brandish : (VT) ; แกว่ง ; Related:กวัดแกว่ง ; Syn:wave, swing

swing : (VT) ; แกว่ง ; Related:แกว่งไปมา ; Syn:oscillate, sway, rock

swing : (VI) ; แกว่ง ; Related:แกว่งไปมา ; Syn:oscillate, sway, rock

flourish : (VT) ; โบก ; Related:แกว่งไกว, กวัดแกว่ง ; Syn:wave, shake, brandish

flap : (VI) ; สะบัด ; Related:แกว่ง

sway : (VI) ; แกว่งไปมา ; Related:โซเซ, ส่าย, แกว่งไกว, โคลงเคลง ; Syn:swing, wave, oscillate

sway : (VT) ; แกว่งไปมา ; Related:โซเซ, ส่าย, แกว่งไกว, โคลงเคลง ; Syn:swing, wave, oscillate

กวัดแกว่ง : (V) ; wave ; Related:swing, brandish ; Syn:ตวัด, แกว่ง ; Samp:ภาพที่เห็นนั้นคือธงบนยอดโดมกวัดแกว่งไปมา

แกว่ง : (V) ; sway ; Related:swing, brandish, wave, wobble, oscillate ; Syn:แกว่งไกว, ไกว ; Ant:นิ่ง ; Def:อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว ; Samp:ลูกตุ้มนาฬิกาแกว่งไปมา

กวะแกว่ง : (V) ; sway ; Related:wield, wave, brandish ; Syn:กวัดแกว่ง, แกว่ง, กวัดไกว ; Samp:ทหารทั้งสองฝ่ายต่างก็กวะแกว่งดาบเข้าห้ำหั่นกัน

แกว่งไปแกว่งมา : (V) ; sway ; Related:swing, rock, brandish, flourish, oscillate ; Syn:แกว่ง ; Ant:นิ่ง ; Def:อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคนหรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น ; Samp:สะพานข้ามลำธารแกว่งไปแกว่งมาราวกับลวดที่ขึงสำหรับให้นักไต่ลวดข้าม

แกว่งไกว : (V) ; sway ; Related:swing, brandish, wave, wobble, oscillate ; Syn:แกว่ง, ไกว ; Ant:นิ่ง ; Samp:ปลาตะเพียนใบลานสีสวยแกว่งไกวตามลมไหววับวับ

กวัดไกว : (V) ; sway ; Related:swing, vacillate ; Def:เหวี่ยงไปมา ; Samp:ใบไม้กวัดไกวไปมา

กวัดไกวไสส่ง : (V) ; chase ; Related:oust, scatter ; Syn:เสือกไสไล่ส่ง, ขับไล่ไสส่ง ; Samp:ตั้งแต่เขาติดยาเสพย์ติดพี่น้องเพื่อนฝูงก็รังเกียจกวัดไกวไสส่งเขา

กวัดแกว่ง : [กฺวัดแกฺว่ง] ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา เช่น กวัดแกว่งอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตกวัดแกว่ง, แกว่งกวัด ก็ว่า.

กวัด : [กฺวัด] ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา, ใช้เข้าคู่กับคํา แกว่ง เป็น กวัดแกว่ง หรือ แกว่งกวัด หรือใช้เข้าคู่กับคำ ไกว เป็น กวัดไกว.

แกว่ง : [แกฺว่ง] ก. อาการที่เคลื่อนไหวไปทางโน้นทีทางนี้ทีโดยที่โคน หรือต้นของสิ่งนั้นติดอยู่กับสิ่งอื่น, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยู่กับที่, ไม่อยู่ในแนว, เช่น จิตแกว่ง.

แกว่งกวัด : [แกฺว่งกฺวัด] ก. จับด้ามวัตถุให้ปลายตั้งขึ้นแล้วปัดไปมา เช่น แกว่งกวัดอาวุธ, ไม่อยู่ที่ เช่น จิตแกว่งกวัด, กวัดแกว่ง ก็ว่า.

ควั่งคว้าง : [คฺวั่งคฺว้าง] (กลอน) ว. แกว่งไปมา, กวัดแกว่ง, ไหลวน, โบราณเขียนเป็น คว่งงคว้งง ก็มี เช่น สระเหนาะน้ำคว่งงคว้งง ควิวแด. (กำสรวล).

อพฺภุคฺคิรติ : ก. ยกขึ้น, กวัดแกว่ง

อุคฺคิรติ : ก. กวัดแกว่ง, เงือดเงื้อ, อาเจียน, ไหลออก

จปลตา : อิต. ความกวัดแกว่ง, ความหวั่นไหว

นิพฺพุสิตตฺตา : อิต. จิตที่ถูกกระทบ, จิตกวัดแกว่ง, จิตดิ้นรน

อวิกมฺปี : ค. ผู้ไม่หวั่นไหว, ผู้ไม่กวัดแกว่ง

กวัดแกว่ง, เงือดเงื้อ : อุคฺคิรติ [ก.]

กวัดแกว่ง, ยกขึ้น : อพฺภุคฺคิรติ [ก.]

กวน, ชัก, ดึง, แกว่ง : อาวิญฺชติ [ก.]