, สายฟ้าแลบ. วิ. นขณมตฺตมฺปิ ติฎฺฐตีติ อกฺขณา. แปลงนเป็น อขเป็นกฺขอาอิต.
อกฺขณาเวธี : ป. นายขมังธนูผู้มีความชำนาญในการยิงศรอย่างสายฟ้าแลบ
อจิรปฺปภา : (อิต.) สายฟ้าแลบ, ฟ้าแลบ. วิ.อจิรํ ปภา ทิตฺติ ยสฺสา สา อจิรปฺปภา.
อติพาเหติ : ก. ไล่ไป, ขับไป, ลากไป
อนุลาป : (วิ.) กล่าวมาก, พูดมาก, พูดพล่าม, พูดพล่ำ, พูดซ้ำซาก.วิ.อนุปุนปฺปุนํลาโป อนุลาโป.อนุปุพฺโพ, ลปฺ วจเน, โณ.ส. อนุลาป.
อาลาป : (ปุ.) การกล่าวในเบื้องต้นในกาลที่ ไปและกาลเป็นที่มา. วิ. อาทิมฺหิ คมนกาล- อาคมนกาเล ลาโป อาลาโป. การทักก่อน ให้น่ารักเมื่อไปและมา, การทักก่อน, การพูดก่อน, การทักทาย. วิ. อาทิมฺหิ ลาโป อาลาโป. อาทิโก วา อาลาโป อาลาโป. อาปุพฺโพ, ลปฺ วจเน, โณ. ส. อาลป.
อาโลป : (ปุ.) คำ, คำข้าว, ก้อนข้าว. อาปุพฺโพ สมฺปิณฺฑเน, ลุปฺ เฉทเน, โณ.
อินฺทคฺคิ : ป. สายอสนิบาต, สายฟ้าแลบ
อุลฺลปน : (นปุ.) คำอัน...กล่าวขึ้น, คำกล่าว อ้าง, การกล่าวอ้าง, การเรียกร้อง. อุปุพฺโพ, ลปฺ วจเน, ยุ.
อุสฺสาเทติ : ก. ปล่อยไป; ยกขึ้น, ตั้งขึ้น; ไล่ไป, ต้อนไป; ยินดี, ยกย่อง, ยินยอม