กระจายไป, เหาะขึ้น : อพฺภุคฺคจฺฉติ [ก.]
กระโดดขึ้น, ลอย, โผล่ : อุปฺปิลวติ [ก.]; อุลฺลงฺฆติ [ก.]
กวัดแกว่ง, ยกขึ้น : อพฺภุคฺคิรติ [ก.]
ก่อ, ตั้งขึ้น, ขยัน : อุฏฺฐหติ [ก.]
การต้องโทษ, เกิดโทษขึ้น : อชฺฌาปตฺติ [อิต.]
ก้าวต่อไป, ลุกขึ้น : อพฺภุฏฺฐาติ [ก.]
เก็บขึ้น : จินาติ, ปจินาติ, นิกฺขิปิตฺวา, ฐาเปตฺวา
เกิดขึ้น, เพิ่มขึ้น : อุเทติ, อุทยติ [ก.]
ขน : โลมา
ข้างขึ้น : ชุนฺหปกฺโข, สุกฺกปกฺข
ความตื่น : ชาคโร, ชาคริยา
ตกเป็นเมืองขึ้น : วสํ คตา, หตฺถคตํ อโหสิ
แตกตื่น : สงฺขุภิ
เป็นผู้ตื่น : ชาครโร
ผู้ตื่น : ชาคโร, พุทฺโธ
ยกขึ้น : อาโรปติ, อุพฺภต
ลอยขึ้นไป : อุคฺคจฺฉติ
ลุกขึ้นจากที่ : อุฏฺฐาย
ลุกขึ้นแต่ดึก : ปจฺจุฏฺฐาย
ลุกขึ้นพร้อมกัน : เอกปฺปหาเรน อุฏฺฐหึสุ
ลุกขึ้นหน้ามืด : อุฏฺฐานาทกาเล วิพฺภมติ
ลุกขึ้นออกจากฌาน : วุฏฺฐาย
โลดขึ้น : อุลฺลงฺฆิตฺวา, ลงฺฆิตฺวา
วันขึ้น ๑ ค่ำ : ปาฏิปทํ
วันรุ่งขึ้น : ปุนทิวเส, เสฺว
ตั้งตน : ฐเปติ
ประพฤติตนเป็นตัวอย่าง : ทิฏฺฐานุคติยา สีลทิฏฺฐิสมฺปนฺนา
ประมาณตน : อตฺตโน ปมาณํ
ผู้รู้ตน : อตฺตญฺญู
หลงตน : มิจฺฉาปฏิปตฺติยํ, ปวตฺตาเปนฺติ
ไม่มีเจตนา : เจตน
ห่าง, บาง : ตนุ, เปลว, วิรุฬ
ใหม่ : นว, นูตน, ปจฺจคฺฆ, อภินว