ง่องแง่ง : (ADV) ; lamely ; Related:limpingly, slowly, difficulty ; Syn:กระง่องกระแง่ง, กระย่องกระแย่ง ; Ant:กระฉับกระเฉง ; Def:อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรงทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด ; Samp:เขาเดินง่องแง่งไปที่เตียง

ง่องแง่ง : (V) ; quibble ; Related:carp, niggle, argue over petty things ; Syn:ทะเลาะ, ขัดแย้ง, ถกเถียง, โต้แย้ง, ไม่ลงรอย ; Ant:ปรองดอง, เห็นด้วย ; Def:ทะเลาะเบาะแว้งกัน, ไม่ปรองดองกัน ; Samp:สมพงษ์ง่องแง่งกับวราภาทุกครั้งที่เจอกัน

กระง่องกระแง่ง : (ADV) ; falteringly ; Related:swayingly, unsteadily ; Syn:กระย่องกระแย่ง, ง่องแง่ง ; Def:อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรง ทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด ; Samp:หลังจากอุบัติเหตุครั้งนั้นแล้วเธอต้องเดินกระง่องกระแง่ง

เงื่อง : (ADJ) ; sluggish ; Related:slothful, slow, tardy, inactive, indolent ; Syn:เชื่อง, เชื่องช้า, เงื่องๆ, เงื่องหงอย ; Ant:รวดเร็ว, ว่องไว, กระฉับกระเฉง ; Samp:เขาเป็นคนเงื่องหงอย

ง่อง : น. เรียกสายโยงคางม้าไม่ให้เงยว่า สายง่อง.

ง่องแง่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรงทําให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระย่องกระแย่ง หรือ กระง่องกระแง่ง ก็ว่า. ก. ทะเลาะเบาะแว้งกัน, ไม่ปรองดองกัน.

ตระง่อง : [ตฺระ-] ก. จ้อง, คอยดู, (โบ) ในบทร้อยกรองใช้ว่า กระหง่อง กระหน่อง ตระหง่อง หรือ ตระหน่อง ก็มี.

กระง่องกระแง่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่แข็งแรง ทําให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระย่องกระแย่ง หรือ ง่องแง่ง ก็ว่า.

กระย่องกระแย่ง : ว. อาการที่ร่างกายไม่เข็งแรง ทำให้เดินหรือเคลื่อนไหวไม่ถนัด, กระง่องกระแง่ง หรือ ง่องแง่ง ก็ว่า.

ทนฺธ : (วิ.) โง่, เขลา, เงื่อง, เฉื่อย, เฉื่อยชา, เฉื่อยช้า, ช้า, ทราม. ทธิ อสีฆจาเร, อ.