cartilage : (N) ; กระดูกอ่อน

gristle : (N) ; กระดูกอ่อน ; Syn:cartilage

limp 2 : (ADJ) ; อ่อน ; Related:นุ่มนิ่ม

milden : (VI) ; อ่อน ; Related:เบาบาง

bone : (N) ; กระดูก ; Syn:skeleton

rickety : (ADJ) ; ซึ่งเป็นโรคกระดูกอ่อน ; Related:ซึ่งมีลักษณะเป็นโรคกระดูกอ่อน

gristly : (ADJ) ; เหมือนกระดูกอ่อน ; Syn:cartilaginous

กระดูกอ่อน : (N) ; cartilage bone ; Def:อวัยวะในร่างกาย ; Samp:ปลาฉลามเป็นปลาจำพวกที่มีกระดูกอ่อนมีลักษณะของครีบหางทำให้ส่วนบนของครีบหางยาวกว่าส่วนล่าง

กระดูกอ่อน : (N) ; tyro (tiro) ; Related:novice, neophyte, apprentice ; Def:เป็นคำเปรียบเทียบหมายถึงคนอ่อนหัด ไม่มีประสบการณ์

อ่อน : (ADJ) ; immature ; Related:unripe, green ; Def:ที่ยังมีอายุไม่มาก ; Samp:มะเขือนี้ถ้าผลอ่อนจะไม่ขม

อ่อน : (V) ; deform ; Related:be malleable, be pliable ; Def:กดให้เปลี่ยนรูปได้ง่าย ; Samp:เด็กคนนี้ตัวอ่อนเหลือเกิน

อ่อน : (V) ; be young ; Related:be tender ; Def:อายุน้อย ; Samp:ฉันอ่อนกว่าพี่ 2 ปี

โครงกระดูก : (N) ; skeleton ; Related:anatomical structure, complex body part, bodily structure, body structure ; Syn:กระดูก ; Def:กระดูกร่างกายที่ทำให้มีรูปร่างอยู่ ; Samp:เสือกินกวางจนเหลือแต่โครงกระดูก ; Unit:โครง

กระดูก 1 : (N) ; bone ; Def:โครงร่างกายมีลักษณะแข็ง, ส่วนใดส่วนหนึ่งของโครงร่างกาย ; Samp:ลิ้นเป็นอวัยวะที่ไม่มีกระดูก ; Unit:ท่อน, ชิ้น, ซี่

กระดูกอ่อน : (สำ) ว. ที่ยังไม่มีความจัดเจนในการต่อสู้ เช่น นักมวยคนนี้กระดูกอ่อน ขึ้นชกครั้งแรกก็แพ้เขาแล้ว.

อ่อน : ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าว อ่อน; หย่อน เช่น อ่อนเค็ม, น้อย เช่น เหลืองอ่อน, ไม่แรง เช่น ไฟอ่อน, อายุยังน้อย เช่น ไก่อ่อน, ยังเล็กอยู่ เช่น เด็กอ่อน; ละมุนละม่อม, ดัดง่าย, เปลี่ยนแปลงง่าย.

เนื้อเยื่อยึดต่อ : น. เนื้อเยื่อที่ยึดเหนี่ยวภายในระหว่างอวัยวะต่าง ๆ ของร่างกายและช่วยพยุงร่างกาย เช่น พังผืด ไขมัน เอ็น กระดูกอ่อน กระดูก. (อ. connective tissue).

ตะเกียบ : น. เครื่องใช้สําหรับคีบอาหารทําด้วยไม้หรืองาเป็นต้นเป็นคู่ ๆ; ชื่อเสาสั้นคู่หนึ่งที่ ฝังลงดินสำหรับขนาบเสากลางซึ่งอยู่เหนือพื้นดินอย่างเสาดอกไม้พุ่ม เสาหงส์ เสาโคม เสาธง ให้ ตั้งตรงมีสลัก ๒ อัน เมื่อถอดสลักอันหนึ่งออกแล้วโน้มเสา กลางลงมาได้; โดยปริยายใช้เรียก ของที่เป็นคู่สําหรับคีบ เช่น ตะเกียบรถ จักรยาน; ครีบคู่ที่อยู่ตรงอกปลา, ขาม้า ก็เรียก; เรียกขาคนที่ ลีบเล็กว่า ขาตะเกียบ; ส่วนล่างของกระดูกเชิงกรานที่แตะพื้นในเวลานั่ง; กระดูกอ่อน ๒ อันที่ก้น ของสัตว์ปีกมีนก เป็นต้น.

