กะเอว : (N) ; waist ; Syn:เอว, สะเอว ; Def:ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง 2 ข้าง ; Samp:แม่อุ้มลูกเข้ากะเอว

สะเอว : (N) ; waist ; Syn:เอว, กะเอว ; Samp:รูปหล่อท้าวสุรนารี ตัดผมทรงดอกกระทุ่ม แต่งกายด้วยเครื่องยศพระราชทาน มือขวากุมดาบปลายดาบจรดพื้น มือซ้าย ท้าวสะเอว หันหน้าไปทางทิศตะวันตก

เอว : (N) ; waist ; Syn:สะเอว, กะเอว ; Def:ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง 2 ข้าง ; Samp:ที่เอวของชายคนนั้นมีบางสิ่งบางอย่างพกเอาไว้จนตุง ; Unit:นิ้ว

กะเอว : น. เอว เช่น ถวัดเท้าท่าเตะมวย ตึงเมื่อย หายฮา แก้กะเอวขดค้อม เข่าคู้โขยกโขยง. (จารึกวัดโพธิ์), สะเอว ก็ว่า.

บั้นเอว : น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพก ทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว สะเอว หรือ เอว ก็ว่า.

สะเอว : น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพกทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ เอว ก็ว่า.

เอว : น. ส่วนกลางของร่างกายระหว่างชายโครงกับกระดูกตะโพก ทั้ง ๒ ข้าง, กะเอว บั้นเอว หรือ สะเอว ก็ว่า; โดยปริยายหมายถึง ส่วนกลางของสิ่งอื่น ๆ ตรงที่คอดเข้าไป เช่น เอวว่าวจุฬา เอวพาน.

กฏิ : (อิต.) เอว, สะเอว, กะเอว, ตะโพก, สะโพก, ก้น, แท่ง. วิ. กฏฺยเต วตฺถาทีหี ติ กฏิ. กฏฺ สํวรเณ, อิ. ส. กฏิ.