ชลน : (นปุ.) ความโพลง, ฯลฯ ไฟ. ชลฺ ทิตฺติ – ธญฺเญสุ, ยุ.
ปชฺชลน : นป. ความรุ่งเรือง, ความลุกโพลง
อพฺภุชฺชลน : นป. การพ่นไฟออก, การลุกโพลงขึ้น
อุชฺชลน : นป. การลุกโพลง, ความรุ่งเรือง
ชลนยน ชลเนตฺต : (นปุ.) น้ำแห่งตา, น้ำตา, ชลนัยน์ ชลนา ชลเนตร (น้ำตา). นยน + ชล, เนตฺต+ชล. เป็น ส.ตัป กลับ บทหน้า ไว้หลัง เมื่อเป็นบทปลง.