ฉลาม : [ฉะหฺลาม] น. ชื่อปลาทะเลหลายวงศ์ในอันดับ Lamniformes เป็นปลา กระดูกอ่อน เหงือกส่วนใหญ่มี ๕ คู่อยู่ข้างส่วนหัว แฉกบนของหางยก สูงขึ้นและยาวมาก ตัวผู้ขอบในของครีบท้องขยายใหญ่มีแท่งอวัยวะ สืบพันธุ์ เรียกว่า เดือย บางชนิดเป็นปลาผิวน้า เช่น ฉลามหนู (Scoliodon sorrakowvah), ฉลามเสือเสือทะเล พิมพา หรือตะเพียนทอง (Galeocerdo cuvieri) บางชนิดอยู่สงบตามพื้นท้องทะเล เช่น ฉลามกบ หรือ ฉลามหิน (Chiloscyllium griseum) บางชนิดอยู่ในน้ำลึกมาก เช่น ฉลามน้ำลึก (Squalus fernandinus) บางชนิดขนาดใหญ่มาก เช่น ฉลามวาฬ (Rhincodon typus) บางชนิดหัวแผ่แบน เรียก ฉลามหัวค้อน หรือ อ้ายแบ้ เช่น ชนิด Sphyrna leweni.

อัฏฐิ : กระดูก, บัดนี้เรียกว่า อัฐิ

โผฏฐัพพะ : อารมณ์ที่จะพึงถูกต้องด้วยกาย, สิ่งที่ถูกต้องด้วยกาย เช่น เย็น ร้อน อ่อน แข็ง เป็นต้น (ข้อ ๕ ในอายตนะภายนอก ๖ และในกามคุณ ๕)

ทวัตติงสาการ : อาการ ๓๒, ส่วนประกอบที่มีลักษณะต่างๆ กัน ๓๒ อย่าง ในร่างกาย คือ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า (อุจจาระ) มันสมอง ดี เสลด หนอง เลือด เหงื่อ มันข้น น้ำตา มันเหลว น้ำลาย น้ำมูก ไขข้อ มูตร (ปัสสาวะ); ในขุททกปาฐะ (ฉบับสยามรัฐ) เรียงลำดับมันสมองไว้เป็นข้อสุดท้าย; ทวัตดึงสาการ หรือ ทวดึงสาการ ก็เขียน

ปฐวีธาตุ : ธาตุดิน คือธาตุที่มีลักษณะแข้นแข็ง ในร่างกายที่ใช้เป็นอารมณ์กรรมฐาน ได้แก่ ผม ขน เล็บ ฟัน หนัง เนื้อ เอ็น กระดูก เยื่อในกระดูก ม้าม หัวใจ ตับ พังผืด ไต ปอด ไส้ใหญ่ ไส้น้อย อาหารใหม่ อาหารเก่า; อย่างนี้เป็นการกล่าวถึงปฐวีธาตุในลักษณะที่คนสามัญทุกคนจะเข้าใจได้ และที่จะให้สำเร็จประโยชน์ในการเจริญกรรมฐาน แต่ในทางพระอภิธรรม ปฐวีธาตุเป็นสภาวะพื้นฐานที่มีอยู่ในรูปธรรมทุกอย่าง แม้แต่ในน้ำและในลมที่เรียกกันสามัญ ซึ่งรู้สึกถูกต้องได้ด้วยกายสัมผัส

บรมธาตุ : กระดูกพระพุทธเจ้า

เผคฺคุก : ค. มีกระพี้, มีเปลือกนอก, อ่อน, ไม่แข็งแรง

มชฺชว : (วิ.) เป็นของอ่อน, อ่อน, อ่อนโยน.

มนฺท : (วิ.) เขลา, โง่, โง่เขลา, พาล (อ่อน), อ่อน, อ่อนแอ, เพลีย, มัว, รางๆ. มนฺทฺ ชฬตฺเต, อ.

สณฺห : ค. เกลี้ยงเกลา, อ่อน, นุ่ม, สุภาพ

สิฐล สิถิล : (วิ.) หย่อน, เบา, อ่อน, หลวม. สถฺ เสถิลฺเล, อิโล, อสฺสิ. ศัพท์ต้นแปลง ฤ เป็น ฐฺ.

กระดูก : อฏฺฐิ [นปุ.]; ธาตุ [ถี.]

กระดูกขาอ่อน : อูรฏฺฐิ [นป.]

กระดูกซี่โครง : ผาสุลิกา, ปาสุฬิกา, ปาสุกา, ผาสุกา

กระดูกท้อง : โกฏฺฐฏฺฐิ [อิ.]

กระดูกนิ้วมือ : องฺคุลฏฺฐิ [นป.]

กระดูกสันหลัง : กฏิถาลกํ [นป.]

กระดูกไหปลาร้า : อกฺขโก

มะตูมอ่อน : เวฬุวลฏฺฐิ

มีนิสัยอ่อน : มุทุชาติก

ละเอียดอ่อน : สุขุมาล, โกมล, สุกุมาร