หทยาลุ : ค. มีใจ, ใจดี
วทญฺญู : ค. ผู้รู้คำพูด, ผู้เผื่อแผ่, ผู้ใจดี
สุมน : (วิ.) มีใจดี, พอใจ, ยินดี, ดีใจ.
สุหชฺช : (วิ.) มีใจดี, สุนฺทร+หทย+ณฺย ปัจ. สกัด ดู หชฺช ประกอบ.
สุหท : ป. ผู้มีใจดี, เพื่อน
สุหท สุหทย : (ปุ.) คนมีใจดี, คนใจดี, มิตร, สหาย.
สุหท สุหทเย : (วิ.) มีใจดี วิ. สุนฺทรํ หทย เมตสฺสาติ สุหโท สุหทโย วา. ศัพท์ต้น ลบ ย. ส. สุหฤทย.
โสมนสฺส : (นปุ.) ความเป็นแห่งบุคคลผู้มีใจดี, ความเป็นผู้มีใจดี, ความปลาบปลื้ม, ความเบิกบาน, ความสุขทางใจ, ความสุขทางใจ, ความโสมนัส, โสมนัส คือเสวยอารมณ์ที่สบายอันเกิดแต่เจโตสัมผัส. วิ. สุมนสฺส ภาโว โสมนสฺสํ. สุมน+ณฺย ปัจ. ภาวตัท. แปลง อุ เป็น โอ ลบ ณฺ ลงสฺ อาคม แปลง ย เป็น ส รูปฯ ๓๗๑.
โสหชฺช : (ปุ.) คนใจดี. สุหทโย เอว โสหชฺโช.
หทยาลุ หทยี : (วิ.) มีใจดี วิ. หทยํ พหุลํ ปสตฺถญฺจ ยสฺส โส หทยาลุ หทยี จ. อาลุ อี ปัจ. อภิฯ.
อาหนติ : ก. ฆ่า, เบียดเบียน, ตี, จด, ถึง, ไปถึง
กฏิถาลก : นป. กระดูกสันหลังที่จดบั้นเอว
มูลนิธิ : (ไตรลิงค์) ทรัพย์อันบุคคลเก็บไว้เป็นต้นทุน, มูลนิธิ ชื่อทรัพย์สินอันตั้งไว้เป็นทุนเก็บแต่ดอกผลมาใช้ในการกุศลหรือประโยชน์สาธารณะ ต้องจดทะเบียนตามกฏหมาย.
อา : (อัพ. อุปสรรค)ต้อง, ทั่ว, ถึง, พอถึง, จดถึงอุ. อา ปพฺพตา เขตฺตํ.ยิ่ง, ใกล้, มาใกล้, จนถึง, โดยยิ่ง, โดยรอบ, ก่อน, ออก, บน, ปรารถนา, ผูก, จาก, อยู่, เรียก, ถือ, ยาก, น้อย, กลับ, ไม่เลื่อมใส, รบ, ที่อาศัย, รวบรวม, ประมวลมา, เสมอ ๆ, อัศจรรย์, กลับความคือเมื่อนำธาตุแล้วจะกลับความเดิมของธาตุ.
อาหจฺจปทา : (วิ.) มีขาจรดแม่แคร่, มีขาจด แม่แคร่.