มี : อตฺถิ, โหติ, ภวติ, สนฺต
เป็น, มี : โหติ, อตฺถิ, ภวติ
มีกรรมชั่ว : ปาปกมฺมี
มีก้นใหญ่, ก้นงาม : กฏิปุถุลกํ [นป.]
มีกรรมเป็นกำเนิด : กมฺมโยนิ, กมฺมโยนี [ค.]
มีกรรมเป็นที่พึ่ง : กมฺมปฏิสรณ [ค.]
มีกรรมเป็นที่อาศัย : กมฺมนิเกตฺวา [ค]
มีกลิ่นหอม : สุรภิคนฺโธ
มีกลิ่นเหม็น : ทุคฺคนฺโธ
มีการงานสะอาด : สุจิกมฺม
มีกำลังน้อย : ทุพฺพโล, หีนวีริโย
มีกำลังมาก : มหพฺพล
มีความคุ้นเคย : วิสฺสาสิก
มีความตายเป็นที่สุด : มรณนฺติก
มีความเป็นอยู่ลำบาก : อติทุชฺชีวิโน
มีความเพียรพยายาม : ติพฺพวีริโย
มีความมักมาก : มหิจฺฉ
มีความรู้ท่วมหัว : อติเรกสุตสมฺปนฺโน, อติเรกสิปฺปสมฺปนฺโน
มีความรู้น้อย : มนฺทพุทฺธิ
มีความเลื่อมใส : ปสาทพหุล
มีความโศก : โสกี
มีค่าน้อย : อปฺปคฺฆ
มีใจกรุณา : หทยาลุ
มีใจข้องเกี่ยว : ลคฺคจิตฺต
มีใจน้อมไป : อธิมุตฺตมานโส
มีใจบันเทิง : ปมุทิตจิตฺต
มีใจมั่นคง : สมาหิตจิตฺโต
มีใจรักใคร่ : วจฺฉล
มีใจสังเวช : สํวิคฺคมานโส
มีทรัพย์มาก : มหทฺธน
มีโทษ : สาวชฺโช
มีนิสัยอ่อน : มุทุชาติก
มีบุญคุณมาก : มหุปการ
มีภัยมาก : มหพฺภย
มีมิตรจิตต่อกัน : อญฺญสฺส สุหชฺชา ปิยมานา
มีราคาแพง : มหคฺฆ
มีวาจาไพเราะ : มธุรวาจา, วคฺคุคฺท
มีวาทะจัดจ้าน : ธุตวาท
มีศรัทธาตั้งมั่น : สุปติฏฺฐิตสทฺโธ
มีสติมั่นคง : ปฏิสฺสต
มีอานิสงส์มาก : มหานิสํโส
กายมีแผล : อรุคตฺต [ค.]
การมีอำนาจเหนือ : อชฺฌภว [ป.]
เก้าอี้มีที่วางแขน : โอลมฺพนกํ [นป.]
เกิด, สำเร็จ, มีผล : อภินิพฺพตฺตติ [ก.]
แกล้ง, มีเจตสา : อสญฺจิจฺจ [ก., วิ.]
ผู้มีความรอบคอบ : นิสมฺมการี
ผู้มีทุกข์ : ทุกฺขิต, ทุกฺข, ทุกฺขี [ปุ.]; ทุกฺขิตา, ทุกฺขิณีล
ผู้มีบุญ : ปุญฺญวา
ผู้มีปัญญาประเสริฐ : วรมติ