mid- : (PRF) ; กลาง ; Related:ตรงกลาง, จุดกลาง

center : (ADJ) ; กลาง

centre : (ADJ) ; กลาง

medio- : (PRF) ; กลาง

midweekly : (ADV) ; กลางอาทิตย์ ; Related:กลางสัปดาห์

middle : (ADJ) ; ตรงกลาง ; Related:กลาง, กึ่งกลาง

day : (N) ; กลางวัน ; Related:เวลากลางวัน ; Syn:daylight, the light of day ; Ant:night time

กลาง : (ADJ) ; center ; Related:middle ; Syn:ศูนย์กลาง, ใจกลาง, ส่วนกลาง ; Samp:ผู้ร้ายถูกนำตัวมาสอบปากคำอย่างละเอียดที่กองบัญชาการตำรวจสอบสวนกลางอีกครั้ง

กลาง : (ADJ) ; medium ; Related:middling ; Syn:ปานกลาง ; Samp:นกที่เห็นเป็นนกขนาดกลางไม่ใหญ่ไม่เล็กมาก

กลาง : (ADJ) ; middle ; Related:intermediate ; Syn:กึ่งกลาง, ตอนกลาง ; Samp:ฉันคิดว่าจะไปศึกษาต่อในช่วงกลางปีหน้า

กลาง : (ADJ) ; half ; Related:semi, moderate ; Def:ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง ; Samp:พ่อเปรยๆ ว่าไม่อยากให้ซื้อเครื่องเสียงแพงเกินไป เอาราคากลางๆ ก็พอ

กลาง : (ADV) ; neutrally ; Syn:เป็นกลาง ; Samp:มีคนปล่อยข่าวในทางไม่ดีทำให้คนสงสัยในเรื่องการวางตัวเป็นกลางของผม

กลางๆ : (ADJ) ; middle ; Related:center, in the middle ; Syn:กลาง ; Ant:ริม, ขอบ, ชาย ; Samp:กระเป๋าถือของแม่วางอยู่กลางๆ โต๊ะนั่นแหละ

กลางวันแสกๆ : (ADV) ; in broad daylight ; Syn:กลางวัน ; Ant:กลางคืน ; Samp:พวกอันธพาลกลุ่มนี้อุกอาจนักกล้าวิ่งไล่ยิ่งกันบนถนนกลางวันแสกๆ

กลาง : [กฺลาง] น. ส่วนที่ไม่ค่อนไปข้างใดข้างหนึ่ง, โดยปริยายหมายความว่า ในที่หรือเวลาระหว่าง เช่น กลางฝน; ที่รวม, ที่รวมกิจการงานที่มีสาขาย่อยออกไป, เช่น สํานักงานกลาง ไปรษณีย์กลาง.

ครึ่ง ๆ กลาง ๆ : ว. ไม่ตลอด, ไม่เต็มที่.

กลางค่ำ : (โบ; กลอน) น. เวลากลางคืน, ใช้เข้าคู่กับคํา กลางคืน เป็น กลางค่ากลางคืน. (ดู ค่า).

กลางช้าง : น. ตําแหน่งพนักงานประจํากลางหลังช้าง.

กลางดิน : น. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.

มัชฌิมา : ท่ามกลาง, กลาง

ราตรี : กลางคืน, เวลามืดค่ำ

กฐิน : ตามศัพท์แปลว่า ไม้สะดึง คือไม้แบบสำหรับขึงเพื่อตัดเย็บจีวร; ในทางพระวินัยใช้เป็นชื่อเรียกสังฆกรรมอย่างหนึ่งที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตแก่สงฆ์ผู้จำพรรษาแล้ว เพื่อแสดงออกซึ่งความสามัคคีของภิกษุที่ได้จำพรรษาอยู่ร่วมกัน โดยให้พวกเธอพร้อมใจกันยกมอบผ้าผืนหนึ่งที่เกิดขึ้นแก่สงฆ์ ให้แก่ภิกษุรูปใดรูปหนึ่งในหมู่พวกเธอ ที่เป็นผู้มีคุณสมบัติสมควร แล้วภิกษุรูปนั้นนำผ้าที่ได้รับมอบไปทำเป็นจีวร (จะทำเป็นอันตรวาสก หรืออุตตราสงค์ หรือสังฆาฏิก็ได้ และพวกเธอทั้งหมดจะต้องช่วยภิกษุนั้นทำ) ครั้นทำเสร็จแล้ว ภิกษุรูปนั้นแจ้งให้ที่ประชุมสงฆ์ซึ่งได้มอบผ้าแก่เธอนั้นทราบเพื่ออนุโมทนา เมื่อสงฆ์คือที่ประชุมแห่งภิกษุเหล่านั้นอนุโมทนาแล้ว ก็ทำให้พวกเธอได้สิทธิพิเศษที่จะขยายเขตทำจีวรให้ยาวออกไป (เขตทำจีวรตามปกติ ถึงกลางเดือน ๑๒ ขยายต่อออกไปถึงกลางเดือน ๔); ผ้าที่สงฆ์ยกมอบให้แก่ภิกษุรูปหนึ่งนั้น เรียกว่า ผ้ากฐิน (กฐินทุสสะ); สงฆ์ผู้ประกอบกฐินกรรมต้องมีจำนวนภิกษุอย่างน้อย ๕ รูป; ระยะเวลาที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาตให้ประกอบกฐินกรรมได้ มีเพียง ๑ เดือน ต่อจากสิ้นสุดการจำพรรษา เรียกว่า เขตกฐิน คือตั้งแต่แรม ๑ ค่ำ เดือน ๑๑ ถึงขึ้น ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒

