awful : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าสะพรึงกลัว ; Syn:terrible, dreadful, appalling

eerie : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าขนลุก ; Syn:ghostly, spooky, uncanny, weird

fearsome : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าหวาดหวั่น, น่าหวาดกลัว ; Syn:alarming, dreadful

formidable : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าตกใจ

gruesome : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าขยะแขยง, น่าสยดสยอง, น่าสะอิดสะเอียน, น่ารังเกียจ ; Syn:dredful, grisly, ghastly, horrid ; Ant:pleasant

hideous : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าเกลียด, น่าตกใจ ; Syn:dreadful, ghastly, horrendous ; Ant:appealing, attractive, pleasant

horrendous : (ADJ) ; น่ากลัว ; Related:น่าสยดสยอง ; Syn:dreadful, horror, scary ; Ant:lovely, pleasant

น่ากลัว : (ADJ) ; frightful ; Related:scary, horrible, calamitous, shocking, terrible, horrendous ; Samp:เพื่อนคนนี้ไม่ชอบของเล่นน่ากลัวทั้งหลาย เช่น งูปลอม หน้ากากผี

น่ากลัว : (ADV) ; perhaps ; Related:doubtfully, suspiciously, conceivably, possibly, reasonably ; Syn:สงสัย, บางที, เห็นที ; Samp:น่ากลัวเขาจะแพ้หล่อนเสียแล้ว

ดุ : (ADJ) ; fierce ; Related:ferocious, unfriendly ; Syn:ถมึงทึง, บึ้ง, น่ากลัว, น่าเกรงขาม ; Samp:เธอว่าตัวเองไม่ใช่คนหยิ่งแต่เป็นคนหน้าดุและไม่ค่อยยิ้ม

ถมึงทึง : (V) ; be fierce ; Related:be serious, look sullen, be savage, be vicious, look sulky ; Syn:น่ากลัว, ขมึงทึง ; Def:ลักษณะหน้าตาที่บูดบึ้ง ไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว ; Samp:ทำไมเธอจึงถมึงทึงนัก

ถมึงทึง : (ADV) ; fiercely ; Related:seriously, savagely, viciously, violently, solemnly, gravely, sulkily ; Syn:น่ากลัว, ขมึงทึง ; Def:ลักษณะหน้าตาที่บูดบึ้ง ไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตาน่ากลัว ; Samp:เธอจ้องมองลุงผิวอย่างถมึงทึง พลางตะโกนเสียงดัง

น่าเกลียดน่ากลัว : (ADJ) ; disgusting ; Related:repulsive, detestable ; Syn:น่าเกลียด, น่าขยะแขยง, น่ากลัว ; Ant:น่ารัก, สวย

น่าเกลียดน่ากลัว : (V) ; frighten ; Related:scare, terrify, alarm ; Syn:น่าเกลียด, น่าขยะแขยง, น่ากลัว ; Ant:น่ารัก, สวย ; Samp:ชาวทมิฬยิ้มง่ายและบริสุทธิ์ ไม่น่าเกลียดน่ากลัวเหมือนความหมายในภาษาไทย

ขมึงทึง : [ขะหฺมึงทึง] ว. ลักษณะหน้าตาที่บูดบึ้ง ไม่ยิ้มแย้ม, หน้าตา น่ากลัว, ถมึงทึง ก็ว่า.

คระเมิม : [คฺระ-] ว. ดุ, น่ากลัว, เช่น ครึ้มคระเมิมภัยรา. (ม. คําหลวง มหาพน).

ควิวควัง, ควิวควั่ง, ควิวคว่าง, ควิวคว้าง : [-คฺวัง, -คฺวั่ง, -คฺว่าง, -คฺว้าง] ก. หมุนคว้างจนใจหวิว ๆ, อาการที่จิตใจ รู้สึกหวาดหวิว; ใช้โดยปริยายว่า เวิ้งว้าง, กว้างใหญ่, น่ากลัว, เช่น สาครควิวคว่าง, โบราณเขียนเป็น ควิวคว่งง ก็มี เช่น สมุทรพิศารลิว ควิวคว่งง แลนา. (กำสรวล).

ภิงสนะ : ว. น่ากลัว, น่าหวาดเสียว. (ป.; ส. ภีษฺณ).

กฏุก : ๑. นป., ป. ความเผ็ดร้อน, รสเปรี้ยว, รสขม, การบูน ๒. ค. แหลมคม, เข้มงวด, น่ากลัว, ขมขื่น, ร้ายแรง

ฆุรติ : ก. กลัว, น่ากลัว; ออกเสียง, ร้อง, กล่าว

โฆร : (วิ.) น่ากลัว, น่าสะพรึงกลัว, พิลึก, ไปเร็ว, ร้าย, ร้ายกาจ, ร้ายแรง, กึกก้อง, กล้า ( มาก แข็ง ), ร้อง, กล่าว. ฆรฺ ภิมตฺตสทฺเทสุ, โณ.

ตาสนิย : ค. น่ากลัว, น่าหวาดเสียว, น่าสะดุ้ง

พีภจฺฉ : (วิ.) น่าเกลียด, น่ากลัว, เป็นแดนกลัว, อันพึงกลัว.