ภคะ : (แบบ) น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. (ป., ส.).
ภคันทลา : [พะคันทะลา] น. โรคริดสีดวงทวารหนัก. (ป.; ส. ภคํทร).
ภคินี : [พะ] น. พี่หญิง, น้องหญิง. (ป., ส.).
ภณะ : [พะ] (แบบ) ก. กล่าว, พูด, บอก. (ป., ส.).
ภพ : [พบ] น. โลก, แผ่นดิน; วัฏสงสาร. (ป. ภว).
ภมการ : [พะมะกาน] น. ช่างกลึง. (ป.).
ภมร : [พะมอน] น. แมลงผึ้ง, แมลงภู่, ใช้ว่า ภุมระ ก็มี; เครื่องกลึง. ก. หมุน. (ป.; ส. ภฺรมร).
ภมรี : [พะมะรี] น. ผึ้ง, ผึ้งตัวเมีย, ผึ้งทั่วไป, ใช้ว่า ภุมรี ก็ได้. (ป.).
ภมุ, ภมุกะ, ภมุกา : [พะ] น. คิ้ว. (ป.; ส. ภฺรู).
ภย : [พะยะ] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).
ภยันตราย : [พะยันตะราย] น. ภัยและอันตราย. (ป.).
ภยาคติ : [พะยาคะติ] น. ความลําเอียงเพราะความกลัว เป็นอคติ ๑ ใน อคติ ๔ ได้แก่ฉันทาคติ โทสาคติ ภยาคติ และโมหาคติ. (ป. ภย + อคติ).
ภรณี : [พะระนี] น. ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่, ดาวก้อนเส้า ก็เรียก. (ป., ส.).
ภรรดร, ภรรดา : [พันดอน, พันดา] น. ผัว เช่น ปัญหามีแต่จักหา ภรรดาสมศักดิ์สมศรี หาได้ใช่ง่ายชายดี สมกับเทวีลูกเรา. (กนกนคร), ใช้ว่า ภัสดา ก็ได้, โบราณใช้ว่า ภรัสดาษ ก็มี. (ส. ภรฺตฺฤ; ป. ภตฺตา).
ภรรยา : [พันยา, พันระยา] น. ภริยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ส. ภารฺยา; ป. ภริยา).
ภระ : ก. เลี้ยงดู, คํ้าจุน. (ป.).
ภริยา : [พะริ] น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).
ภรู : [พฺรู] น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).
ภฤงคาร : [พฺริง] น. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ส.; ป. ภิงฺคาร).
ภฤดก : [พฺรึ] น. ลูกจ้าง. (ส. ภฺฤตก; ป. ภตก).
ภฤดี : [พฺรึ] น. ค่าจ้าง, สินจ้าง. (ส. ภฺฤติ; ป. ภติ).
ภฤศ : [พฺรึด] ว. มาก, กล้า, จัด. (ส. ภฺฤศมฺ; ป. ภุส).
ภฤษฏ์ ๑ : [พฺรึด] ก. ตก, ร่วง, หล่น. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรํศฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ?].
ภฤษฏ์ ๒ : [พฺรึด] ก. ปิ้ง เคี่ยว หรือคั่วแล้ว. [ส. ภฺรษฺฏ (ภฺรชฺชฺ ธาตุ); ป. ภฏฺ?].
ภวตัณหา : น. ตัณหาเป็นไปในภพ คือ ความอยากมี อยากเป็น อยากเกิด. (ป.).
ภวปาระ : น. ฝั่งแห่งภพ คือ นิพพาน. (ป.).
ภว, ภวะ : [พะวะ] น. ความเกิด, ความมี, ความเป็น; ภพ. (ป., ส.).
ภวัคระ : [พะวักคฺระ] น. พรหมชั้นสูง, เนวสัญญานาสัญญายตนะ ก็เรียก. (ส. ภวาคฺร; ป. ภวคฺค).
ภวังคจิต : น. จิตเป็นภวังค์. (ป.).
ภวังค, ภวังค์ : [พะวังคะ] น. ส่วนที่สืบต่อระหว่างปฏิสนธิกับจุติ มิได้เสวยอารมณ์ ในทวารทั้ง ๖ มีจักษุทวารเป็นต้น. (ป.); ความเป็นอยู่โดยไม่รู้สึกตัว.
ภวันดร : [พะวันดอน] น. ภพอื่น, ภพภายหน้า. (ป.; ส. ภวานฺตร).
ภวาภพ : น. ความเป็นอยู่และมิใช่ความเป็นอยู่, ภพและมิใช่ภพ; ภพน้อย ภพใหญ่. (ป., ส. ภวาภว).
ภักขะ : น. เหยื่อ, อาหาร. (ป. ภกฺข; ส. ภกฺษ).
ภักดี : น. ความจงรัก, ความเลื่อมใสยิ่ง. (ส. ภกฺติ; ป. ภตฺติ).
ภักตกฤตย์ : [กฺริด] น. การกินอาหาร. (ส. ภกฺตกฺฤตฺย; ป. ภตฺตกิจฺจ).
ภักติ : น. ภักดี. (ส.; ป. ภตฺติ).
ภักษ, ภักษ์ : [พักสะ, พัก] น. เหยื่อ, อาหาร. ก. กิน. (ส. ภกฺษ; ป. ภกฺข).
ภักษา : น. เหยื่อ, อาหาร. (ส. ภกฺษ; ป. ภตฺต).
ภัค : น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. (ป. ภค).
ภังค, ภังคะ : [คะ] น. การแตก, การทําลาย; ความยับเยินล่มจม. (ป., ส.); ผ้าชนิดหนึ่ง ทอด้วยของหลายสิ่งเช่นผ้าด้ายแกมไหม.
ภัจ : น. ภฤตย์, คนรับใช้, คนใช้. (ป. ภจฺจ; ส. ภฺฤตฺย).
ภัญชะ : ก. ทําให้แตก, หัก. (ป., ส.).
ภัณฑครรภ : [พันดะคับ] น. ห้องเก็บของ. (ส. ภาณฺฑครฺภ; ป. ภณฺฑคพฺภ).
ภัณฑนะ : [พันดะนะ] (แบบ) น. การทะเลาะ, การทุ่มเถียง, การแก่งแย่ง. (ป.; ส. ภณฺฑน, ภาณฺฑน).
ภัณฑ, ภัณฑ์ : น. สิ่งของ, เครื่องใช้. (ป.; ส. ภาณฺฑ).
ภัณฑาคาร : [พันดาคาน, พันทาคาน] น. โรงไว้ของ, คลังเก็บของ. (ป.).
ภัณฑาคาริก : [พันดาคาริก, พันทาคาริก] น. เจ้าหน้าที่ผู้รักษาคลังเก็บ สิ่งของของสงฆ์. (ป.).
ภัณฑู : [พันดู] (แบบ) ว. โล้น, ล้าน. (ป. ภณฺฑุ).
ภัณฑูกรรม : น. การปลงผม. (ป. ภณฺฑุกมฺม).
ภัตตาคาร : น. อาคารที่จําหน่ายอาหารและเครื่องดื่ม ค่อนข้างใหญ่และ หรูหรา. (ป. ภตฺต + อคาร).