กราว :
(ADV) ;
clamorously ;
Syn:เกรียว, เกรียวกราว, กราวเกรียว ;
Samp:พวกเด็กๆ มีความสุข ปรบมือกราวพร้อมหัวเราะร่วน
กราวรูด :
(ADV) ;
thoroughly ;
Related:completely ;
Syn:ตลอดหมด, ไม่เว้น ;
Samp:ทุกคนเล่นการพนันแพ้กราวรูด
ทุ้ม :
(ADJ) ;
bass ;
Related:low tone, deep sound ;
Ant:แหลม ;
Def:ไม่แหลม, ต่ำแต่มีความนุ่มนวลไม่แกร่งกร้าว, (ใช้แก่เสียง) ;
Samp:กลองใบนี้ดังเสียงทุ้ม
ระนาดเอก : (N) ; alto xylophone ; Def:ระนาดที่มีระดับเสียงแกร่งกร้าวกว่าระนาดทุ้ม มีไม้แข็ง 2 อันสำหรับตี ; Samp:ลูกชายครูศุขบ้านบางลำพูกำลังโด่งดังมีชื่อในทางระนาดเอก ; Unit:ลูก; ผืน; ราง
กริวกราว :
(ADV) ;
tumultuously ;
Related:riotously, boisterously, uproariously ;
Syn:อึกทึก, ครึกโครม ;
Def:ดังเพราะเสียงโห่, เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลายๆ เสียง ;
Samp:ทหารยกทัพมาโห่เสียงกริวกราว
เกรียวกราว :
(ADV) ;
unanimously ;
Related:noisy, loudly, uproariously ;
Syn:ขรม, เกรียว ;
Ant:เงียบ, เงียบเชียบ ;
Def:เสียงเอ็ดอึงพร้อมกันหลายๆ เสียง, โดยปริยายหมายความว่า ที่รู้และพูดกันทั่วไป ;
Samp:ลมหนาวเขย่าต้นกระถินณรงค์ไหวกระทบกันดังเกรียวกราว
ฉาวโฉ่ :
(V) ;
be notorious ;
Related:be rumoured, be widespread ;
Syn:อื้อฉาว, โฉ่, อื้ออึง, เอิกเกริก, เกรียวกราว ;
Def:รู้กันทั่วไป (ใช้แก่ข่าวที่ไม่ดีไม่งาม) ;
Samp:ปัญหาทุจริตคอรัปชันจะยิ่งฉาวโฉ่ออกมาเรื่อยๆ
โกรง : (ADV) ; onomatopoeia from the sound of being crushed ; Def:เสียงกระแทกดังโครมๆ เช่น กระทุ้งเส้ากราวโกรง (สุบิน)
ผมม้า :
(N) ;
bangs ;
Related:straight hair bobs, fringe ;
Def:ทรงผมผู้หญิงที่หวีส่วนหนึ่งลงมาปรกหน้าผากราวระดับคิ้ว ;
Samp:เธอยังไว้ผมม้าเฉียบกริบเหมือนเดิม
กระพรวน :
(N) ;
small bell ;
Related:bell ;
Syn:พรวน, ลูกพรวน ;
Def:โลหะทำเป็นรูปกลมกลวงมีลูกเล็กๆ อยู่ข้างในเพื่อให้เกิดเสียง ใช้ผูกคอสัตว์เป็นต้น ;
Samp:ม้าตัวเล็กๆ นั้น เจ้าของผูกกระพรวนให้ เสียงมันดังเกรียวกราว ;
Unit:ลูก
ปะการัง :
(N) ;
coral ;
Related:coral reef, coral colony ;
Syn:ต้นปะการัง ;
Def:ชื่อสัตว์ทะเลไม่มีกระดูกสันหลัง จำพวกเดียวกับดอกไม้ทะเล มีรูปร่างแบบต่างๆ อาศัยและเจริญเติบโตในทะเลตื้นเขตร้อน ;
Samp:ปลาหลากสีสันกรูเข้ามารายล้อมเกรียวกราว และรีบผละหนีเข้าซุกตามพุ่มปะการังด้วยท่าทางตื่นตระหนก ;
Unit:กิ่ง, ต้น
เปรี้ยงปร้าง : (ADV) ; onomatopoeia from the sound of thunder or an explosion ; Def:เสียงดังเปรี้ยง โดยปริยายหมายถึงกระทำรุนแรงให้เกิดเสียงเช่นนั้น เช่น ตบตีเป็นต้น ; Samp:กระเบื้องหลังคาของศาลาใหญ่ร่วงกราวราวกับมีมือยักษ์ตะกุยหล่นแตกเปรี้ยงปร้างไปทั่ว