ผณ : (นปุ.) แง่ง, แผ่น, แม่เบี้ย, พังพาน. ผณฺ คติยํ, อ.
สิงฺคเวรผณ : (นปุ.) แง่งแห่งขิง, แง่งขิง.
ทนฺธ : (วิ.) โง่, เขลา, เงื่อง, เฉื่อย, เฉื่อยชา, เฉื่อยช้า, ช้า, ทราม. ทธิ อสีฆจาเร, อ.
ทุธา : (อัพ. นิบาต) โดยส่วนสองง ทฺวิ+ธาปัจ. วิภาตตัท. แปลง ทฺวิ เป็น ทุ.