ตะกรุด : (N) ; tiny rolled metal amulet inscribed with magic words ; Related:magic jewely, a charm or amulets of rolled brass ; Syn:กะตรุด ; Def:เครื่องรางอย่างหนึ่งทำด้วยโลหะหรือใบลาน มีลักษณะเป็นรูปกลมยาวและกลวง ; Samp:เขาแขวนตะกรุดไว้ที่คอมาตั้งแต่เด็ก ; Unit:ดอก

กระตรุด : (N) ; charm of rolled gold or silver strips strung around the waist or the neck ; Syn:ตะกรุด ; Def:เครื่องรางอย่างหนึ่ง ทำด้วยโลหะหรือใบลานเป็นต้น โดยปกติลงคาถาอาคมแล้วม้วนเป็นรูปกลมยาวและกลวง ; Samp:หลวงพ่อได้สร้างตะกรุดบ้างพระเครื่องบ้างแจกแก่ชาวบ้านที่ต้องการ ; Unit:อัน

กะตุด : (N) ; tiny rolled metal amulet with sacred letter ; Syn:ตะกรุด, กะตรุด ; Def:เครื่องรางชนิดหนึ่ง ; Unit:ดอก

เครื่องราง : (N) ; amulet ; Related:charm, fetish, talisman ; Syn:ของขลัง ; Def:ของที่นับถือว่าป้องกันอันตราย ยิงไม่ออก ฟันไม่เข้า เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ เหล็กไหล ; Samp:ูหมอดูทำพิธีสะเดาะเคราะห์ให้เช่าเครื่องรางของขลังต่างๆ ซึ่งเป็นวิธีการที่ทำรายได้เข้ากระเป๋าเป็นจำนวนมาก ; Unit:ชิ้น, ชุด

ลูกอม : (N) ; round amulet held in the mouth ; Def:ลูกกลมๆ ทำด้วยของต่างๆ ใช้อมเป็นเครื่องราง ; Samp:พ่อของเขามีเครื่องราง เช่น ลูกอม ตะกรุด พระเครื่องต่างๆ มากมาย ; Unit:ลูก

พิสมร : (N) ; amulet ; Def:เครื่องรางชนิดหนึ่งรูปสามเหลี่ยมหรือสี่เหลี่ยม ร้อยสาย สำหรับป้องกันอันตราย ม้วนร้อยสลับกับตะกรุด ; Unit:อัน

เฉลียง : (ADV) ; slantingly ; Related:slantwise, diagonally ; Syn:เฉียง ; Samp:พระท่านบอกให้เอาตะกรุดพิสมรผูกข้อมือ หรือผูกเฉลียงบ่าไว้ การผูกตะกรุดพิสมรเป็นการปัดเป่าสิ่งชั่วร้าย

ตะกรุด : [-กฺรุด] น. เครื่องรางอย่างหนึ่ง ทําด้วยโลหะหรือใบลานเป็นต้น โดยปรกติลง คาถาอาคม แล้วม้วนเป็นรูปกลมยาวและกลวง, กะตรุด ก็ว่า.

กะตรุด : [-ตฺรุด] (กลอน) น. ตะกรุด เช่น พระกะตรุดเลศเลขลง เลิศแล้ว. (พยุหยาตรา), กะตุด ก็ใช้.

เครื่องคาด : น. เครื่องรางบางชนิด เช่น ตะกรุด ลูกสะกด ปลัดขิก ใช้ร้อยเชือกสำหรับคาดเอว.

เครื่องราง : น. ของที่นับถือว่าป้องกันอันตราย ยิงไม่ออก ฟันไม่เข้า เช่น ตะกรุด ผ้ายันต์ เหล็กไหล.

กระตรุด : น. ตะกรุด, กะตรุด หรือ กะตุด ก็ว่า.

กะตุด : (ปาก) น. ตะกรุด, บางทีเรียก กะตรุด ก็มี.

ลูกคั่น : น. เครื่องประดับเป็นลูกกลม ๆ เป็นต้น ใช้คั่นระหว่าง ตะกรุดหรือลูกประคำ.

อติวสฺสติ : ก. ตกรด, ตกลงมา, โปรยลงมา