ขี้ลม ๑ : น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ รังแค ก็เรียก.
ขี้ลม ๑ : ดูใน ขี้.
ขี้ลม ๒ : น. ชื่อผักที่ขึ้นปกคลุมตามต้นไม้ชายทะเล มีสีเหลืองคล้ายฝอยทอง. (พจน. ๒๔๙๓).
ขลม : [ขฺลม] (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ขนม.
ขี้รังแค : น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้ลม หรือ รังแค ก็เรียก.
รังแค : น. ขุยหนังหัว มีลักษณะเป็นผง ๆ สีขาว, ขี้รังแค หรือ ขี้ลม ก็ว่า.
ไข่ลม : น. ไข่ที่ไม่มีเชื้อตัวผู้ผสม.
ขลุม : [ขฺลุม] น. เครื่องผูกปากม้าอย่างหนึ่ง.