กญฺจุกี : (ปุ.) คนใช้สำหรับฝ่ายใน, คนรับใช้ นางใน, คนแก่, เถ้าแก่. วิ. กญฺจุกํ โจฬํ, ตํโยคา กญฺจุกี. ณี ปัจ. ส. กญฺจุกิน.
เทวทูต : (ปุ.) ทูตของเทวดา, ทูตสวรรค์, ทูต อันเทวดาแสร้งนิมิต, เทวทูต. เทวทูต ๔ คือ คนแก่ คนเจ็บ คนตาย และสมณะ. เทวทูต ๕ ที่พญายมถามคือ เด็กทารก คนแก่ คนเจ็บ คนต้องโทษ และคนตาย.
ทณฺฑิก ทณฺฑี : (ปุ.) คนมีไม้เท้า, คนแก่.
โสวิทลฺล : (ปุ.) คนใช้สำหรับฝ่ายใน, คนแก่. วิ. โสกํ วินฺทตีติ โสวิทลฺโล. โสกปุพฺโพ, วิทฺ ลาเภ, โล, กโลโป.
ชรนฺตป : ป. คนแก่; ควาย
ชิณฺณ : (ปุ.) คนแก่, ฯลฯ.
โคณก โคนก : (ปุ.) ผ้าโกเชาว์ใหญ่ชิ้นยาว, อาสนะพิเศษประกอบด้วยขนยาว, ผ้า สักหลาดขนยาว, พรม, กุ สทฺเท, ยุ, สกตฺเถ โก, อุสฺโสตฺตํ. ฎีกาอภิฯ ทีเฆน โลเมน ยุตฺโต อาสนปฺปเภโท โคนโก นาม.
ปฏิชคฺคนก : ค. ผู้ปฏิบัติ, ผู้บำรุง, ผู้ดูแล, ผู้เลี้ยงดู