เซ้าซี้ : ก. พูดรบเร้ารํ่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, กระเซ้ากระซี้ ก็ว่า.
วอแว : ก. รบกวน, เซ้าซี้, เช่น เขากำลังอารมณ์เสีย อย่าเข้าไปวอแว; เกาะแกะ เช่น อย่าไปวอแวลูกสาวเขา.
กระเซ้ากระซี้ : ก. พูดรบเร้าร่าไรเพื่อให้ได้ตามที่ต้องการ, เซ้าซี้ ก็ว่า.
กะแตว : ว. ลักษณะที่ไปรบกวนบ่อย ๆ, หย่อย ๆ, เซ้าซี้.
พะเน้าพะนึง : ก. ทําอิด ๆ เอื้อน ๆ; เซ้าซี้.
กระแหย่ง : [-แหฺย่ง] ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).
แค่นแคะ, แค่นไค้ : ก. เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว, เซ้าซี้จะให้ได้ สมประสงค์.
ยักยี่ยักเหยา : [เหฺยา] ก. พูดเซ้าซี้จะเอาให้ได้.
รบเร้า : ก. เซ้าซี้จะเอาให้ได้.
รำคาญใจ : ก. ถูกรบกวนจุกจิกจนเบื่อหน่าย เช่น น้อง ๆ มาเซ้าซี้เขาให้ พาไปเที่ยวบ่อย ๆ จนเขารำคาญใจ.
ออดอ้อน : ก. รบเร้า, เซ้าซี้จะเอาให้ได้, อ้อนออด ก็ว่า.
อ้อนออด : ก. รบเร้า, เซ้าซี้จะเอาให้ได้, ออดอ้อน ก็ว่า.