ขิป : (วิ.) ไอ. จาม. ขิปฺ อพฺยตฺตสทฺเท, อ.
เขป : (ปุ.) การติเตียน, การนินทา, ความติเตียน. วิ. ขิปนํ พหิกรณํ เขโป. ขิปฺ เปรเณ, โณ. อภิฯ ลง ปัจ.
เขป เขปน : (นปุ.) การทิ้ง, การขว้าง. การขว้างไป, การโยนไป, ฯลฯ. ขิปฺ ฉฑฺฑนาทีสุ, อ, ยุ.
ขปฺป : (ปุ.) น้ำตา. ขิปฺ เปรเณ, โป อิสฺสตฺตํ.
ขิปฺป : (วิ.) เร็ว, พลัน, ด่วน, รีบ. ขิปฺ เปรเณ, อ, ปฺสํโยโค.
ETipitaka Pali-Thai Dict : ขป, more results...