caries : (N) ; การผุกร่อนของกระดูกโดยเฉพาะฟัน
carious : (ADJ) ; ที่ผุกร่อน ; Syn:decayed
escarpment :
(N) ;
สันเขาหรือหน้าผาสูงชันที่เกิดจากการผุกร่อนหรือการแยกตัวของเปลือกโลก ;
Syn:bluff, cliff, scarp moldiness : (N) ; การเต็มไปด้วยดินหรือซากไม้ผุ
rot away : (PHRV) ; ทำให้เน่าเปื่อย/ผุพัง
run to seed : (IDM) ; ปล่อยปะละเลยให้ผุพัง ; Related:ไม่ได้รับการดูแล
vitamin D 2 : (N) ; วิตามินดีสองรักษาโรคกระดูกผุ (rickets) ; Syn:calciferol, viosterol
worm-eaten :
(ADJ) ;
เน่าเสีย ;
Related:ผุพัง ;
Syn:decayed, rotten, worn-out aniquated corrosive :
(ADJ) ;
ซึ่งกัดกร่อน ;
Related:ซึ่งทำให้ผุพัง ;
Syn:eroding, caustic dilapidated : (ADJ) ; ซึ่งชำรุดทรุดโทรม ; Related:ซึ่งเน่าเปื่อย, ผุพัง ; Syn:deteriorated, disintegrated
fret 1 : (VT) ; ทำให้กัดกร่อน ; Related:ทำให้ผุ, ทำให้สึกกร่อน
imperishable : (ADJ) ; ไม่เสีย ; Related:ไม่ผุพัง, ไม่เน่า
incorruptible :
(ADJ) ;
ซึ่งไม่เน่าเปื่อย ;
Related:ซึ่งไม่ปรักหักพัง, ซึ่งไม่ผุพัง ;
Ant:decay, decomposition molder :
(VT) ;
ทำให้เสื่อมสลาย ;
Related:ทำให้ผุ, ทำให้ป่นเป็นผง ;
Syn:decay, crumble