leg : (N) ; ขา ; Syn:lower limb

Mystic Meg : (SL) ; ขา ; Syn:Mystic Megs

Mystic Megs : (SL) ; ขา ; Syn:Mystic Meg

bandy : (ADJ) ; (ขา) โค้งออกด้านนอก ; Related:(ขา) โก่ง ; Syn:bowlegs

gam 2 : (N) ; ขา (โดยเฉพาะของผู้หญิง) ; Related:น่อง

lame : (ADJ) ; (ขา) พิการ ; Related:(เดิน) กะโผลกโซเซ, เป๋ ; Syn:crippled, disabled

peg : (N) ; ขา (ขาจริงของคนและขาที่ทำด้วยไม้)

เขย้อแขย่ง : (V) ; stand on tiptoe ; Syn:ขะเย้อขะแหย่ง, เขย่ง ; Def:ตะเกียกตะกายจะให้ตัวสูงขึ้น ; Samp:เขาเขย้อแขย่งจะหยิบของบนหลังตู้ให้ได้

ขา 2 : (N) ; gambler ; Related:card partner ; Syn:คน, สมาชิก ; Def:ผู้เล่นการพนัน ; Samp:เดี๋ยวรอให้ขามาครบก่อนแล้วค่อยเริ่มเล่นกัน ; Unit:ขา, คน

ขา 1 : (N) ; leg ; Related:limb, foot ; Def:อวัยวะตั้งแต่สะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดิน ; Samp:ม้าตัวนั้นพ่ายแพ้ในการแข่งขันเพราะบาดเจ็บที่ขา ; Unit:ข้าง, คู่

มือ : (N) ; holder ; Related:stakeholder ; Syn:ขา ; Def:ผู้ร่วมเล่นการพนันบางอย่างหรือแชร์เป็นต้น ; Samp:แชร์งวดนี้ไม่เอาหลายมือแล้วกว่าจะได้มันนานเกินไป

ขาแข้ง : (N) ; leg ; Syn:ขา, แข้งขา ; Def:อวัยวะตั้งแต่สะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดิน ; Samp:ยิ่งเวลาใกล้แสดงเธอจะประหม่ามาก เวลาเดินขาแข้งมันคอยจะพันกันอยู่เรื่อย ; Unit:ข้าง

ขาเข้า : (ADJ) ; inbound ; Related:inward ; Ant:ขาออก ; Def:ที่เข้าสู่ข้างใน, ซึ่งเข้ามาสายข้างใน ; Samp:ฉันเห็นรถเมล์ขาเข้าตอนเช้าๆ จะมีคนแน่นมาก

ขาเข้า : (N) ; import ; Related:incoming ; Ant:ขาออก ; Def:เที่ยวที่เข้าสู่ในประเทศ ; Samp:ถ้าในส่วนของขาเข้า เจ้าหน้าที่จะตรวจค้นนานกว่า

ขะน่อง, ขาน่อง : (ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า เช่น ตัว ๑ ขบขะน่อง. (ม. สำนวนอีสาน ชูชก), กระน่อง หรือกระหน่อง ก็เรียก.

ขจอก : [ขะ-] ว. กระจอก, ง่อย, ขาเขยก. (ข. ขฺจก ว่า ขาเขยก, พิการ).

อักษรสูง : [อักสอน] น. พยัญชนะที่คําเป็นมีพื้นเสียงเป็นเสียงจัตวา ผันได้ ๓ เสียง มี ๒ รูป คือ ผันด้วยวรรณยุกต์ ? เป็นเสียงเอก ผันด้วย วรรณยุกต์ ? เป็นเสียงโท เช่น ขา ข่า ข้า คําตายพื้นเสียงเป็นเสียงเอก ผันด้วยวรรณยุกต์ ? เป็นเสียงโท เช่น ขะ ข้ะ มี ๑๑ ตัว คือ ข ฃ ฉ ฐ ถ ผ ฝ ศ ษ ส ห.

ขะแข่น, ขะแข้น : (โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อน โอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คําหลวง กุมาร), (ม. คําหลวง กุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คําหลวง กุมาร).

ขตอย : [ขะ-] น. แมงป่อง. (ข. ขฺทวย).

