gong : (N) ; ฆ้อง ; Related:กระดิ่งไฟฟ้า ; Syn:bell

ฆ้อง : (N) ; gong ; Related:tam-tam ; Def:เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะผสมรูปร่างเป็นแผ่นวงกลมงองุ้มลงมารอบตัว มีปุ่มกลมตรงกลางเหมาะสำหรับตี ; Samp:กรมศิลปากรมีลูกศิษย์ทางฆ้องมากมาย ; Unit:อัน

ลูกฆ้อง : (N) ; melodious sound ; Related:musical sound from beating a gong ; Def:ทำนองหลักของเพลงไทยที่โดยปกติจะบรรเลงด้วยฆ้องวงใหญ่

กระแต : (N) ; small gong ; Syn:ฆ้องกระแต ; Def:ข้องเล็กๆ มีไว้ตีขานยาม

ย่ำ : (V) ; beat ; Syn:ย่ำยาม ; Def:ตีกลองหรือฆ้องถี่ๆ หลายครั้งเพื่อบอกเวลาสำหรับเปลี่ยนยาม ; Samp:พอเวลาค่ำ เขาก็ย่ำฆ้อง

โหม่ง : (ADV) ; onomatopoeia from the sound produced by striking a gong ; Related:sound of a gong ; Def:มีเสียงอย่างเสียงฆ้อง ; Samp:พระตีระฆังเสียงดังโหม่งๆ ไปไกล

การผลัดเปลี่ยน : (N) ; changing ; Related:shifting, replacing, substitution, supersession, switching, swap ; Syn:การแทน, การแทนที่, การสับเปลี่ยน ; Def:การผลัดกันประจําหน้าที่ เช่น การผลัดเปลี่ยนเวรยาม ; Samp:การตีระฆังลั่นฆ้องทุก 3 ชั่วโมง เป็นสัญญาณการผลัดเปลี่ยนเวรยาม

ความจำ : (N) ; memory ; Related:remembrance, commemoration ; Ant:การลืม ; Samp:คนตีฆ้องใหญ่นี่ต้องคัดเด็กที่ความจำดีเพราะคนฆ้องใหญ่เป็นหลักสำคัญของวงปี่พาทย์เนื่องจากต้องจำเพลงแม่นยำ

ตี : (V) ; bang ; Related:hit, beat, strike ; Def:ทำให้เกิดเสียง ; Samp:ท่านจงใจดึงเอาความดำริเงียบๆ ของเพื่อนมาตีฆ้องร้องป่าว เพื่อขยายให้เป็นภาวะร้าวลึก

มโหระทึก : (N) ; metal drum used in state ceremonies ; Related:ceremonial kettledrum ; Def:กลองโลหะชนิดหนึ่งของชนชาติที่อยู่ตอนใต้ประเทศจีน ใช้ตีเป็นสัญญาณและประโคม ; Samp:เจ้าพนักงานประโคมฆ้องชัย สังข์ แตร มโหระทึก และดุริยางค์ ; Unit:ใบ, ลูก

เหม่ง : (ADV) ; sound of a gong ; Def:เสียงดังเช่นนั้น ; Samp:ฉันได้ยินเสียงฆ้องดังเหม่งๆ อยู่ไกลๆ ดังมาจากวัดท้ายหมู่บ้าน

ฆ้อง : น. เครื่องตีให้เกิดเสียงอย่างหนึ่ง ทําด้วยโลหะผสม รูปร่างเป็น แผ่นวงกลม มีขอบยื่นลงมารอบตัว เรียกว่า ใบฉัตร มีปุ่มกลม ตรงกลางสําหรับตี มีหลายชนิด เช่น ฆ้องกระแต ฆ้องชัย ฆ้องวง.

ฆ้องกระแต : น. ฆ้องขนาดเล็ก ใช้บรรเลงในวงปี่พาทย์มอญ โดย ทำร้านฆ้องโค้งงอขึ้นเหมือนฆ้องมอญแต่ปลายสั้นกว่า วงหนึ่ง มีลูกฆ้อง ๑๑ ลูก หรือใช้แขวนกับไม้สำหรับถือตีเป็นสัญญาณ ในการอยู่เวรยามหรือแจ้งข่าวสารต่าง ๆ.

ฆ้องคู่ : น. ฆ้องที่ใช้บรรเลงในการเชิดหนังตะลุงและละครโนราชาตรี ชุดหนึ่งมี ๒ ลูก, ปักษ์ใต้เรียก โหม่ง.

ฆ้องชัย : น. ฆ้องขนาดใหญ่ สมัยโบราณใช้ตีเป็นสัญญาณในกองทัพ ในปัจจุบันใช้ตีในงานพิธีมงคลต่าง ๆ, ฆ้องหุ่ย ก็เรียก.

ฆ้องหุ่ย : ดู ฆ้องชัย.

ฆณฺฎา ฆณฺฏี : (อิต.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฏิ ฆฏฺฏเน, อ, อี. นิคฺคหิ ตาคโม.

ฆณฺฏ : (ปุ.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฏิ ฆฏฺฏเน, อ, อี. นิคฺคหิ ตาคโม.

ฆณฺฑ : (ปุ.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฑิ ฆฏฺฏเน, โฏ, นิคคหิตาคโม. ลบ ก ปัจ. ศัพท์หลัง อิ ปัจ.

ฆณฺฑิ : (อิต.) กระดิ่ง, ฆ้อง, ระฆัง. ฆฑิ ฆฏฺฏเน, โฏ, นิคคหิตาคโม. ลบ ก ปัจ. ศัพท์หลัง อิ ปัจ.

กฏฐตาฬ : ป. กลองไม้, ฆ้องไม้, เกราะ

กสตาล กสตาฬ : (นปุ.) กังสดาล กังสดาฬ ชื่อโลหะหรือสัมฤทธิ์ ที่ทำไว้สำหรับตี มี ฆ้องเป็นต้น, ระฆังวงเดือน. กํสปุพฺโพ, ตฬฺ ตาฬเน, โณ.

กสตาฬ : ป. กังสดาล, โลหะหรือสัมฤทธิ์ที่ใช้ตี, ฆ้องทองสัมฤทธิ์

ฆ้อง : คณฺฑิ, กรตาลํ

เกราะ, ฆ้องไม้ : กฏฺฐตาโฬ [ป.]