foreword : (N) ; คำนำ

introduction : (N) ; คำนำ ; Related:บทนำ, อารัมภบท ; Syn:opening, prelude, preface

preamble : (N) ; คำนำ ; Related:ส่วนนำ, บทนำ ; Syn:introduction, preface

preface : (N) ; คำนำ ; Related:อารัมภบท, บทนำ ; Syn:introduction, prelude, preliminary

proem : (N) ; คำนำ

pref : (ABBR) ; คำนำ (คำย่อ preface, prefatory, preference, preferred)

intro : (N) ; คำนำ (ภาษาพูด) ; Related:คำขึ้นต้น

คำนำ : (N) ; preface ; Related:introduction, foreword, prologue, preamble ; Syn:อารัมภกถา, อารัมภบท, บทนำ, คำขึ้นต้น ; Ant:คำลงท้าย ; Def:คำอธิบายหรือชี้แจงสาเหตุที่เขียนหรือพิมพ์หนังสือเรื่องนั้นๆ ; Samp:ประธานชมรมได้รับเกียรติให้เขียนคำนำในหนังสือเล่มนี้

คำนำหน้า : (N) ; title ; Samp:ชาวอังกฤษคนหนึ่งในกรุงเทพฯ ไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อเขาโดยมีคำนำหน้าว่า นาย

คำปรารภ : (N) ; preface ; Related:introduction, foreword, prologue, preamble ; Syn:คำนำ, คำกล่าวนำ, คำบอกเกริ่น ; Def:คำนำในหนังสือ กล่าวชี้แจงความดำริที่จัดพิมพ์หนังสือนั้น ; Samp:คำปรารภในหนังสือเล่มนั้นใช้ภาษาไพเราะมาก

คำขึ้นต้น : (N) ; introduction ; Related:preface, foreword, prologue, preamble ; Syn:คำนำ, บทนำ ; Samp:หนังสือแนะนำเกี่ยวกับเรื่องการเขียนเล่มหนึ่งของฝรั่งให้คำขึ้นต้นในเรื่องการเขียนบทกวีไว้น่าท้อถอยสำหรับคนที่คิดจะเป็นกวี

กถามุข : (N) ; preface ; Related:introduction, foreword ; Syn:ความนำ, คำนำ ; Def:เบื้องต้นของเนื้อเรื่อง ; Samp:หลวงพ่อท่านมักจะเขียนบทความเผยแพร่ความรู้ในทางที่ท่านถนัดเป็นต้นว่า กถามุข ปฎิจจสมุปบาท กหังปายา

อารัมภกถา : (N) ; preface ; Related:introduction, foreword ; Syn:อารัมภบท, คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ, บทนำ ; Ant:คำลงท้าย ; Samp:เขาเริ่มอารัมภกถาคำปราศรัยของเขาด้วยภาษิตบทหนึ่ง

อารัมภบท : (N) ; preface ; Related:introduction, foreword ; Syn:อารัมภกถา, คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ, บทนำ ; Samp:หนังสือพิมพ์บางฉบับขี้เหนียวเหลือเกิน เรื่องดนตรีนี่ไปลงหน้าบันเทิงเพียงขึ้นอารัมภบทก็หมดที่จะเขียนแล้ว

คำนำ : น. คําอธิบายหรือชี้แจงเหตุที่เขียนหรือพิมพ์หนังสือเรื่องนั้นขึ้น.

คำนำหน้าชื่อ : น. คำที่ใช้นำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงสถานภาพ ตำแหน่ง ทางวิชาการ ยศ บรรดาศักดิ์ หรือฐานันดรศักดิ์, คำนำหน้านาม ก็เรียก.

คำนำหน้านาม : น. คำที่ใช้นำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงสถานภาพ ตำแหน่ง ทางวิชาการ ยศ บรรดาศักดิ์ หรือฐานันดรศักดิ์, คำนำหน้าชื่อ ก็เรียก.

คุณ ๑, คุณ- : [คุน, คุนนะ-] น. ความดีที่มีประจําอยู่ในสิ่งนั้น ๆ; ความเกื้อกูล เช่น รู้คุณ. (ป., ส.); คําที่ใช้เรียกนําหน้าบุคคลเพื่อแสดงความยกย่อง เช่น คุณพ่อ คุณแม่ คุณสมร; คํานําหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นจตุตถจุลจอมเกล้าถึงชั้น ทุติยจุลจอมเกล้า, คำนำหน้าชื่อสตรีที่ยังไม่ได้สมรสและได้รับ พระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์จุลจอมเกล้าฝ่ายในชั้นทุติยจุลจอมเกล้า วิเศษขึ้นไป; (ไว) คําแต่งชื่อ. ส. คําใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เป็นคําสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๒, (ปาก) คําใช้แทนผู้ที่เราพูดถึงด้วยความสุภาพ, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓, เช่น คุณอยู่ไหม ช่วยไปเรียนว่ามีคนมาหา.

คุณหญิง : น. คํานําหน้าชื่อสตรีที่สมรสแล้วและได้รับพระราชทาน เครื่องราชอิสริยาภรณ์ตั้งแต่ชั้นจตุตถจุลจอมเกล้าถึงชั้นทุติยจุลจอมเกล้า; (โบ) คำนำหน้าชื่อสตรีที่เป็นเอกภรรยาของพระยา; (ปาก) คำที่ใช้เรียก หม่อมราชวงศ์ที่เป็นหญิง.

อารมภกถา : คำปรารภ, คำเริ่มต้น, คำนำ

ปณามคาถา : คาถาน้อมไหว้, คาถาแสดงความเคารพพระรัตนตรัย เรียกกนง่ายๆ ว่า คาถาไหว้ครู ซึ่งตามปกติ พระอาจารย์ผู้แต่งคัมภีร์ภาษาบาลี เช่น อรรถกถา ฎีกา เป็นต้น ถือเป็นธรรมเนียมที่จะเรียบเรียงไว้เป็นเบื้องต้น ก่อนขึ้นเนื้อความของคัมภีร์นั้นๆ ประกอบด้วยคำสรรเสริญคุณพระรัตนตรัย คำบอกความมุ่งหมายในการแต่ง คำอ้างถึงบุคคลที่เกี่ยวข้อง เช่น ผู้อาราธนาให้แต่ง และข้อควรทราบอื่นๆ เป็นอย่างคำนำ หรือคำปรารภ

อารมฺภกถา : (อิต.) วาจาเป็นเครื่องกล่าวเริ่มต้น, คำกล่าวเริ่มต้น, คำเริ่มต้น, คำปรารภ, คำนำ.ส.อารมฺภกถา.

อุปญฺญาส : ป. คำนำ, อารัมภบท

อุปญฺญาส : (ปุ.) คำนำเรื่อง, อารัมภกถา. วิ. อุป ปฐมํ ปุริมวจนสฺส สมีปํ วา นฺยาโส ฐปนํ อุปญฺญาโส. อุป นิ ปุพฺโพ อาสฺ อุปเวสเน, อ. แปลง อิ ที่ นิ เป็น ย รวมเป็น นฺย แปลง นฺย เป็น ญ ซ้อน ญฺ หรือแปลง นฺย เป็น ญฺญ. สาวัตถทีปนี เป็น อุปญาส.