guru : (N) ; ครู ; Related:ปราชญ์, ผู้รู้, ผู้นำ ; Syn:mentor, teacher, leader ; Ant:idiot

preceptor : (N) ; ครู ; Related:ผู้สอน, ผู้ให้ความรู้ ; Syn:instructor, mentor, lecturer

schoolman : (N) ; ครู ; Related:อาจารย์, ผู้อบรมสั่งสอน, เจ้าหน้าที่ฝ่ายการศึกษา

master : (N) ; ครูผู้ชาย ; Related:ครู ; Syn:schoolmaster, instructor

schoolmaster : (N) ; ครูผู้ชาย ; Related:ครู ; Syn:pedagogue, professor, teacher

mark with : (PHRV) ; (ครู) กาเครื่องหมาย (ด้วยหมึก, ดินสอ ฯลฯ)

teach : (N) ; ครู (คำไม่เป็นทางการ) ; Related:ชี้ให้เห็นความทุกข์ทรมานจากสิ่งใดสิ่งหนึ่งเพื่อให้กลัวที่จะทำ

ครุ 1 : (N) ; bamboo bucket ; Related:bamboo pail ; Def:ภาชนะสานชนิดหนึ่ง รูปกลมๆ เอายาชัน ใช้ตักน้ำ ; Samp:แม่หาบครุน้ำแกว่งก้นเข้าประตูบ้าน ; Unit:ใบ

ลหุ : (ADJ) ; light (vowel) ; Related:unaccented (vowel) ; Ant:ครุ ; Def:สระสั้น

ครู : (N) ; teacher ; Related:instructor, school teacher ; Syn:คุณครู, อาจารย์, ครูบาอาจารย์ ; Ant:นักเรียน ; Def:ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์ ; Samp:เมื่อเด็กโตขึ้นจะมีครูเป็นเครื่องถ่ายทอดค่านิยมของสังคมให้ ; Unit:คน

ค.บ. : (N) ; Bachelor of Education ; Related:B.Ed. ; Syn:ครุศาสตรบัณฑิต

อนันตริยกรรม : (N) ; sins with five heaviest punishment ; Related:five forms of Bad Karma which bring immediate results ; Syn:ครุกรรม ; Def:กรรมที่เป็นบาปหนักที่สุด มี 5 อย่าง คือ 1. ฆ่าบิดา 2. ฆ่ามารดา 3. ฆ่าพระอรหันต์ 4. ทำให้พระกายพระพุทธเจ้าห้อเลือด 5. ทำให้สงฆ์แตกแยกกัน ; Samp:เขาได้ทำอนันตริยกรรมคือฆ่าพ่อของเขาเอง

โทษหนัก : (N) ; heavy punishment ; Related:major offence ; Syn:โทษสถานหนัก, ครุโทษ ; Ant:โทษเบา

ครูผู้สอน : (N) ; teacher ; Related:instructor, master, school master, school teacher ; Syn:อาจารย์, ครู, คุณครู ; Ant:นักเรียน ; Samp:ครูผู้สอนไม่เคยอธิบายวิธีการใช้คำสั่งนี้ ; Unit:คน

ครุ ๒ : [คะรุ] ว. หนัก, ใช้ในตําราฉันทลักษณ์ หมายถึง พยางค์ที่มีเสียงหนัก ได้แก่ พยางค์ที่ประกอบด้วยสระเสียงยาวและสระเกินทั้ง ๔ คือ สระอำ ใอ ไอ เอา เช่น ตา ดำ (สระอำถือเป็น ครุ ก็ได้ ลหุ ก็ได้) และพยางค์ที่มี ตัวสะกดทั้งสิ้น เช่น หัด เรียน ใช้เครื่องหมาย ?แทน, คู่กับ ลหุ ซึ่งใช้ เครื่องหมาย ? แทน. (ป. ครุ ว่า หนัก; สำคัญ, ควรเคารพ, มีค่าสูง; ส. คุรุ ว่า หนัก; สำคัญ, ควรเคารพ, มีค่าสูง).

ครุ ๓ : [คะรุ] น. ครู. (ป. ครุ, คุรุ, ว่า ครู; ส. คุรุ ว่า ครู).

ครุ ๑ : [คฺรุ] น. ภาชนะสานชนิดหนึ่ง รูปกลม ๆ เหมือนกะลาตัด ยาชัน มีหูหิ้ว ใช้ตักน้ำ.

ครุกรรม : [คะรุกำ] น. กรรมหนัก มีทั้งฝ่ายกุศลและอกุศล, การได้บรรลุ ฌานสมาบัติเป็นครุกรรมฝ่ายกุศล การกระทำอนันตริยกรรมเป็น ครุกรรมฝ่ายอกุศล.

