seaman : (N) ; กะลาสี ; Related:ลูกเรือ, พลเรือยศต่ำกว่าจ่าทหารเรือ ; Syn:sailor, naval officer, seafarer, mariner

mariner : (N) ; กะลาสี (คำล้าสมัย) ; Syn:sailor

sailor : (N) ; ลูกเรือ ; Related:กะลาสี ; Syn:seaman, seafarer, boatman

limey : (N) ; กะลาสีเรือหรือทหารอังกฤษ

sea dog : (N) ; กะลาสีเรือผู้มากประสบการณ์ ; Syn:sailor, shellback

sea folk : (N) ; กะลาสีเรือ ; Related:ชาวทะเล ; Syn:sailor

shipman : (N) ; กะลาสีเรือ

กะลาสี : (N) ; sailor ; Related:crew, seaman ; Syn:ลูกเรือ ; Samp:เมื่อเรือรบมาถึงฝั่งพวกกะลาสีพากันกระโดดขึ้นท่าอย่างเบิกบาน ; Unit:คน

คอกะลาสี : (N) ; sailor collar ; Def:ลักษณะปกเสื้อแบบกะลาสี ด้านหน้ารูปแหลมแบะออก ส่วนด้านหลังเป็นรูปสี่เหลี่ยม ; Samp:เธอใส่เสื้อคอกะลาสีอีกแล้ว

ทหารเรือ : (N) ; mariner ; Related:navy, sailor ; Syn:กะลาสี, นาวิกโยธิน, ลูกประดู่ ; Def:ทหารที่รบโดยใช้เรือเป็นพาหนะ และใช้อาวุธซึ่งติดอยู่กับเรือนั้น ; Samp:ทหารเรือจำนวน 30 นาย ได้รับคำสั่งให้ปฏิบัติการบนเรือรบหลวงเพื่อลาดตระเวนในน่านน้ำไทย ; Unit:คน, นาย

ดาดฟ้า : (N) ; deck ; Related:roof-deck ; Syn:ชาน ; Def:พื้นราบตอนบนของเรือ, พื้นราบตอนบนสุดของอาคาร ; Samp:กะลาสีบนดาดฟ้าได้รับคำสั่งให้กางใบ

คอซอง : (N) ; boat neck ; Related:bateau neck, bateau neckline, boat neckline ; Def:ผ้าผูกคอแบบหนึ่งมีสีดำ ผูกใต้คอปกเสื้อกะลาสีเป็นต้น

เฝือก : (N) ; splint ; Def:อุปกรณ์ที่ใช้ดามกระดูกและข้อ มีหลายชนิดตามวัสดุที่ใช้ ปัจจุบันนิยมทำด้วยปูนปลาสเตอร์ ; Samp:ปัจจุบันนี้นอกจากเฝือกที่ทำจากปูนปลาสเตอร์ ยังมีเฝือกสังเคราะห์ทำจากไฟเบอร์กลาสเรซินที่มีน้ำหนักเบา แข็งแรง ; Unit:เฝือก

กะลาสี : น. ลูกเรือ. ว. อย่างเครื่องแต่งกายกะลาสีสมัยโบราณหรือ พลทหารเรือปัจจุบัน เช่น หมวกกะลาสี เงื่อนกะลาสี คอเสื้อกะลาสี. (มลายู กะลาสิ จากคำอิหร่าน ขะลาสิ).

คอกะลาสี : น. ปกเสื้อแบบกะลาสี ด้านหน้ารูปแหลมแบะออก ด้านหลัง เป็นแผ่นรูปสี่เหลี่ยม.

คอซอง : น. ผ้าผูกคอแบบหนึ่ง ผูกใต้คอปกเสื้อกะลาสี; ซอกที่อยู่หัวเรือ หรือท้ายเรือ.

ลูกเรือ : น. กะลาสี, คนประจำอยู่ในเรือโดยสารหรือเรือประมง เป็นต้นยกเว้นชั้นหัวหน้าเช่นกัปตันหรือนายท้าย.

สรั่ง : [สะหฺรั่ง] น. หัวหน้ากะลาสี. (เปอร์เซีย).

กตฺตริ, - ริกา, - ตรี : อิต. กรรไกร, ตะไกร, มีด; กลาสี

กิลาส : ป. โรคกลาก, โรคผิวหนัง

กิลาสุ : (วิ.) เกียจคร้าน. กุจฺฉิตปุพฺโพ, ลสฺ กนฺติยํ, ณุ, ลบ จฺฉิต แล้วแปลง อุ ที่ กุ เป็น อิ.

เกลาส : (ปุ.) เกลาสะ ไกลาส ชื่อภูเขา วิ. เก ชเล ลาโส ลสนํ ทิตฺติ อสฺสาติ เกลาโส. ลสฺ กนฺติยํ, โณ. ไทยเขียน ไกรลาส เพราะแทรก ร เข้ามา. ส. ไกลาส.

โปตวาห : (ปุ.) ต้นหน, นายท้าย. โปตปุพฺโพ, วหฺ ปาปุณ โณ. แปลว่า ลูกเรือ กลาสี ฝีพาย ด้วย.

โรคกลาก : กิลาโส, กณฺฑุวนํ