ขรรค์ : อาวุธมีคม ๒ ข้าง ที่กลางทั้งหน้าและหลังเป็นสัน ด้านสั้น

คืบพระสุคต : ชื่อมาตราวัด ตามอรรถกถานัยว่า เท่ากับ ๓ คืบของคนปานกลาง คือ เท่ากับศอกคืบช่างไม้ แต่มตินี้ไม่สมจริง ปัจจุบันยุติกันว่าให้ถือตามไม้เมตร คือ เท่ากับ ๒๕ เซนติเมตร ประมาณกันกับคืบช่างไม้ ซึ่งเป็นการสะดวก และถ้าหากจะสั้นกว่าขนาดจริง ก็ไม่เสีย เพราะจะไม่เกินกำหนด ไม่เสียทางวินัย

ตาราปถ : (ปุ.) ทางแห่งดวงดาว, ทางดาว, กลาง หาว, อากาศ, ท้องฟ้า. วิ. ตารา วุจฺจนฺติ นกฺขตฺตาทโย, ตาสํ ปโถติ ตาราปโถ.

นภากาส : (ปุ.) ฟ้า, ฟากฟ้า, ท้องฟ้า, กลาง หาว, นภากาส, นภากาศ, ส. นภากาศ

มชฺฌฎฐ : (วิ.) ผู้อยู่ในท่าม กลาง. ผู้ดำรงอยู่ในท่าม กลาง. ส. มธฺยสฺถ.

อติถิ อติถี : (ปุ.) คนผู้ไม่มีดิถี (แขก), แขก (คนผู้มาหา). วิ. นตฺถิ ติถิ อสฺสาติ อติถิ. อติถี วา ศัพท์ต้น ณ ปัจ. ศัพท์หลัง อี ปัจ คนผู้ไม่มีดิถีนั้นหมายความว่า มาหาไม่ เลือกเวลา จะเป็นเช้า สาย บ่าย เย็น กลาง คืน ไม่เลือกทั้งสิ้น.

กจฺฉพนฺธน : (นปุ.) ายกระเบน, หางกระเบน. โจงกระเบน เป็นชื่อชายผ้าที่ม้วนลอดขา แล้วเหน็บไว้ข้างหลัง การนุ่งผ้าแบบนี้เป็น ผืนผ้าธรรมดา กว้าง ๑ หลา ยาว ๒.๕๐ เมตร สำหรับคนเล็กเตี้ยถ้าเป็นคนสูงใหญ่ กว้าง ๑ x ๓ เมตร เอาผืนผ้าโอบรอบตัว จับชายผ้าให้เสมอกัน แล้วห้อยลง เอาหัว เข่าหนีบไว้มิให้ผ้าเลื่อน มือรีดผ้ามาถึงเอว รวบริมผ้าทำเป็นจุกไขว้กันแล้วเหน็บไว้ที่ สะดือ เรียกว่าพกแล้วจับชายผ้าที่หนีบไว้ ขึ้นมาม้วนขวา ค่อย ๆ ม้วน ม้วนไปรีดไป ให้แน่น พอผืนผ้ากระชัยตัวดีแล้ว ดึงลอด ขา โดยยกขาขวา หรือขาซ้ายขึ้นเล็กน้อย ดึงชายสุดที่ม้วนไว้ขึ้นเหน็บไว้ที่กลางหลัง เรียกผ้าที่ม้วนไปเหน็บไว้ อย่างนี้ว่า ชาย กระเบน หรือหางกระเบน.

กลางดง : อฏวีมชฺฌ

กลางวัน : ทิวา

กลางวัน, เที่ยงวัน : อุทฺทินํ [นป.]

กลางหาว : อนิลปโถ [ป.]; ขํ, อากาสตลํ [นป.]

กลางหาว, ท้องฟ้า, ทุกข์ : อฆ [นป.]

นิ้วกลาง : มชฺฌิมา

หลับกลางคืน : สุปติ

หลับกลางวัน : นิทฺทายิ