ขิป : (วิ.) ไอ. จาม. ขิปฺ อพฺยตฺตสทฺเท, อ.
เขป : (ปุ.) การติเตียน, การนินทา, ความติเตียน. วิ. ขิปนํ พหิกรณํ เขโป. ขิปฺ เปรเณ, โณ. อภิฯ ลง ปัจ.
เขป เขปน : (นปุ.) การทิ้ง, การขว้าง. การขว้างไป, การโยนไป, ฯลฯ. ขิปฺ ฉฑฺฑนาทีสุ, อ, ยุ.
ขปฺป : (ปุ.) น้ำตา. ขิปฺ เปรเณ, โป อิสฺสตฺตํ.
ขิปฺป : (วิ.) เร็ว, พลัน, ด่วน, รีบ. ขิปฺ เปรเณ, อ, ปฺสํโยโค.
เขตต : (นปุ.) ภริยา, สรีระ, ตน, แดน, แคว้น, นา, ไร่, ไร่นา, ที่, ที่ดิน, ทุ่ง, ทุ่งนา, เขต. วิ. พีชานิ ขิปิยนฺตีติ เขตฺตํ. พีชานิ ขิปนฺตฺ- ยสฺมินฺติ วา เขตฺตํ. ขิปฺ เปรเณ, โต, ปการสฺส ตตฺตํ. ขิตฺตํ พิชํ มหปฺผลภาวกร- เณน ตายตีติ วา เขตฺตํ. ขิตฺตปุพฺโพ, ตา ปาลเน, โต, อิสฺเส, ตการทฺวยโลโป (ลบ ตฺต แห่ง ขิตฺต) ที่แปล เขตฺต ว่า ภริยานั้น เพราะเป็นที่งอกงามของพืช คือ บุตร. ส. กฺษตร.
เขปก : (ปุ.) คนแผลงศร. ขิปฺ เขเป, ณฺวุ.
อินฺทขีล : (ปุ.) ธรณี, ธรณีประตู. วิ. อินฺโทเอว ปทํ ขิปติ เอตฺถาติ อินฺทขีโล. อินฺทปุพฺโพ, ขิปฺ เปรเณ, อ, ปสฺส โล.