โสณ : (วิ.) แดง. ส. โศณ.
สณติ : ก. ทำเสียง
โสณสวจฺฉร : (ปุ. นปุ.) จอ, ปีจอ, ปีหมา.
โสณฺฑ : (ปุ. นปุ.) งวงช้าง. โสณฺ คติยํ, โฑ. โสฑฺ คพฺเภ วา, โณ, นิคฺคหิตาคโม. เป็น โสณฑา (อิต.) บ้าง.
ทธิโสณ : (ปุ.) ลิง, วานร. ส. ทธิโศณ.
มหาโสณ : (ปุ.) ไม้อ้อยช้างใหญ่.
สุณ : (ปุ.) สุนัข, หมา, หมาใน. วิ. สามิกสฺส วจนํ สุณาตีติ สุโณ. สุ สวเน, ยุ.แปลง น เป็น ณ, อถวา, สุนฺ คติยํ สทฺเท วา, อ แปลง น เป็น ณ. รูปฯ ๖๔๗ ตั้ง สุน ศัพท์ แปลง อุน เป็น อุณ.
สุณิ สุณฺณิก : (ปุ.) ผักโหมหัด, กุ่มบก, แป้งระมาด.
สูณ สูน : (ปุ.) สุนัข, หมา. สุนฺ คติยํ, อ, ทีโฆ. สุ สวเน วา, ยุ. ศัพท์ต้นแปลง น เป็น ณ อภิฯ.
เสณ เสน : (ปุ.) เหยี่ยว, นกเหยี่ยว, หนามเล็บเหยี่ยว ชื่อพรรณไม้ชนิดหนึ่ง. สิ พนฺธเน. ณ, น ปัจ. คง ณ ไว้ วิการ อิ เป็น เอ หรือ เส คติยํ.
เสณิ : (ปุ.) หมู่คนมีศิลปะมีชาดเสมอกัน วิ. สชาตีนํ เตสํ สิปฺปีนํ สํฆาโต เสณิ. สิ เสวายํ, ณิ. คง ณ ไว้.
โสณิ, (โสณี) : อิต. ตะโพก, บั้นเอว
โสณี : (อิต.) เอว, ตะโพก. สุ ปสเว, ณี. อภิฯ แต่ฎีกาอภิฯ ลง ณิ ปัจ. เป็น โสณิ. ไม่ลบ ณฺ. เป็น โสนี ก็มี.
โสน : (ปุ.) สุนัข, หมา. โสณ ศัพท์แปลง ณ เป็น น.
ขคฺควิสาณ : (ปุ.) แรด วิ. ขคฺคสทิสวิสาณ มสฺส สณฐานโตติ ขคฺควิสาโณ.
สุณฺฑา : (อิต.) เหล้า, สุรา, น้ำจันฑ์ (ราชาศัพท์). สุณฺ หึสายํ, โฑ. ส. คุณฺฑา.
สุณฺหา : (อิต.) หญิงสะใภ้, ลูกสะใภ้. สุ สวเน, โณฺห. สุณฺ หึสายํ กุลสนฺตาเน วา, โห. อิตฺถิยํ อา.
สุณา : (อิต.) เขียง, สุณฺ หึสายํ, อ, อิตฺถิยํ อา.
สุณิสา : (อิต.) หญิงสะใภ้, ลูกสะใภ้. วิ. สุณาตีติ สุณิสา (ผู้ฟังคำของผู้ใหญ่). สุ สวเน, ณีโส. สสุเรหิ สุณิตพฺพาติ สุณิสา (ผู้อันแม่ผัวและพ่อผัวพึงเบียดเบียน). สุณฺ หึสายํ, อิโส. ทฺวินฺนํ ชนานํ กุลํ สุณาตีติ สุณิสา (ผู้สืบตระกูลของชนทั้งสองฝ่าย). สุณฺ กุลสนฺ ตาเน.
โสณิต : (นปุ.) โลหิต, เลือด. โสณฺ วณฺเณ, โต, อิอาคโม. ส. โศณิต.