กระฟัดกระเฟียด : ว. อาการที่โกรธหรือแสร้งทําโกรธ.
-กระเฟียด : ใช้เข้าคู่กับคํา กระฟัด เป็น กระฟัดกระเฟียด.
ฟัดเฟียด : ว. กระฟัดกระเฟียด, อาการที่ทําโกรธสะบัดกระฟัดกระเฟียด.
ปัด ๆ : ว. อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด, อาการที่ดิ้นพราด ๆ อย่างปลาที่ถูกตี.
ฟอดแฟด : ก. น่วมฟ่ามอยู่ข้างใน. ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงย่ำโคลนดังฟอดแฟด; อาการที่โกรธกระฟัดกระเฟียด.