ครั้งดึกดำบรรพ์ : โปราณกาโล
ครั้งนั้น : อถ, ตโต
เล่าเรื่อง : วเจสิ, อาโรเจสิ
ก้มลงแล้ว : โอนต [กิ.]
กรรมที่ทำแล้วมไม่เป็นอันทำ : อกิริยา [อิ.]
กระจาย, ทา, ละเลงแล้ว : อุปตฺต [กิ.]
กระทบแล้ว : อาสชฺช, อุปหจฺจ [กิต.]
กระเพื่อมแล้ว : กมฺปิต [กิ.]
กล่าวโทษแล้ว, ติเตียน : อุปกฺกฏฺฐ [กิต.]
กลืนกินแล้ว, กินแล้ว : อชฺโฌหต [กิต.]
กองแล้ว, ติดไปแล้ว : อาหิต [กิต.]
ก่อแล้ว : อุปจิต [กิต.]
ก่อ, สร้างแล้ว : อุปรจิต [กิ.]
การเล่าเรื่อง, สาธยาย : อกฺขาน [นป.]
ก้าวลงแล้ว : อวกฺกนฺต, อวกฺกมฺม [กิต.]
กำเริบแล้ว : กุปิต [ค.]
กีดกัน, ห้ามแล้ว : โอวฏ [กิ.]
เก็บเอา, เล่าเรียน : อุคฺคณฺหาติ [ก.]
โกรธแล้ว : กุชฺฌิ [ก.]
ปรากฏแล้ว : ปากฏีภูตา
พ้นแล้ว : มุตฺโต, มุจฺจึสุ
มธุราภิเษกแล้ว : มุทฺธาภิสิตฺตา
มาบรรจบอีกครั้ง : ปุนเรวาคโต โหติ
รวมกันเข้าแล้ว : นิธานคต
รู้แล้วปฏิบัติตาม : อตฺถมญฺญาย ธมฺมญฺญาย
ลับแล้ว : นิสิณิ
เลี้ยงแล้ว : ปริวิสิตฺวา
สมาทานแล้ว : สมาทเปตฺวาง
สร้างบุญมาแล้ว : อุปจิตกุสโล กตาธิกาโร
เสื่อมรอบแล้ว : ปริหีโน
เห็นแล้ว : อทฺทกฺขิ
ให้แล้ว : อทาสิ, อทา
อภิเษกแล้ว : อภิสญฺจิ, อภิเสกํ อกาสิ
อิ้มแล้ว : ติตฺต, สุหิต