ครุกาบัติ : [คะรุกาบัด] น. อาบัติหนัก ได้แก่ อาบัติปาราชิก เมื่อภิกษุ ต้องอาบัติปาราชิก ถือว่าขาดจากความเป็นภิกษุทันที แม้กลับมาบวช ใหม่ก็ไม่เป็นภิกษุ.

ครุ : เสียงหนัก ได้แก่ ทีฆสระ คือ อา อี อู เอ โอ และสระที่มีพยัญชนะสะกด ซึ่งเรียกว่า สังโยค เช่น พุทฺโธ โลเก อุปฺปนฺโน

ครุกรรม : กรรมหนักทั้งที่เป็นกุสลและอกุศล ในฝ่ายกุศลได้แก่ฌานสมาบัติในฝ่ายอกุศลได้แก่อนันตริยกรรม กรรมนี้ให้ผลก่อนกรรมอื่นเหมือนคนอยู่บนที่สูงเอาวัตถุต่างๆ ทิ้งลงมาอย่างไหนหนักที่สุด อย่างนั้นถึงพื้นก่อน

ครุกาบัติ : อาบัติหนัก ได้แก่อาบัติปาราชิก เป็นอาบัติที่แก้ไขไม่ได้ ภิกษุต้องแล้วจำต้องสึกเสีย และอาบัติสังฆาทิเสส อยู่กรรมจึงจะพ้นได้

ครุธรรม : ธรรมอันหนัก, หลักความประพฤติสำหรับนางภิกษุณีจะพึงถือเป็นเรื่องสำคัญอันต้องปฏิบัติด้วยความเคารพไม่ละเมิดตลอดชีวิต มี ๘ ประการ คือ ๑.ภิกษุณีแม้บวชร้อยพรรษาแล้ว ก็ต้องกราบไหว้ภิกษุแม้บวชวันเดียว ๒.ภิกษุณีจะอยู่ในวัดที่ไม่มีภิกษุไม่ได้ ๓.ภิกษุณีต้องไปถามวันอุโบสถและเข้าไปฟังโอวาทจากภิกษุทุกกึ่งเดือน ๔.ภิกษุณีอยู่จำพรรษาแล้วต้องปวารณาในสงฆ์ ๒ ฝ่ายโดยสถานทั้ง ๓ คือ โดยได้เห็น โดยได้ยิน โดยรังเกียจ (รังเกียจหมายถึง ระแวงสงสัยหรือประพฤติกรรมอะไรที่น่าเคลือบแคลง) ๕.ภิกษุณีต้องอาบัติหนัก ต้องประพฤติมานัตในสงฆ์ ๒ ฝ่าย (คือ ทั้งภิกษุสงฆ์และภิกษุณีสงฆ์) ๑๕ วัน ๖.ภิกษุณีต้องแสวงหาอุปสัมปทาในสงฆ์ ๒ ฝ่าย เพื่อนางสิกขมานา ๗.ภิกษุณีไม่พึงด่าไม่พึงบริภาษภิกษุไม่ว่าจะโดยปริยายใดๆ ๘.ไม่ให้ภิกษุณีว่ากล่าวภิกษุแต่ภิกษุว่ากล่าวภิกษุณีได้

กาพย์ : คำร้อยกรองที่แต่งทำนองฉันท์ แต่ไม่นิยมครุลหุเหมือนฉันท์ทั้งหลาย

ครุ : (วิ.) ใหญ่, มาก, หนัก, สูง, สูงสุด, ให้ คร่ำคร่ายาก. ลง ก สกัด เป็น ครุก บ้าง.

ครุคพฺภา : (อิต.) หญิงมีครรภ์หนัก, หญิงมี ครรภ์แก่ (ท้องแก่ใกล้คลอด). วิ. ครุ คพฺโภ เอติสฺสาติ ครุคพฺภา.

ครุตฺต : นป., ครุตฺตา อิต. ความเป็นครู, ความเป็นผู้ควรเคารพ, ความเป็นผู้หนัก, ความเป็นของหนัก

ครุกมฺม ครุกกมฺม : (นปุ.) กรรมหนัก. กรรม หนักฝ่ายกุศลได้สมาบัติ ๘ ฝ่ายอกุศล ได้แก่ อนันตริยกรรม ๕. วิ. กมฺมนตเรหิ ปฏิพาหิตํ อสกฺกุเณยฺยตฺตา ครํ ครุกํ วา กมฺมนฺติ ครุกมฺมํ ครุกกมฺมํ วา.

ครุกาปตฺติ : (อิต.) อาบัติหนัก, ครุกาบัติ ได้แก่ ปาราชิก ๔ และสังฆาทิเสส ๑๓.

ครุฑ : ครุโฬ

เคารพนับถือ : ครุคารโว

ผู้ควรแก่ความเคารพ : ครุคารวยุตฺโต

วันพฤหัสบดี : ครุวาโร, วิหปฺปติวาโร

กฤษณา : ตคร, โลหํ, อครุ