คันชัก : (N) ; violin bow ; Related:fiddle bow, violin bridge ; Def:ไม้สีซอ ; Samp:ป๊อกมือไวโอลินลากคันชักให้เสียงดนตรีหวานเศร้าแทรกซึ้งเข้าไปในความสงัดของราตรี ; Unit:คัน

คันชัก : (N) ; plough handle ; Related:beam of plough ; Syn:คันไถ ; Def:ที่สำหรับเทียมวัวและควาย

คันไถ : (N) ; plough handle ; Related:beam of plough ; Syn:คันชัก ; Samp:ชาวบ้านเวลาเขาว่างเขาก็ถักแห ทำคันไถ ทำอะไรต่ออะไรที่ใช้ในการดำรงชีวิต ; Unit:คัน

ซอ : (N) ; fiddle ; Related:bamboo stump, bamboo clump, violin ; Def:ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้, ซอด้วง, ซอสามสาย ; Samp:เขาถนัดเล่นเครื่องดนตรีประเภทซอมากที่สุด ; Unit:คัน

ซอด้วง : (N) ; treble fiddle ; Related:soprano fiddle ; Def:ชื่อเครื่องดนตรีประเภทซอ สำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง ; Samp:ลูกสาวของเขาเรียนซอด้วง ส่วนลูกชายเรียนระนาดเอก ; Unit:คัน

ซอสามสาย : (N) ; three-stringed fiddle ; Def:ชื่อเครื่องดนตรีประเภทซอ สำหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง ; Samp:อุดมสีซอสามสายได้ไพเราะเพราะพริ้ง ; Unit:คัน

ไวโอลิน : (N) ; violin ; Def:เครื่องดนตรีจำพวกซอฝรั่งอย่างเล็ก มี 4 สาย และมีคันชักสำหรับสี ; Samp:เธอเล่นไวโอลินได้อย่างไพเราะสะกดคนฟังได้ทั้งหมด ; Unit:คัน

ราตรี : (N) ; night-time ; Related:evening, night ; Syn:กลางคืน, รัชนี, รัตติกาล, ราตรีกาล ; Def:เวลามืดค่ำ ; Samp:นักดนตรีลากคันชักให้เสียงดนตรีหวานเศร้าแทรกซึ้งเข้าไปในความสงัดของราตรี

คันชัก : น. ส่วนประกอบของคันไถสําหรับเทียมวัวหรือควาย, ที่สําหรับ โยงเชือกชัก; ไม้สีซอ.

คันไถ : น. เครื่องมือทำไร่ทำนาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้น ลากไปเพื่อกลับดิน, ไถ ก็ว่า.

ซอ ๒ : น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสําหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรี มีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง. (ลอ).

ไถ ๑ : น. เครื่องมือทําไร่ทํานาชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยคันชัก หางยาม ผาล หัวหมู ใช้ควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน, คันไถ ก็ว่า. ก. เอาไถเทียมควายหรือวัวเป็นต้นลากไปเพื่อกลับดิน; เคลื่อนไปไถลไป เช่น นั่งไม้ลื่นไถลงมา; (ปาก) ขอร้องแกมบังคับ, รีดไถ.

อู้ ๑ : ว. มีเสียงอย่างเสียงลมพัด; มาก ในคำว่า บ่นอู้. น. ชื่อซอ ๒ สาย ชนิดหนึ่ง ตัวกะโหลกซอทำด้วยกะลามะพร้าวชนิดกลมรี ใช้หนัง แพะหรือหนังลูกวัวขึงขึ้นหน้า คันสีหรือคันชักทำด้วยไม้จริงหรือ งา สายทำด้วยขนหางม้า มีเสียงทุ้มในเวลาสี เรียกว่า ซออู้.

แอกน้อย : น. ไม้ที่ผูกติดกับคันชักไถ.