คณิต : ๑. นป. คณิต, คำนวณ;
๒. กิต. คำนวณแล้ว, นับแล้ว
คเณติ : ก. นับ, คำนวณ
อนุมียติ : ก. สังเกต, คำนวณ, คาดคะเน, อนุมาน
กาล : (ปุ.) สภาพผู้บั่นทอนคือ ยังชีวิตของสัตว์ ให้สิ้นไป วิ. สตฺตานํ อายุ กลยติ เขเปตีติ กาโล. กลฺ เขเป, โณ. สภาพผู้ทำชีวิตของสัตว์ให้น้อยลง ๆ ทุกวัน ๆ วิ. สตฺตานํ ชีวิตํ ทิวเส ทิวเส อปฺปํ อปฺปํ กโรตีติ กาโล. กรฺ กรเณ, โณ, รสฺส ลตฺตํ. อายุ, ยุค, กาล, สมัย, ครั้ง, คราว, หน, เวลา, การนับ, การคำนวณ. วิ. กลฺยเต อายุปฺปมาณาทโย อเนนาติ กาโล. กลฺ สํขฺยาเณ, โณ, การทำ วิ. กรณํ กาโร, โส เอว กาโล. อภิฯ. รูปฯ วิ. กรณํ กาโล. แปลง ร เป็น ล. ส. กาล.
คณ : (ปุ.) การนับ, การคำนวณ, หมวด, หมู่, ฝูง, พวก, ปนะชุม, หมู่แห่งภิกษุ, คณะ (กลุ่มชนกลุ่มหนึ่งๆ หรือแผนกหนึ่งๆของ มหาวิทยาลัย). วิ. คณียติ อวยเวน สหาติ คโณ. คณฺ สํขฺยาเณ, อ.
คณก : (ปุ.) นักคำนวณ, โหร. วิ. คณยตีติ คณโก. อ ปัจ. ก สกัด อภิฯ ลง ณฺวุ ปัจ.
คณน : (นปุ.) การนับ, การคำนวณ, จำนวน. ยุ ปัจ.
คณนา : (อิต.) การนับ, ฯลฯ, วิชาคำนวณ.
อนุมินาติ : ก. ชั่งดู, วัดดู, คะเนดู, คำนวณดู