วาต, วาตะ : [วาตะ] น. ลม. (ป., ส.).
วาท, วาท : [วาด, วาทะ] น. คําพูด, ถ้อยคํา; ลัทธิ, ความเห็น. (ป., ส.).
วาทิต : น. สังคีต, ดนตรี; ผู้บรรเลงดนตรี. (ป. วาทิต, วาทิตฺต; ส. วาทิต, วาทิตฺร).
วาที : น. ผู้พูด, ผู้กล่าว, ผู้ชี้แจง, ผู้โต้แย้ง; คนเล่นดนตรี. (ป., ส.).
วานร : [วานอน] น. ลิง; ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มฆา มี ๕ ดวง, ดาวงอนไถ ดาวงูผู้ ดาวโคมูตร ดาวมฆะ หรือ ดาวมาฆะ ก็เรียก. (ป., ส.).
วาปะ : น. การหว่านพืช. (ป., ส.).
วาปิตะ : ก. หว่านแล้ว. (ป., ส.).
วาปี : น. หนองนํ้า, บึง. (ป., ส.).
วาม ๒, วามะ ๑ : [วามะ] ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. (ป., ส.).
วามน : [วามะนะ] น. คนเตี้ย, คนค่อม; ชื่อช้างประจําทิศใต้. ว. เตี้ย, สั้น, ค่อม. (ป., ส.).
วายสะ : [ยะ] น. กา. (ป., ส.).
วายะ, วาโย : น. ลม. (ป. วายุ, วาโย; ส. วายุ).
วายามะ : น. ความพยายาม, ความหมั่น, ความบากบั่น. (ป.; ส. วฺยายาม).
วายุ :
น. ลม, อากาศ, ลมหายใจ; เทพแห่งลม. (ป., ส.). (ดู พายุ). วาโยธาตุ : น. ธาตุลม เป็นธาตุ ๑ ในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน นํ้า ไฟ ลม. (ป.).
วาร ๑ : [วาน] น. วันหนึ่ง ๆ ในสัปดาห์ เช่น อาทิตยวาร. (ป., ส.).
วารณ : [วาระนะ] น. ช้าง. (ป., ส.).
วาริจร : น. สัตว์นํ้า. (ส.; ป. วาริโคจร).
วาริช, วารีช : น. เกิดแต่นํ้า คือ บัว ปลา. (ป., ส.).
วาริท, วาริธร : น. เมฆ. (ป., ส.).
วาริพินทุ : น. หยาดนํ้า. (ป., ส.).
วาริ, วารี : น. นํ้า. (ป., ส.).
วารุณี : น. เทวีแห่งเหล้า; เหล้า. (ป., ส.).
วาลกัมพล : [วาละ] น. ผ้าห่มทําด้วยขนสัตว์. (ป.).
วาลธิ : [วาละ] น. หาง, ขนหาง. (ป.).
วาล, วาล : [วาน, วาละ] น. หาง; ขนสัตว์, ขนหางสัตว์. (บางทีเขียน พาล). (ป., ส.).
วาลวีชนี : [วาละวีชะนี] น. พัดกับแส้ขนจามรีถือเป็นเครื่อง ราชกกุธภัณฑ์อย่างหนึ่งในเบญจราชกกุธภัณฑ์, วาลวิชนี ก็ว่า. (ป., ส.).
วาลิกา, วาลุกา : น. กรวด, ทราย. (ป., ส.).
วาสนะ ๑ : [วาสะ] น. การนุ่งห่ม, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
วาสนะ ๒ : [วาสะ] น. การอบ, การทําให้หอม; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
วาสนา : [วาดสะหฺนา] น. บุญบารมี, กุศลที่ทําให้ได้รับลาภยศ, เช่น เด็กคนนี้ มีวาสนาดี เกิดในกองเงินกองทอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ บุญ หรือ บารมี เป็น บุญวาสนา หรือ วาสนาบารมี เช่น เป็นบุญวาสนาของเขา เขาเป็นคนมีวาสนาบารมีมาก. (ป., ส.).
วาสพ : [วาสบ] น. พระอินทร์. (ส., ป. วาสว).
วาสะ ๑ : น. การอยู่, การพัก; ที่อยู่, บ้าน. (ป., ส.).
วาสะ ๒ : น. ผ้า, เครื่องนุ่งห่ม. (ป., ส.).
วาสะ ๓ : น. การอบ; เครื่องหอม, นํ้าหอม. (ป., ส.).
วาสิน, วาสี ๑ : อรัญวาสี = ผู้อยู่ป่า. (ป., ส.).
วาสี ๒ : น. มีด, พร้า. (ป., ส.).
วาสุกรี, วาสุกี : น. ชื่อพญานาคร้ายตนหนึ่ง; พญานาค. (ป., ส. วาสุกิ).
วาหนะ : [วาหะ] น. พาหนะ. (ป., ส.).
วาหะ ๒ : น. ชื่อมาตราตวงอย่างหนึ่ง. (ป., ส.).
วาฬ ๑, วาฬ : [วาน, วาละ] น. พาฬ. (ป.; ส.วฺยาล).
วาฬมิค : น. พาฬมฤค, สัตว์ร้าย. (ป.).
วิ : คํานําหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. (ป., ส.).
วิกขัมภ์ : [วิกขํา] น. เส้นผ่านศูนย์กลาง. (ป.).
วิกขัมภนะ : [วิกขําพะ] น. การปลดเปลื้อง, การเลิกถอน; การข่มไว้. (ป.).
วิกเขป : [วิกเขบ, วิกเขปะ] น. การเคลื่อนหรือแกว่งไปมา. (ป.; ส. วิกฺเษป).
วิกจะ : [กะ] ก. แย้ม, บาน. (ป., ส.).
วิกรม : (ส. วิกฺรม; ป. วิกฺกม).
วิกรัย : [วิไกฺร] น. การขาย. (ส. วิกฺรย; ป. วิกฺกย).
วิกฤต, วิกฤต, วิกฤติ, วิกฤติ : [วิกฺริด, วิกฺริดตะ,วิกฺริด, วิกฺริดติ] ว. อยู่ในขั้นล่อแหลมต่ออันตราย เช่น การเมืองอยู่ในขั้นวิกฤติ, มักใช้แก่เวลาหรือเหตุการณ์ เป็น วิกฤติกาล หรือ วิกฤติการณ์, อยู่ในระยะหัวเลี้ยวหัวต่อ เช่น มุมวิกฤติ จุดวิกฤติ. (ส.; ป. วิกต, วิกติ).