คุ้นเคย : วิสฺสาโส
คุ้นเคยกัน : วิสาสมาปชฺชนฺติ
หน้าร้อน : คิมฺหํ
ก้มหน้ากิน : อโธมุโข ภุญฺชติ
ก้มหน้าเดิน : อโธมุโข คจฺฉติ
กรรมที่ให้ผลในชาติหน้า : อุปปชฺชเวทนียกมฺมํ [นป.]
กรอบหน้า : อุณฺหิส [ป., นป.]
การแต่หน้า : วาสนํ
ก้าวไปข้างหน้า : อนุกฺกมติ [ก.]
ความคุ้นเคย : วิสฺสาโส, ปริจโย, สนฺถโว
นั่งก้มหน้า : อโธ โอโลเกตฺวา นิสีทติ, อโธมุโข นิสีทิ
เบื้องหน้า : ปรายนํ ปรํ
ป้องหน้า, ส่ายหน้า : นลาเฏ หตฺถํ ฐเปสิ, คีวํ จาเลสิ, สีสํ จาเลสิ
มีความคุ้นเคย : วิสฺสาสิก
รวบรัด, นำหน้า : ปเรตา
ลุกขึ้นหน้ามืด : อุฏฺฐานาทกาเล วิพฺภมติ
สมหน้าสมตา : อตฺตโน ฐานานุรูปํ
คนกิเลสหนา : ปุถุชฺชนา
กวน, คน : ขชติ [ก.]
จน (คน) : กปโณ
คนกินเดน : วิฆาสาโท, ทมโก
คนขับรถ : สารถี, รถาจารี, ปาชตุ, สูโต
คนขายอาหาร : อาหารวิกฺกยิโก
คนไขน้ำ : เนตฺติโก
คนคว้า : ปวิจโย, วิจินนฺโต
คนงานวัด : อารามิโก
คนชำนาญป่า : วนจรกา
คนดี : กลฺยาณชฺฌาสยภูโต
คนไถนา : กสโก
คนทำมาหากิน : กสิกมฺมาทการี
คนที่ตอ้งตาย : มจฺโจ
คนไทย : ทยฺยวาสี
คนบ้า : อุมฺมาโท, อุมฺมตฺตโก
คนบ้านนอก : ชนปทวาสี, ชานปทา
คนปกครอง : ปสาสนการี
คนปลอมบวช : เถยฺยสํวาสโก
คนพูดมาก : กถาพหุโล
คนฟ้อนรำ : นฏฺฏโฏ, นฏโฏ, นโฏ
คนยิ่งใหญ่ : นรุตฺตโม
คนรับใช้ : เจฏฺโก, จูฬุปฏฺฐาโก, ปาทมูลิโก, เปสฺโส
คนไร้สมรรถภาพ : ปรทตฺตูปชีวี
คนเลี้ยงโค : โคโป, โคปาลโก
คนเลี้ยงช้าง : หตฺถิปาโล
คนสยาม : สฺยามรฏฺฐิกา
คนเอาการงาน : ธุรคฺคาโห
หนาทึบ : ฆน, สนฺท
กิเลสหนา : ปุถชฺชนา
กุลี, คนแบก : อติวาหก [ค.]
จอมคน : ปชาธิโป, นราธิโป, นริสฺสโร
ใช้คนเรียก : ปกฺโกสาเปสิ