นกยูง : น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์อนุราธา มี ๔ ดวง, ดาวประจําฉัตร ดาวอนุราธ หรือ ดาวอนุราธะ ก็เรียก.
กุงาน : น. ห่าน, ใช้หมายความถึง นกยูง ก็มี เช่น แพนกุงานกระพือ. (สมุทรโฆษ), กลางคชเทอดแพน กุงาน ง่าคว้าง. (ลิลิตพยุหยาตรา).
รำแพน : ก. แผ่หางกระดกขึ้นหรือแผ่ปีกแล้วเดินกรีดกรายไปมา (ใช้แก่ นกยูง นกหว้า และนกแว่น). น. การเล่นอย่างโบราณชนิดหนึ่งในการ พระราชพิธี ผู้เล่นนุ่งผ้าหยักรั้งสวมเสื้อคอกลม มือทั้ง ๒ ถือหางนกยูง ข้างละกำ รำออกท่าต่าง ๆ เลี้ยงตัวอยู่บนราวลวด.
บุหรง : [-หฺรง] น. นก, นกยูง. (ช.).
มยุรา, มยุเรศ : [มะ-] (กลอน) น. นกยูง.
มยูร : [มะยูน] น. นกยูง. (ป., ส.).
โมร- : [-ระ-] น. นกยูง. (ป., ส.).
โมเรส : (กลอน) น. นกยูง.
กระโงก : (กลอน) น. นกยูง, กุโงก ก็ว่า. (เทียบ ข. โกฺงก).
กุโงก : น. นกยูง, กระโงก ก็ใช้. (ข. โกฺงก).
มยุร-, มยุระ : [มะยุระ-] น. นกยูง, ใช้ว่า มยูร ก็มี. (ป., ส. มยูร).