ทท : (ปุ.) การให้, บุคคลผู้ให้. ทา ทาเน, อ. เท๎วภาวะ ทา รัสสะ อา ทั้งสอง หรือตั้ง ทท.
ทุภย : ค. ทั้งสอง
อุภย : (วิ.) ทั้งสอง วิ. อุโภ อํสา อสฺส อุภยํ. อุภศัพท์ อย ปัจ. โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๔๙. ส. อุภย.
อุโภ : ค. ทั้งสอง
อุภ : (วิ.) สอง, ทั้งสอง. ส. อุภ.
อุภยตฺถ อุภยตฺร : (อัพ. นิบาต) ใน...ทั้งสอง. ส. อุภยตฺร.
ทฺวย : (วิ.) สอง, สองอย่าง, (ส่วน) ทั้งสอง, มีส่วนสอง. วิ เทฺว อํสา อสฺส ทฺวยํ โมคฯ ณาทิกัณฑ์ ๔๙.