tin : (N) ; ดีบุก ; Related:แร่ดีบุก

tin : (VT) ; เคลือบด้วยดีบุก ; Related:ชุบดีบุก

base metal : (N) ; แร่โลหะ (มีค่าน้อยกว่าทอง เช่น ดีบุก, สังกะสี, ตะกั่ว ฯลฯ) ; Syn:mineral, ore

gunmetal : (N) ; โลหะผสมของทองแดงผสมดีบุกหรือสังกะสี ; Related:สีเทา, โลหะผสมสีเทาแก่ที่ใช้ทำปืน

pewter : (N) ; โลหะผสมที่มีดีบุกเป็นหลัก ; Syn:alloy, bronze

strass : (N) ; แก้วผสมดีบุกชนิดหนึ่งใช้ทำเพชรเทียม ; Syn:paste

tain : (N) ; แผ่นดีบุกบางด้านหลังกระจก

ดีบุก : (N) ; tin ; Syn:แร่ดีบุก ; Def:ธาตุลำดับที่ 50 เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาวคล้ายโลหะเงิน เนื้ออ่อน มี 3 อัญรูป คือ ดีบุกสีเทา ดีบุกสีขาว และดีบุกรอมบิก ใช้ประโยชน์ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันไม่ให้เป็นสนิม ใช้ทำโลหะเจือ แผ่นดีบุกบางๆ ใช้สำหรับห่อของเพื่อกันชื้น ; Samp:เหมืองแร่ส่งดีบุกไปยังปีนังเพื่อทำการถลุง

เบญจโลหกะ : (N) ; five metals ; Def:แร่ทั้ง 5 คือ ทองคำ เงิน ทองแดง ตะกั่ว ดีบุก

โซเดียมไฮโดรเจนซัลเฟต : (N) ; sodium hydrogen sulphate ; Def:เกลือกรดชนิดหนึ่ง ลักษณะเป็นของแข็ง ละลายน้ำได้ ใช้ประโยชน์เป็นสารทำความสะอาดแผ่นเหล็กก่อนที่จะฉาบด้วยดีบุก

ทองบรอนซ์ : (N) ; bronze ; Syn:ทองสัมฤทธิ์, สัมฤทธิ์ ; Def:โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก

ทองสัมฤทธิ์ : (N) ; bronze ; Syn:ทองบรอนซ์, สัมฤทธิ์ ; Def:โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก ; Samp:พระองค์ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้หล่อพระพุทธรูปพิมพ์เดียวกันนี้ด้วยทองสัมฤทธิ์

สัมฤทธิ์ : (N) ; bronze ; Syn:สำริด, ทองสัมฤทธิ์ ; Def:โลหะเจือชนิดหนึ่ง ส่วนใหญ่ประกอบด้วยทองแดงกับดีบุก ; Samp:พระกัจจายน์องค์นี้หล่อด้วยเนื้อสัมฤทธิ์

เหล็กวิลาด : (N) ; tin foil ; Related:tinplate, terneplate ; Syn:เหล็กวิลาศ ; Def:เหล็กเคลือบดีบุก แผ่นบางมาก

เบ้า : (N) ; crucible ; Syn:เบ้าหลอม, เบ้าหล่อ, บล็อก, แม่พิมพ์ ; Def:ดินหรือโลหะปั้นเป็นรูปคล้ายถ้วยสำหรับหลอมหรือผสมโลหะบางชนิด เช่นทอง เงิน ; Samp:ชาวบ้านนำโลหะทองแดงผสมกับดีบุกและเศษทองนำไปใส่ในเบ้าหลอมซึ่งทำจากดินผสมแกลบเหมือนอิฐหมกลงไปในถ่านไฟ

ดีบุก : น. ธาตุลําดับที่ ๕๐ สัญลักษณ์ Sn เป็นโลหะ ลักษณะเป็นของแข็งสีขาว คล้ายโลหะเงิน เนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๒๓๑.๙๐ซ. มี ๓ อัญรูป คือ ดีบุก สีเทา ดีบุกสีขาว และดีบุกรอมบิก ใช้ประโยชน์ฉาบผิวเหล็กเพื่อกันไม่ให้ เป็นสนิม ใช้ทําโลหะเจือ แผ่นดีบุกบาง ๆ ใช้สําหรับห่อของเพื่อกันชื้น. (ป. ติปุ; ส. ตฺรปุ; อ. tin).

ชิน ๑ : น. โลหะเจือชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยตะกั่วและดีบุก นิยม ใช้ทําพระเครื่อง; (โบ) ชิน หรือ ชินธาตุ หมายถึง ดีบุก. (ปรัดเล).

ตะกั่ว : น. แร่จําพวกโลหะ มีลักษณะอ่อน ละลายตัวง่าย มีหลายชนิดด้วยกัน ได้แก่ ตะกั่วเกรียบ คือ ตะกั่วกรอบ ตะกั่วนม คือ ตะกั่วอ่อน; (โบ) ดีบุก เช่น ตะกั่วทุ่ง ตะกั่วป่า (วิทยา) ธาตุลําดับที่ ๘๒ สัญลักษณ์ Pb เป็นโลหะสีขาวแกมนํ้าเงิน ลักษณะเป็นของแข็งเนื้ออ่อน หลอมละลายที่ ๓๒๗.๔?ซ. ใช้ประโยชน์ผสมกับ โลหะอื่นให้เป็นโลหะเจือ สารประกอบของตะกั่วใช้ในอุตสาหกรรมสีทา ตะกั่ว และสารประกอบของตะกั่วเป็นพิษต่อร่างกาย. (อ. lead).

เบญจโลหกะ : น. แร่ทั้ง ๕ คือ ทองคํา เงิน ทองแดง ตะกั่ว ดีบุก.

กลวง ๓ : [กฺลวง] (ปาก) น. โรงถลุงดีบุก, คลวง ก็ว่า.

กาฬตีปุ : นป. ตะกั่ว, ดีบุก; เหล็กวิลาศ

ติปุ : (ปุ.) กาฬโลหะ, ดีบุก, ตะกั่วนม, เหล็กวิลาส. ติปฺ ปีฬเน, อุ. ตปฺ สนฺตาเป วา. อุ, อสฺสิตฺตํ. วิ. ตาปิยตีติ ติปุ. ส. ตฺรปุ ตฺรปุส.

ติปุ, ติปุก : นป. ตะกั่ว, ดีบุก, เหล็กวิลาศ

กาฬติปุ : (นปุ.) ตะกั่ว, เหล็กวิลาศ (พจนาฯ เป็นเหล็กวิลาด), ดีบุก. กาฬปุพฺโพ, ติปฺ ปีณเน, อุ. ติปุ ศัพท์เดียวก็แปลเหมือนกันนี้.

กส : (ปุ.) เครื่องเงิน, ภาชนะแห่งโลหะ, โลหะ ต่าง ๆ, จาน, สำริด, ทองสำริด, ทองสัมฤทธิ์ (เป็นทองผสมด้วยโลหะต่าง ๆ มี ทองแดงดีบุกเป็นต้น), ถ้วย, ถ้วยสำหรับ ดื่มสุรา. กนฺ ทิตฺติคติกนฺตีสุ, โส. แปลง นฺ เป็น นิคคหิต.

ติปุก : (ปุ.) ดีบุก, จิงจ้อ, จิงจ้อหลวง.

สีสการ : (ปุ.) ช่างดีบุก, ฯลฯ.

อาลีนก : นป. ดีบุก, สังกะสี