haziness : (N) ; ความขมุกขมัว ; Related:ความพร่ามัว, ความไม่ชัดเจน ; Syn:obscureness, unclearness

ความขมุกขมัว : (N) ; obscurity ; Related:dimness, overcast, darkness, vagueness, dusk, haziness ; Syn:ความมัว, ความมืดมัว ; Ant:ความแจ่มชัด ; Samp:บ้านหลังนั้นตั้งโดดเดี่ยวอยู่ในความขมุกขมัวของอากาศ

มืดมัว : (V) ; dim ; Related:overcast, blur, cloud, obscure ; Syn:ขมุกขมัว, มัวซัว, ครึ้ม, มืดครึ้ม ; Ant:สว่างไสว, ชัดแจ้ง, สดใส ; Def:มีแสงน้อย ; Samp:ท้องฟ้ามืดมัวเพราะฝนกำลังจะตก

มัวซัว : (V) ; be dull ; Related:be dim, be indistinct, be gloomy ; Syn:ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว ; Def:มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ) ; Samp:ท้องฟ้าเริ่มมัวซัวลงด้วยหมอกควัน ; Unit:ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

มัวซัว : (ADJ) ; dim ; Related:indistinct, gloomy, dull ; Syn:ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว ; Def:มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ) ; Samp:ดวงไฟแรงเทียนต่ำเหนอะหนาด้วยคราบฝุ่นหยากไย่เปล่งแสงมัวซัว ; Unit:ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

มัวซัว : (ADJ) ; dim ; Related:indistinct, gloomy, dull ; Syn:ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว, สลัว ; Def:มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ) ; Samp:ดวงไฟแรงเทียนต่ำเหนอะหนาด้วยคราบฝุ่นหยากไย่เปล่งแสงมัวซัว ; Unit:ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

มัวซัว : (V) ; be dull ; Related:be dim, be indistinct, be gloomy ; Syn:ไม่ผ่องใส, ไม่แจ่มใส, ไม่เบิกบาน, ไม่สดชื่น, หมอง, หม่น, ขมุกขมัว ; Def:มีแสงน้อยจนมองเห็นอะไรไม่ถนัด (มักใช้แก่แสงไฟ) ; Samp:ท้องฟ้าเริ่มมัวซัวลงด้วยหมอกควัน ; Unit:ผ่องใส, แจ่มใส, เจิดจ้า

มืดค่ำ : (N) ; nightfall ; Related:dusk, twilight, the beginning of night ; Syn:ค่ำ, พลบค่ำ, มืด, เวลาค่ำ, เวลามืดค่ำ ; Def:เวลาพลบค่ำขมุกขมัว ; Samp:ตอนเย็นจวนจะมืดค่ำ เด็กบางคนไม่คุ้นกับเรื่องอดข้าวเย็นจึงรู้สึกหิวมาก

ขมุกขมัว : [ขะหฺมุกขะหฺมัว] ว. มืด ๆ มัว ๆ, โพล้เพล้, จวนคํ่า, จวนมืด, โดย ปริยายใช้หมายถึงสีมัว ๆ, ไม่ผ่องใส, เช่น ครั้นจะทำขมุกขมัวมอมแมม ชายเห็นจะเยื้อนแย้มบริภาษให้บาดจิต. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์).

มัว, มัว ๆ : ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืด ไม่สว่าง เช่น แสงมัว ๆ, หม่น เช่น สีมัว ๆ, ขุ่น, ไม่ผ่อง, เช่น ใจมัว; อาการที่ทำติดพันอยู่ ไม่ละไปได้ เช่น มัวพูด มัวคิด, มัวแต่ ก็ว่า.

ชระมัว : [ชฺระ] (กลอน) ว. ขมุกขมัว, ยังไม่สว่าง, เช้าตรู่, มืด, เช่น ชระมัวทั่วทิศเอียง อากาศ. (นิ. นรินทร์).

นิศาทิ : น. เวลาขมุกขมัว. (ส.).

พรหมภูติ : [พฺรมมะพูติ] น. เวลาสนธยา, เวลาขมุกขมัว, โพล้เพล้. (ส.).

มืดค่ำ : น. เวลาพลบคํ่าขมุกขมัว เช่น มืดค่ำแล้วเข้าบ้านเสียที.