เงื่อง : (ADJ) ; sluggish ; Related:slothful, slow, tardy, inactive, indolent ; Syn:เชื่อง, เชื่องช้า, เงื่องๆ, เงื่องหงอย ; Ant:รวดเร็ว, ว่องไว, กระฉับกระเฉง ; Samp:เขาเป็นคนเงื่องหงอย

เงื้อง่า : (V) ; raise ; Related:lift, elevate ; Syn:เงื้อ, ง้าง, ยก, ยกขึ้น ; Ant:เอาลง, ยกลง ; Def:ยกขึ้นทำท่าจะทุบตี ; Samp:ท่านมหาเบรคแตกลุกขึ้นเงื้อง่ามืออยู่กลางลานวัด

ง่า : (V) ; stretch ; Related:spread, extend, widen ; Syn:เงื้อง่า, อ้า, กางออก ; Ant:หุบ, ปิด ; Samp:แม่ค้ากำลังง่าแขนออกเตรียมพร้อมที่จะเอาเรื่องกัน

เงื้อ : (V) ; raise ; Related:lift, elevate ; Syn:ยก, ยกขึ้น, ง้าง, เงื้อง่า ; Def:ยกขึ้นทำท่าจะทุบจะตีเป็นต้น เช่น เงื้อมือ, อาการที่มือยกสิ่งใดสิ่งหนึ่งขึ้นทำท่าจะตีหรือฟัน เป็นต้น เช่น เงื้อไม้ เงื้อมีด ; Samp:ผมเงื้อกำปั้นต่อยไปที่ใบหน้าเขาเต็มแรง

ง่อง : น. เรียกสายโยงคางม้าไม่ให้เงยว่า สายง่อง.

เงื่อง, เงื่อง ๆ : ว. เซื่อง, เชื่องช้า.

กร่อม, กร่อม ๆ : (โบ) ว. ช้า ๆ เงื่อง ๆ แต่ทําเรื่อยไป (มักใช้แก่การเดิน พายเรือ หรือลุยน้ำ) เช่น เดินกร่อม ๆ กรําฝนฟ้า พายเรือกร่อม ๆ. (อักษรประโยค).

ซ่อง ๒, ซ่อง ๆ : ว. เงื่อง, เซื่อง, เช่น นกยางเดินซ่อง ๆ.

ทันธ-, ทันธ์ : [ทันทะ-] (แบบ) ว. ช้า ๆ, เงื่อง, เกียจคร้าน; หนัก; เขลา เช่น ทันธปัญญา คือ ปัญญาเขลา. (ป.).

หงองแหงง : [หฺงองแหฺงง] ก. ระหองระแหง, ไม่ลงรอยกัน.

หงอด, หงอด ๆ : [หฺงอด] ว. เงื่อง, ช้า; ไม่ใคร่จะหาย (ใช้แก่การเจ็บไข้ได้ป่วย); อาการบ่น ด้วยความไม่พอใจ.

ทนฺธ : (วิ.) โง่, เขลา, เงื่อง, เฉื่อย, เฉื่อยชา, เฉื่อยช้า, ช้า, ทราม. ทธิ อสีฆจาเร, อ.