ปัพพชาเปกขะ : กุลบุตรผู้เพ่งบรรพชา, ผู้ตั้งใจจะบวชเป็นสามเณร, ผู้ขอบวชเป็นสามเณร; เขียนเต็มรูปเป็น ปัพพัชชาเปกขะ

อุปสัมปทาเปกขะ : บุคคลผู้เพ่งอุปสมบท คือผู้มุ่งจะบวชเป็นภิกษุ, ผู้ขอบวช, นาค

บุพกิจ : กินอันจะพึงทำก่อน, กิจเบื้องต้น เช่น บุพกิจในการทำอุโบสถ ได้แก่ ก่อนสวดปาฏิโมกข์ต้องนำปาริสุทธิของภิกษุอาพาธมาแจ้งให้สงฆ์ทราบ นำฉันทะของภิกษุอาพาธมา บอกฤดูนับภิกษุ ให้โอวาทนางภิกษุณี; บุพกิจแห่งการอุปสมบทมี การให้บรรพชา ขอนิสัย ถืออุปัชฌาย์ จนถึงสมมติภิกษุผู้สอบถามอันตรายิกธรรมกะอุปสัมปทาเปกขะท่ามกลางสงฆ์ ดังนี้เป็นต้น

โอสารณา : การเรียกเข้าหมู่, เป็นชื่อสังฆกรรมจำพวกหนึ่ง มีทั้งที่เป็นอปโลกนกรรม (เช่น การรับสามเณรผู้กล่าวตู่พระผู้มีพระภาคเจาซึ่งถูกนาสนะไปแล้วและเธอกลับตัวได้) เป็นญัตติกรรม (เช่น เรียกอุปสัมปทาเปกขะที่สอนซ้อมอันตรายิกธรรมแล้ว เข้าไปในสงฆ์) เป็นญัตติทุติยกรรม (เช่น หงายบาตรแก่คฤหัสถ์ที่กลับตัวประพฤติดี) เป็นญัตติจตุตถกรรม (เช่น ระงับนิคคหกรรมที่ได้ทำแก่ภิกษุ)

ขราพาธ : อาพาธหนัก, ป่วยหนัก

ข : (วิ.) ว่าง, เปล่า, ว่างเปล่า, สูญ.

อุกฺขลิ อุกฺขา อุขา : (อิต.) หม้อ, หม้อข้าว, กระถาง. วิ. อุสตีติ อุกฺขลิ. อุสฺ ทาเห, อิ, สสฺส ขลาเทโส, กฺสํโยโค. คำที่ ๒, ๓ ตั้ง อุขฺ คมเน, อ. คำที่ ๒ ซ้อน กฺ. ส. อุขา.

จตุพคฺค จตุพฺพคฺค จตุวคฺค : (ปุ.) หมวดแห่ง วัตถุสี่ที่ควรแสวงหา ได้แก่ธรรม คือหน้า ที่ ๑ กามะคือความสุข ๑ อรรถะ คือ ทรัพย์ สมบัติ ๑ โมกขะ คือ พระนิพพาน ๑ วิ จตฺตาโร วคฺคา โมกฺขสหิตา ธมฺมกามตฺถา จตุพคฺโค จตุพฺพคฺโค วา จตุวคฺโค วา, อภิฯ

ธูมสิข : (ปุ.) ธูมสิขะ ชื่อไฟชื่อที่ ๑๔ ใน ๑๘ ชื่อ, ไฟ. วิ. ธูโม สิขา จุฬา ยสฺส โส ธูมสิโข.

ขจร : (วิ.) ไปในอากาศ, ฯลฯ. ขจร(ขะจอน) กำจร ไทยใช้เป็นคำกิริยาในความว่า ฟุ้งไป กระจายไป ระบือไป ดังไป.

ทุกฺขไม่สมหวัง : ยมฺปิจฺฉํ น ลภติ ตมฺปิ ทุกฺข

แสดงโมกขธรรม : โมกฺขเทสโก

ขู่ : ขุ้เสนฺโต, ตชฺเชสฺสติ, วมฺเภนฺโต

เข่า : อูรุปพฺพํ, ชาณุ, ชานุ, ชณฺณุโก, ชนฺนุโก

ไข่ : อณฺฑํ