ancient : (ADJ) ; เก่า ; Related:เก่าแก่ ; Syn:old, antique, aged

stale 1 : (VI) ; เก่า ; Related:กลายเป็นของเก่า ; Syn:lose its taste, go sour

has-been : (SL) ; เก่า ; Related:ก่อนหน้า

have seen better days : (IDM) ; เก่า ; Related:ทรุดโทรม, ชำรุด

onetime : (ADJ) ; เก่า ; Related:แต่ก่อน, สมัยก่อน, ยุคก่อน ; Syn:ex-, former

obsolescence : (N) ; ความโบราณ ; Related:ความเก่า, การพ้นสมัย ; Syn:antiquity

obsoleteness : (N) ; ความโบราณ ; Related:ความเก่า, การพ้นสมัย

ความเก่า : (N) ; antiquity ; Related:oldness ; Syn:ความเก่าแก่, ความมีอายุ ; Ant:ความใหม่, ความทันสมัย ; Samp:ความเก่าของเครื่องปั้นดินเผาชุดนี้ย้อนไปถึงสมัยอยุธยาตอนต้น

เก่า : (ADJ) ; old ; Related:outdated, outmoded, antiquated, ancient, obsolete ; Ant:ใหม่ ; Def:ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า ; Samp:การออกแบบอะไรใหม่วิศวกรเพียงแต่เรียกแบบแปลนเก่าที่เก็บสะสมไว้ในคอมพิวตอร์ออกมาดูและดัดแปลง

เก่า : (ADJ) ; old ; Related:outdated, outmoded, antiquated, ancient, obsolete ; Syn:ล้าสมัย, พ้นสมัย, หมดสมัย ; Ant:ใหม่, ทันสมัย ; Samp:ถ้าจะให้คนเลิกใช้โอเอสและซอฟต์แวร์เก่าๆ ก็ต้องรอให้ค่อยทำค่อยไป

ความใหม่ : (N) ; newness ; Related:freshness, novelty, recentness ; Ant:ความเก่า

ความ : (N) ; content ; Related:information ; Syn:เนื้อความ, เรื่อง ; Samp:ผมให้แปลเอาความเท่านั้น ไม่ต้องใส่รายละเอียดมาก

ความ : (N) ; case ; Related:lawsuit ; Syn:ข้อคดี ; Def:คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล ; Samp:คดีที่เป็นตัวอย่างการพิจารณาความอาญาเก็บไว้ในห้องสมุด

ความล้าสมัย : (N) ; obsoleteness ; Related:antiquatedness ; Syn:ความเก่า, ความโบราณ ; Ant:ความทันสมัย, ความนำสมัย ; Def:ความไม่ทันหรือไม่เป็นไปตามสมัยที่กำหนดนิยมกัน ; Samp:ความล้าสมัยของกฏหมายฉบับที่ใช้อยู่เป็นอุปสรรคต่อการอนุรักษ์โบราณสถานโบราณวัตถุของประเทศ

เก่า : ว. ก่อน เช่น ครูคนเก่า กรรมเก่า; ไม่ใหม่ เช่น ผ้าเก่า ของเก่า, คํานี้เมื่อใช้ประกอบกับคําอื่น ๆ มีความหมายต่าง ๆ กัน แล้วแต่คําที่นํามาประกอบ เช่น มือเก่า หมายถึง ชํานาญ, หัวเก่า หมายถึง ครึ ไม่ทันสมัย, รถเก่า หมายถึง รถที่ใช้แล้ว.

ความ : [คฺวาม] น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คํานําหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น ความตาย ความดี ความชั่ว.

กินบุญเก่า : (สํา) ก. ได้รับผลแห่งความดีที่ทําไว้แต่ปางก่อน (มักใช้เป็นสํานวนอุปมาแก่คนที่นอนกินนั่งกินสมบัติเก่า).

มือเก่า : ว. มีความชํานาญหรือชํ่าชองมาก เช่น อย่าประมาท มือเก่านะเจ้าเอ๋ย. (อภัย).

สมัยเก่า : น. สมัยโบราณ เช่น ถ้วยชามชุดนี้เป็นของสมัยเก่า. ว. พ้นสมัย, ไม่ใช่สมัยใหม่, ก่อนเวลาปัจจุบัน, เช่น เขามีความคิดอย่างคนสมัยเก่า. สมัยนิยม

ความค้ำ : ในประโยคว่า เราจักไม่ทำความค้ำ ไปในละแวกบ้าน เดินเอามือค้ำบั้นเอว นั่งเท้าแขน

ความปรารถนา : ของบุคคลในโลกที่ได้สมหมายด้วยยาก ๔ อย่าง ดู ทุลลภธรรม

ความไม่ประมาท : ดู อัปปมาท

ลูขัปปมาณิกา : ผู้ถือความเศร้าหมองเป็นประมาณ ชอบผู้ที่ประพฤติปอน ครองผ้าเก่า อยู่เรียบๆ ง่ายๆ

ฉันนะ : อำมาตย์คนสนิทผู้เป็นสหชาติและเป็นสารถีของเจ้าชายสิทธัตถะในวันเสด็จออกบรรพชา ฉันนะตามเสด็จไปด้วย ภายหลังบวชเป็นภิกษุถือตัวว่าเป็นคนใกล้ชิดพระพุทธเจ้ามาแต่เก่าก่อน ใครว่าไม่ฟังเกิดความบ่อยๆ หลังจากพระพุทธเจ้าปรินิพพานแล้ว ถูกสงฆ์ลงพรหมทัณฑ์หายพยศ และได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์

ชีรณตา : อิต. ความเป็นคืออันชรา, ความชรา, ความเก่าแก่, ความคร่ำคร่า, ความเสื่อม, ความทุพพลภาพ

ชิณฺณ ชิณฺณก : (วิ.) แก่, เก่า, คร่ำคร่า, ทรุด โทรม. ชรฺ วโยหานิมฺหิ โต, อิณฺณาเทโส. ศัพท์หลัง ก สกัด.

ชิณฺณ, ชิณฺณก : ค. ชรา, แก่, คร่ำคร่า, เก่า

ชียติ : ก. เสื่อม, หมดไป, เก่า, คร่ำคร่า, แก่

โปราณ โปราณก : (วิ.) เป็นของมีในก่อน, เป็นของมีในกาลก่อน, มีในก่อน, มีในกาลก่อน, เป็นของเก่า, เป็นของเก่าแก่, เก่า, เก่าแก่, ก่อน, เดิม.

ความเอ็นดู : การุญฺญํ, อนุกมฺปา

ความกระหาย : ปิปาสา, ตสฺสนํ

ความกว้างขวาง : อายติ [อิ.]

ความกำเริบ : กุปฺปนํ [นป.]

ความกำหนัด : กามราโค [ป.]